به گزارش خبر۲۴، احسان حدادی رئیس فدراسیون دوومیدانی در نشست خبری اظهار داشت: از یازده تیر ماه به فدراسیون آمدم. آمدن من به اینجا به خاطر دیده شدن نبود. من در دوومیدانی همه چیز را تجربه کرده بودم و نیازی به دیده شدن نداشتم. صرفاً برای کمک به دوومیدانی آمدم، چون این رشته باعث رشد و دیده شدن من شد. یک عرق به این رشته دارم و به چیزی جز موفقیت فکر نکردم. به دنبال ایجاد یک نگاه حرفه‌ای در دوومیدانی هستم و امروز در حال نزدیک شدن به این هدف هستیم.
وی تاکید کرد: من فدراسیونی را تحویل نگرفتم، بلکه یک پارک را تحویل گرفتم که به مدال هم نمی‌رسید، حالا می‌خواهم آن را تبدیل به یک فدراسیون کنم. ما فضای آفتاب انقلاب را تبدیل به کمپ اختصاصی تیم ملی کردیم. من خودم در اینجا تمرین می‌کردم و ورزشکاران هادی هم کنارم بودند، اما ورزش حرفه‌ای این وضعیت را قبول نمی‌کند.
حدادی تصریح کرد: امروز اگر درب آفتاب انقلاب بسته شده، برای آن است که ورزشکار کسی را نبینند و روی تمرینات متمرکز باشند و به دنبال موفقیت باشند. امروز به جرأت می‌گویم کسانی که در آنجا تمرین می‌کنند، ذهن و فکرشان نسبت به پنج ماه قبل تغییر کرده است.
رئیس فدراسیون دوومیدانی افزود: افکار دوومیدانی کوچک مانده است و می‌خواهیم آن را تغییر بدهیم و به فکر مدال المپیک باشیم. اگر گفتم که ده مدال بازی‌های آسیایی بگیریم، به نظرم می‌توانیم این کار را کنیم. ورزشکار تیم ملی امروز دیگر درباره مسائل پیش پا افتاده صحبت نمی‌کند و به فکر مدال است. هر کسی که خوب باشد، قطعاً در مسابقات ما شرکت می‌کند و با کمال میل به اردو می‌آوریم و هزینه‌هایش را هم می‌دهیم. می‌خواهم کاری کنم که اگر هم نباشم، کسی بعد از من این مسیر را تغییر ندهد.
حدادی گفت: اگر کسی در دوره من بود که گوش مرا می‌گرفت، سه مدال المپیک می‌گرفتم. بله، من اشتباه می‌کردم و همه در زندگی‌شان اشتباه کرده‌اند، ولی الان مسیری را جلو می‌رویم که انتهای آن موفقیت است. من معتقدم که همه کار، شدنی است. مطمئن باشید که بر سر راه حواشی هست، اما باید تحمل داشته باشیم.
وی درباره برآوردش از رکوردها در پایان پنج مرحله اردوی تیم ملی و همچنین بسته شدن درب آفتاب انقلاب و عدم تجهیز سایر پیست‌ها گفت: درب مجموعه آفتاب اول مهر بسته شد و بعد از آن اتفاقات خوبی افتاد. شما زمانی که یک فضا را محدود می‌کنید، فضاهای دیگر باز میشود. اعتقادم این است که باید در ورزش ریاضت کشید تا به موفقیت رسید. من این مسیر را رفتم و احسان حدادی شدم. نکته بعدی اینکه ما آفتاب انقلاب را نبستیم، اما هر کسی که خوب باشد، می‌تواند به عنوان عضو تیم ملی وارد آن شود. برخی کارها در مجموعه آفتاب ممنوع است و همه ورزشکاران نیز تعهد دادند. این نیست که ما پادگان درست کرده باشیم، بلکه قوانینی را وضع کردیم تا انضباط حکمفرما شود.
حدادی تصریح کرد: ما با هیچ مدیری تعارف ندارم و به مدیران استانی هم گفته‌ام که باید امکانات را فراهم کنند. دوومیدانی ورزش پایه است و هر زمان قوی باشد، ورزش کشور قوی میشود. مهمترین کار ما این بوده که بچه‌ای که در سیستان باشد، می‌داند که می‌تواند خودش را به کمپ آفتاب انقلاب برساند و عضو تیم ملی شود. ما در این 14 سال کار نکردیم، چون اگر اینگونه بود 14 قهرمان المپیک داشتیم. الان پیست آفتاب انقلاب برای تعویض 45 میلیارد هزینه دارد که قرار است شرکت توسعه بپردازد.
حدادی درباره ابطال انتخابات و ایراداتی که به او از سوی منتقدان وارد شده و البته حمایت وزیر ورزش گفت: از انتقاد کیف می‌کنم و انگیزه‌ام را بیشتر می‌کند. من با انتقاد شاد می‌شوم. سال 2011 می‌گفتند که نمی‌توانم مدال المپیک بگیرم، اما به کارم اعتقاد داشتم و مدال هم گرفتم. الان هم من هیچ ترسی ندارم. این حاشیه همیشه بوده، اگر روزی مرا از اینجا بلند کردند، کنار می‌نشینم و به عنوان کارشناس و منتقد می‌نشینم.
وی درباره رایزنی‌ها با مدیران در استان‌های مختلف گفت: من انرژی زیاد و خوبی دارم و هر جا بروم، دست پر بیرون می‌آیم. الان به هر استانی می‌روم، قطعاً با استانداران جلسه می‌گذارم و از آنها امتیاز می‌گیرم. از خودم تعریف نمی‌کنم، اما آدم توانمندی هستم و تلاش زیادی می‌کنم. الان میز ریاست ندارم و همه باید در فدراسیون کار کنند. هیچکسی هم در فدراسیون ابلاغ ندارد و همه باید کار کنند.
حدادی درباره بحث گرین کارتش گفت: گرین کارت آمریکا پاسپورت نیست. شما با این گرین کارت‌ها قسم نمی‌خورید. ما سالیان سال در لیگ الماس شرکت می‌کردم. سال اول به من ویزا ندادند، مدبر برنامه‌هایم گفت که با این شرایط سالی 100 هزار دلار ضرر می‌کنم. بر همین اساس نایک آمریکا سال 2013 برایم گرین کارت گرفت و مدت آن نیز 10 ساله است. می‌خواستم تمدید کنم، اما برای ورود به انتخابات این کار را انجام ندادم. آنجا آش دهان سوزی هم نبود، چون بدون مربی و ماساژور بودم. همین الان اتاق‌های آفتاب انقلاب بهتر از اتاق‌های آنجاست. گرین کارت بوده و همه داشتند، اما به معنای وطن فروشی نیست. آنهایی که در این مملکت خوردند و برایشان هزینه شد و رفتند، خیانتکار هستند، نه من که در اینجا ماندم.
وی درباره اقداماتش در این 9 ماه گفت: من خیلی اهل تعریف کردن از خودم نیستم. اعتقادم بر این است که باید کار کرد و بعد از قهرمانی آسیا نشست خبری داشته باشم. ما در این مدت کارهای زیادی کرده‌ایم و 60 تا کار کرده‌ام، اما از آنها تعریف نمی‌کنم. برای مثال سیر کردن اعضای حاضر در اردو کار راحتی نیست، به طوریکه یک نفر 12 سیخ جوجه کباب می‌خورد. زمانی که آمدم، 7 میلیارد بدهی بود. همیشه در آفتاب انقلاب دزدی می‌شد، اما دور آن دیوار کشیدیم. زمانی می‌توانم بگویم که کار کرده‌ام که مثل کشتی شوم، یعنی هتل بسازم و … . هنوز کاری نکرده‌ام و مطمئن هستم که اتفاقات خوبی در دوومیدانی می‌افتد. ما از سال آینده ردیف بودجه از مجلس داریم و این اتفاق خوبی است. ما در بحث آموزش ضعیف بودیم و سعی داریم این مسأله را حل کنیم. دلم برای ورزشکار می‌سوزد و می‌خواهم به آنها کمک کنم. مشکل اصلی فدراسیون این بوده که همه چیز را برای اینجا می‌خواستیم و نمی‌خواستیم پخش شود.
