به گزارش خبر۲۴،دکتر جواد بخشی الموتی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی و بین الملل،با اشاره به دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران، اظهار داشت: کشورمان در حدود پنج دهه گذشته، با وجود انواع تهدیدات سخت و نرم، تحریم‌های چندجانبه و فشارهای گسترده دیپلماتیک، توانسته است در حوزه‌های مختلفی از جمله فناوری هسته‌ای، صنایع دفاعی، علم و فناوری و نفوذ منطقه‌ای به دستاوردهای راهبردی دست یابد. وی افزود: این دستاوردها نه‌تنها نشانه‌هایی از تاب‌آوری ساختاری در برابر فشار خارجی‌اند، بلکه مبیّن شکل‌گیری الگویی بدیل از قدرت در محیط نابرابر بین‌المللی هستند. در این راستا بهتر می توان درک کرد، ایالات متحده آمریکا در مواجهه با این قدرت نوظهور، راهی جز اتخاذ رویکردی گزینشی علی رغم تهدیدها ندارد و مذاکرات را به‌گونه‌ای پذیرفته است که صرفاً به یک بُعد خاص – یعنی برنامه هسته‌ای – محدود شود. بخشی الموتی با تاکید بر اینکه این در ظاهر امری فنی است اما در باطن، ناظر بر منطق راهبردی عمیق ایران در دفاع از دستاوردهایش است، خاطرنشان کرد: توسعه فناوری هسته‌ای بومی در سالهای گذشته و نصب ده ها هزار سانتریفیوژ نسل شش تا نه آمزیکا را به این ادراک رسانده است که ملت ایران با این سطح از اراده و پیشرفت به راحتی در برابر دشمن کرنش نخواهد کرد . این کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه ایران با عبور از موانع متعدد، توانست به دانش چرخه کامل سوخت دست یابد و قابلیت ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته، تولید ایزوتوپ‌های پایدار و طراحی راکتورهای تحقیقاتی را در دستور کار قرار دهد، گفت: این پیشرفت‌ها نه به عنوان ابزار تسلیحاتی، بلکه به عنوان نمادی از خودکفایی فناورانه و استقلال تصمیم‌گیری در برابر اراده قدرت‌های بزرگ ارزیابی می‌شود. این استاد دانشگاه ادامه داد: در همین راستا، صنعت دفاعی نیز با رویکرد بازدارندگی نامتقارن توسعه یافت؛ به‌گونه‌ای که امروز توان موشکی جمهوری اسلامی ایران، از منظر برد، دقت و توان تحرک، یکی از بازی‌سازان موازنه قدرت در منطقه محسوب می‌شود. و در هدف قرار گرفتن پایگاه عین الاسد آمریکا و وعده های صادق که صد ها موشک را در سرزمینهای اشغالی فرود آورد، هیبت این قدرت خوفناک را دیدیم. جواد بخشی الموتی با اشاره به اینکه ایران طراح و اجرا کننده بزرگترین حمله پهپادی تاریخ است، گفت: پهپادهای رزمی، موشک‌های سوخت جامد و کروزهای نقطه‌زن، بخشی از این قابلیت راهبردی هستند که عملاً قدرت تحمیل هزینه به دشمن را افزایش داده‌اند. این استاد دانشگاه ادامه داد: همزمان، حوزه علم و فناوری به مثابه پشتوانه نرم قدرت ملی، رشد کم‌سابقه‌ای را تجربه کرده است. جایگاه ایران در رتبه‌بندی‌های جهانی علم، پیشرفت در حوزه‌هایی چون نانو، بیوتکنولوژی، سلول‌های بنیادی و فناوری فضایی، و تولید دانش‌بنیان، همه گواهی بر یک رویکرد درون‌زا و مقاومتی در تولید قدرت است. افزون بر آن، سیاست منطقه‌ای جمهوری اسلامی، با تکیه بر مؤلفه‌های ایدئولوژیک و ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی، موفق به ایجاد یک عمق راهبردی در منطقه غرب آسیا شده است. شکل‌گیری محور مقاومت، از لبنان تا عراق، سوریه و یمن، حاصل این رویکرد فعال و مبتنی بر تعامل چندلایه با بازیگران غیردولتی و مردمی است که نوعی معماری جدید امنیت منطقه‌ای را پدید آورده است. بخشی الموتی با اشاره به منطق رفتاری ایالات متحده، گفت: باید توجه داشت که آمریکا از آغاز مذاکرات هسته‌ای، همواره کوشیده است تا چارچوب گفت‌وگو را به حوزه‌ای فنی، محدود و قابل کنترل تقلیل دهد. دلیل این رویکرد، نه صرفاً فنی یا حقوقی، بلکه راهبردی و سیاسی است. ایالات متحده به‌خوبی آگاه است که توان هسته‌ای ایران ذیل رژیم عدم اشاعه (NPT) و با نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، قابلیت مهار حقوقی دارد. در حالی که توان موشکی، نفوذ منطقه‌ای و الگوی بومی مقاومت ایران، خارج از چارچوب‌های متعارف بین‌المللی است و ابزارهای مؤثر برای کنترل آن در اختیار واشنگتن نیست.
Menu
