به گزارش خبر۲۴،در 24 ساعت گذشته، موجی گسترده از شایعات هدفمند با محتوای امنیتی، معیشتی، سیاسی و روانی در بستر رسانه‌های فارسی‌زبان و شبکه‌های اجتماعی منتشر شد. این پدیده را می‌توان بخشی از یک «عملیات شناختی ترکیبی» ارزیابی کرد که تلاش دارد از طریق «برهم‌زدن ادراک عمومی»، به تضعیف انسجام اجتماعی و اعتماد ملی منجر شود.
۱. محور اجتماعی ـ حقوقی و معیشتی
شایعات این حوزه عمدتاً با «تکیه بر موضوعات ملموس و روزمره» همچون گرانی، تبعیض و ناکارآمدی طراحی شدند:
-شایعه جایگزینی برنج پاکستانی با عنوان ایرانی و قیمت‌گذاری ۴۰۰ هزار تومانی با هدف القای فساد ساختاری در تأمین کالای اساسی و تشویش افکار عمومی نسبت به بی‌عدالتی اقتصادی و ناتوانی نظارت
– شایعه محرومیت محمد نوری‌زاد از درمان در زندان با هدف بازی با افکار عمومی از طریق چهره‌های رسانه‌ای و تحریک جامعه حقوق بشری علیه دستگاه قضایی
– ادعای سرکوب اعتراضات زنان در سبزوار بر سر آب و برق با هدف تمرکز بر زنان برای تحریک احساسات و القای خشونت حکومتی در قبال بحران‌های معیشتی
۲. محور امنیتی ـ اطلاعاتی و حقوق بشر
در این محور، هدف اصلی شایعات، «ایجاد هراس عمومی و تضعیف چهره امنیتی کشور» است:
– شایعه یورش شبانه به زندانیان سیاسی قزل‌حصار با هدف تصویرسازی از خشونت پنهانی و بی‌قانونی درون سیستم قضایی
– شایعه بازداشت چند شهروند در بهمئی پس از آتش‌بس با اسرائیل با هدف القای بی‌ثباتی و ادامه سرکوب داخلی حتی پس از آرامش منطقه‌ای
– شایعه کشته‌شدن پدر نوزاد ۶ماهه در آبدان توسط یگان امداد با تکنیک احساسی‌سازی روایت و ضربه به مشروعیت نیروهای انتظامی
۳. محور نظامی ـ منطقه‌ای و ژئوپلیتیکی
در این حوزه، تمرکز شایعات بر «نمایش ضعف ایران و محور مقاومت در مقابل اسرائیل و نیروهای خارجی» بود:
– ترور فرمانده حزب‌الله در بینت‌جبل با هدف القای نفوذ اطلاعاتی عمیق رژیم صهیونیستی
– شایعه احتمال حمله غافلگیرانه اسرائیل به ایران با هدف ایجاد اضطراب مستمر در سطح ملی
– شایعه ترور دانشمندان ایرانی و توقف پروژه‌های کلیدی با هدف بزرگ‌نمایی آسیب‌پذیری برنامه‌های استراتژیک
در مجموع باید گفت، بررسی ساختاری شایعات اخیر نشان می‌دهد که سه‌گانه عملیات روانی دشمن شامل:
1. القاء فساد ساختار
2. تشدید تبعیض و خشونت حکومتی
3. نمایش بحران امنیتی، به‌طور هم‌زمان و ترکیبی در حال پیاده‌سازی است.
این عملیات، تلفیقی از تکنیک‌های روایت‌محور، احساسی‌سازی و دروغ‌نمایی رسانه‌ای است که از بستر شبکه‌های اجتماعی تا رسانه‌های جریان‌ساز فارسی‌زبان دنبال می‌شود. هدف نهایی آن نیز تضعیف سرمایه اجتماعی، سایش روانی مخاطب و بی‌اعتمادی به ساختار نظام است.
