رسانه تصویری خبر۲۴

«ترامپ شناسی» یا نسخه تسلیم به سبک سریع القلم

«ترامپ شناسی» یا نسخه تسلیم به سبک سریع القلم

عبور برخی چهره‌های اصلاح‌طلب از بلد بودن زبان دنیا به «ترامپ شناسی» در حالی صورت می‌گیرد که نوع رفتار رئیس جمهور آمریکا حتی در مواجهه با متحدانش، در داخل آمریکا مورد انتقاد قرار می‌گیرد.

- اندازه متن +

به گزارش خبر۲۴،محمود سریع القلم به تازگی گفته است: «اگر ترامپ‌شناسی کرده بودیم و در دوره دوم ترامپ چارچوب‌ها را پذیرفته بودیم، این اتفاق‌ها نمی‌افتاد.» منظور او از این اتفاق‌ها احتمالا تجاوز نظامی به کشورمان است. اما مشاور دولت روحانی توضیح نداده که این ترامپ شناسی چرا در موضوعاتی چون برجام و حمله به ایران در میانه مذاکرات با آمریکا جواب نداده است.«ترامپ شناسی» که اکنون در کنار بلد بودن زبان دنیا تبدیل به رشته‌های تخصصی برخی چهره‌های اصلاح طلب شده و گویا قرار است با همین تخصص‌ها به مذاکره با آمریکا بروند، حتی از سوی برخی از سیاستمداران ایالات متحده نیز رد می‌شود. نشریه آمریکایی فارن افرز نوشته است: «هیچ کشوری در دنیا به آمریکا اعتماد ندارد».

ترامپ شناسی از برجام تا حمله به ایران
خروج یک طرفه آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ که در دوره اول ریاست جمهوری ترامپ صورت گرفت، تنها یکی از رفتارهای متناقض آمریکا و شخص ترامپ با کشورمان است.با خروج آمریکا از برجام، نوبت سه کشور اروپایی بود تا آنها نیز مدتی دولت حسن روحانی یا همان مبتکران ایده زبان دنیا شناسی را معطل سازوکار اینستکس و خلف وعده‌های پی‌درپی کنند. اما ماجرای برجام که علی رغم حسن نیت ایران با هماهنگی آمریکا و اروپا به اسنپ بک ختم شد، مشتی از نمونه خروار عهدشکنی غرب در برابر ایران است که با پدیده‌ای چون ترامپ به شکل عریان‌تری رخ نشان می‌دهد. پنج دور مذاکرات غیر مستقیم ایران با آمریکا در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ در حالی پیش از آغاز دور ششم به حمله نظامی اسرائیل به کشورمان ختم شد که شواهد نشان می‌دادند این حملات در هماهنگی کامل تل آویو با واشنگتن صورت گرفته بود. علاوه بر اعتراف صریح ترامپ در این خصوص، روزنامه واشنگتن نوشته است: «اسرائیل تصمیم به حمله گرفته بود و آمریکا کاملاً در جریان این تصمیم قرار داشت. به بیان روشن‌تر، تاریخ‌سازی برای مذاکرات، نه نشانه حسن نیت، بلکه طعمه‌ای برای فریب ایران بود.»
وقتی آمریکا حتی به متحدانش رحم نمی‌کند
رفتار ایالات متحده با متحدانش از کانادا گرفته تا اوکراین، دانمارک، اروپا، قطر، عربستان و… همگی کار را به جایی رسانده است که حتی کارشناس شبکه صهیونیستی اینترنشنان نیز به انتقاد از این عملکرد پرداخته است. یکی از کارشناسان این شبکه با اشاره به رفتار ترامپ در مواجهه با شیخ نشین‌های عربی گفته است: «علی‌رغم تمام خرج‌ها و پول‌پاشی‌هایی که عربستان و کشورهای عربی برای آمریکا می‌کنند اما آمریکا امتیازات لازم را به آن‌ها نمی‌دهد! برای مثال بن‌سلمان در سفر اخیرش به آمریکا به هیچ کدام از اهداف خود نرسید.»خنجر از پشت ترامپ در موضوع اوکراین یکی دیگر از عبرت‌های تاریخ است که از سوی برخی از سیاستمداران و رسانه‌های غربی با دردناک‌ترین تعابیر و واژه‌ها توصیف شده است. در همین خصوص روزنامه گاردین می‌نویسد: «ترامپ متحد قابل اعتمادی برای اروپا یا هر کس دیگری نیست. او گاهی اوقات با خصومت محض از اتحادیه اروپا صحبت می‌کند. سیاست تجاری او هیچ منافع استراتژیک متقابلی را به رسمیت نمی‌شناسد، فقط مشتریان و دشمنان را در نظر می‌گیرد».
انتقاد از سیاست‌های ترامپ در داخل آمریکا
اما این تنها متحدان آمریکا نیستند که از غیر قابل اعتماد بودن ترامپ انتقاد می‌کنند. به تازگی نشریه فارن افروز در گفت‌وگو با دو تن از مقامات پیشین آمریکایی، به بررسی ضرباتی می‌پردازد که رفتارهای دولت ترامپ به وجهه این کشور وارد می‌کند. «فیلیپ اچ. گوردون» و «مارا کارلین» دو تن از مقامات سابق دولت آمریکا در دوره بایدن در مقاله‌ای که نشریه آمریکایی «فارن‌افرز» آن را منتشر کرده است، هشدار می‌دهند که سال نخست دولت دوم ترامپ نشان داد که دوران اعتماد به آمریکا دیگر به سر رسیده است.به گفته این دو پژوهشگر متحدان آمریکا در اروپا‌، شرق آسیا و «خاورمیانه» دیگر نمی‌توانند روی حمایت‌های پایدار آمریکا حساب کنند و باید طرح جایگزینی برای خود داشته باشند. آنها تاکید می‌کنند متحدان اروپایی و آسیایی برای حفظ حمایت آمریکا، تلاش کرده‌اند با چاپلوسی و پذیرش توافق‌های تجاری یک‌طرفه، ترامپ را راضی نگه دارند. با این حال، این اقدامات تنها می‌تواند همکاری نمادین یا کوتاه‌مدت ایجاد کند و حمایت پایدار را تضمین نمی‌کند.ترامپ نفت ونزوئلا را همانند تمامیت کانادا، مالکیت کانال پاناما و جزیره گرینلند متعلق به آمریکا می‌داند. در مواجهه با ایران نیز خواسته‌هایی چون غنی سازی صفر درصد، کوتاه شدن برد موشک‌ها به زیر ۳۰۰ کیلومتر و عدم حمایت از گروه‌های مقاومت را مطرح می‌سازد، در شرایطی آیا سخن از ترامپ شناسی و نحوه گفت‌وگو با او چیزی جز تسلیم محض می‌تواند معنا دهد؟
ارسال دیدگاه
0 دیدگاه

نظر شما در مورد این مطلب چیه؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *