به گزارش خبر۲۴،زلنسکی درک درستی از قواعد جدید بازی در روابط با آمریکا نداشت. درحالی‌که امانوئل مکرون و کی‌یر استارمر با ظرافت ترامپ را در کاخ سفید مجذوب کردند، زلنسکی فاقد این محاسبه و دقت بود.
ترامپ انتظار ادای احترام دارد، اما زلنسکی تصمیم گرفت در دفتر بیضی با او مشاجره کند، با مردی که در توهین و تحقیر مهارت دارد و شعار زندگی‌اش «تو اخراجی» است.
زلنسکی فراموش کرد که آمریکا دیگر متحد بی‌قیدوشرط او نیست، بلکه امروز بیشتر مطالبه دارد تا تعهد. لحن و سبکی که در کی‌یف مؤثر است، لزوماً در آن‌سوی اقیانوس کارایی ندارد.
ترامپ خود خودش بود، مقاوم، مهاجم و نابودکننده. حتی اگر این تقابل با رئیس‌جمهوری باشد که کشورش قربانی تجاوز شده است.
او هیچ‌گاه علاقه‌ای به اوکراین یا زلنسکی نداشته و اکنون احساس خصومت آشکارتری دارد. تعجب‌آور نیست که در عین بی‌تفاوتی به رنج اوکراین، درباره فداکاری شوروی در جنگ جهانی دوم یا آینده درخشان تجارت با روسیه صحبت می‌کند. در این دنیایی که ترامپ ما را به آن دعوت کرده، تنها می‌توانیم به یک بیداری سریع امیدوار باشیم.