وی عنوان کرد: وظیفه ما ملی است و من پاسخگوی تیم ملی هستم، نه ورزشکار قهرمان کشور. وظیفه حمایت از قهرمان کشور، با هیأت استانی است. درب آفتاب انقلاب باز است و بسته نیست، اما برای کسانی که در سطح ملی مدال می‌گیرند و شانس مدال دارند. در تهران هم هر کسی توانمند است ، مسابقه بدهد و انتخاب شود. اگر درب اینجا برای عموم باز باشد، دیگر چه انگیزه‌ای برای ورود به اینجا وجود خواهد داشت ؟ باید برای ورود به اینجا تلاش کرد. در دوومیدانی خیلی صحبت میشود و اگر کمتر صحبت شود، بهتر خواهد بود.
حدادی گفت: زمانی که ورزشکار بودم خیلی منتقد بودم و انتقاداتم برای گرفتن مکمل، پول و سفر نبود بلکه می‌دانستم اگر قرار است مدال المپیک به دست بیاید باید شرایط خاصی داشته باشم. من در پکن می‌توانستم طلا بگیرم اما نشد. آقای کریمی مثل مرد جلوی خیلی از منتقدان ایستاد گفت مقصر مدال نگرفتنش من هستم. می‌دانید چقدر به یک ورزشکار چقدر حس غرور می‌گیرد وقتی پدرش از او حمایت می‌کند؟ بعد از آن گفتم باید مدال بگیرم. بعد از آقای کریمی رئیس فدراسیون‌ها زنگ می‌زدند رسانه می‌گفتند، بزنش اما امروز به ورزشکارم می‌گویم ببری، ببازی من حمایتت می‌کنم. استخدامشان می‌کنم که الان دارم این کار را می‌کنم.
وی ادامه داد: من خیلی آدم کاری هستم. راننده داشتن در کت من دومتری نمی‌رود. ما یک روز در اردو آشپز نداشتیم خودمان با آقای مستجاب آشپزی کردیم. اینگونه نیست که بگویم وای آشپز نیست و دست ما در حنا مانده است. آبرویم را وسط گذاشته‌ام که آبرویمان را هم بردند و تهمت زدند.
حدادی افزود: من 60، 70 سالم نیست که بگویم تحملم زیاد است. من 40 سالم است خیلی سخت است. مثلا خانمت در خانه نشسته پدرش بگوید فلانی این کار را کرده است. آخر تویی که از ایران رفته‌ای و پوندی پول می‌گیری وطن فروش نیستی من وطن فروش هستم؟
در این نشست خبری هادی سپهرزاد عضو هیأت اجرایی فدراسیون در پاسخ به این سوال که تکلیف ورزشکاران ملی که خارج از کمپ تمرین می‌کنند چیست، آیا فدراسیون هزینه آنها را پرداخت می‌کند، بیان کزد: در مرحله اول هیات اجرایی مصوب شد ورزشکاران در کمپ تیم ملی تحت پوشش فدراسیون باشند و هر کسی در خارج از کمپ است هزینه هایش با خودش است. یکسری ورزشکاران دوست دارند با هزینه شخصی خارج از کشور تمرین کنند یا به دلیل مشکلاتی که دارند در شهرشان باشند. بنابراین می‌توانند این کار را بکنند اما در نهایت باید در مسابقه انتخابی که ما مشخص کرده‌ایم شرکت کنند. تیم ملی دوومیدانی برای اعزام به مسابقات هدف در مسابقات کشور تعیین می‌شوند.
وی درباره عدم کسب سهمیه برای مسابقات جهانی گفت: ما مهره سوخته نداریم و همه ورزشکاران ما هستند. ورزشکار یک روز بالا می‌رود و یک روز پایین است و ایرادی هم ندارد، اما شو من زیاد داریم و باید مدال‌ها قضاوت کنند.
سپهرزاد افزود: قرار بر آن شد که امیر زمانپور با سهمیه وایلد کارت به مسابقات جهانی اعزام شود. ما معتقدیم که در طول چهار سال می‌توانیم پشتوانه سازی کنیم تا ورزشکاران ورودی مستقیم المپیک و مسابقات جهانی را کسب کنند. با این اردوها، این نوید ایجاد شده که دوران گذشته تکرار شود و ورودی مستقیم بگیریم.
