به گزارش خبر۲۴، در روزهای اخیر رخدادها و گفتارهایی شنیده شد که می‌توان آنها را نشانه‌های آن دانست که رشد اقتصادی در ایران اسیر نگاه محفل‌های قدرت است. این نگاه که پیوند عمیقی با غرب‌گرایی افراطی دارد تاکنون اثر مهمش بر زندگی مردم افزایش فشار زندگی بوده است. وضعیتی که در حوزه‌های مختلف اقتصادی از مسکن تا بانک و … قابل مشاهده است.
１. اولین مورد اعلام پایان یافتن محدودیت واردات کالاهای خارجی دارای مشابه داخلی بود. طبق اعلام معاونت حقوقی ریاست جمهوری، این ممنوعیت به پایان رسید. بر این اساس، واردات این کالاها باید در وزارت صنعت، معدن و تجارت ثبت سفارش و پس از آن از سوی بانک مرکزی تأمین ارز شود. این شرایط در حالیست که علاوه بر وجود قوانین مشخصی در این زمینه مانند «قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور و حمایت از کالای ایرانی» مصوب ۹۸، از نظر عقلانی هم برای کشوری مانند ایران که دارای محدودیت ارزی و در میانه یک جنگ تمام عیار اقتصادی است، توجه به تولید داخل بسیار ضروری و حیاتی است و حتی اگر قانونی هم وجود نداشته باشد دولت مدعی این موضوع باید باشد. چرا که ایجاد تقاضا برای تولیدات خارجی به معنای نیاز ارزی بیشتر و همچنین محدودیت بازار برای تولید داخلی خواهد بود. محفل‌ها که ذی‌نفع واردات کالاهای خارجی هستند از این وضعیت خوشحال بوده و در تثبیت آن می‌کوشند. رهبر انقلاب در دیدار با کارگران به وضوح به این موضوع اشاره کردند و لزوم برقراری این ممنوعیت را تذکر دادند.
２. مورد دوم به یادداشت ۱۸ اردیبهشت روزنامه اعتماد برمی‌گردد. روزنامه اعتماد در یادداشت خود می‌نویسد «اگر مذاکرات هسته‌ای به نتیجه برسد و ایران بتواند به FATF بپیوندد زمینه برای حضور خودروسازان بزرگ در ایران فراهم خواهد شد.
نکته مهم اینجاست که سیاستگذاری کشور در قبال تحریم‌ها نباید واکنشی و انفعالی باشد.» این سخن نیز برآمده از همان نگاه محفل‌هاست که همه چیز را در خارج دیده و تنها راه توسعه را مذاکرات و توافق می‌بینند. دیدگاهی که در تجربه نیز اثبات شده نتوانسته منافع مردم و رشد اقتصادی را حاصل کند. چه قبل از تحریم‌ها که قراردادهای خارجی در خودروسازی ذیل همین نگاه انجام شد و منجر به خودروساز شدن ایران نشد و چه در بازه مذاکرات و توافق برجام که اتفاقی واقعی و روی زمین رقم نخورد. البته منافع محفل‌ها و ذی‌نفع‌های وضعیت خودروسازی تامین شد.
３. سومین مورد هم سخنان حسین مرعشی صاحب نظریه «با یک دست دادن تحریم‌ها برداشته می‌شود» در دیدار با آقای عارف است. او گفته است: «چنانچه ایران بتواند در مسیر رفع موانع سیاسی و تحریم‌ها گام بردارد، این آمادگی وجود دارد که در بازه‌ای ۱۰ ساله، رشد اقتصادی سالانه‌ای حدود ۸ تا ۱۰ درصد را محقق کند. این هدف با برنامه‌ریزی دقیق، تأمین منابع مالی کلان و جذب سرمایه‌گذاری خارجی دست‌یافتنی است.» سخنان آقای مرعشی آدرس‌دهی پوچ و باطل است که نه رشد اقتصادی واقعی را محقق می‌کند و نه عدالتی برای مردم درپی‌خواهد داشت. تنها محافل از این رویکرد استقبال می‌کند. سخنان مرعشی عملاً پیوند زدن رشد اقتصادی به عواملی است که نه در اختیار ایران است و نه در تاریخ روابط بین‌الملل سابقه داشته است. هیچ کشوری که رشد اقتصادی داشته است، رشد خود را به مذاکره و توافق پیوند نزده است.
جمع‌بندی
اگر بخواهیم رشد واقعی و پایدار اقتصادی همراه با عدالت داشته باشیم باید این موضوع را از اسارت نگاه محفل‌های قدرت آزاد کنیم. آنها از رشد اقتصادی فقط رشد خود را می‌خواهند و نه رشد و ارتقای زندگی مردم.
برای همین تلاش می‌کنند با ارایه حرف‌های پوچ و مهمل مسیر رشد اقتصادی را تحریف کنند. جهاد تبیین در برابر این هجمه ظالمانه برای دفاع از منافع مردم واجب عینی است.
