به گزارش خبر۲۴، حکومت بشار اسد پس از گذشت بیش از پنج دهه در نهایت با هجوم تروریست‌های تکفیری سقوط کرد و عمر حزب بعث حاکم بر سوریه پایان یافت. پس از تصرف عمده‌ی خاک سوریه توسط داعش که ریشه‌های آن از اعتراضات داخلی سوریه از سال ۲۰۱۱ آغاز شده بود، ارتش سوریه با کمک هم‌پیمانان خود یعنی ایران و روسیه وارد نبردی شد که آن زمان بسیاری از غربی‌ها و مخالفان اسد آن را بی‌فایده و کار سوریه را تمام‌شده می‌دانستند. با این حال ایستادگی در مقابل داعشِ تا بن دندان مسلح حکومت خودخوانده‌ی آن‌ها را نابود کرد و بشار اسد برخلاف اراده و تصمیم سران غربی، به کار خود در سوریه ادامه داد.
عبور حاکمیت سوریه از دوره جنگ با ارائه‌ی برخی پیشنهادات پیرامون اصلاح ساختاری حاکمیت از سوی ایران و دیگر کشورهای هم‌پیمان او مطرح شد. متاسفانه سهل‌انگاری نسبت به پیشنهادها و توصیه‌های دوستان سوریه در نهایت به بروز التهاب جدید از سوی مخالفان حکومت اسد شد و وضعیت داخلی سوریه را از دوباره متشتج کرد؛ به نحوی که عمر این حکومت پس از ماه‌ها تسلیح و تجهیز گروه‌های تکفیری توسط دولت‌های خارجی به پایان رسید.
ایران همواره سوریه را یکی از شرکای راهبردی خود در منطقه می‌داند و دفاع از تمامیت ارضی این کشور مورد تاکید مقامات رسمی ما واقع شده است. سقوط حکومت بشار اسد در کمتر از یک هفته، برای جهان و به خصوص برای ایران تحولی زودهنگام و تا حدودی عجیب به شمار می‌رود. از همین رو طرح برخی شبهات و پرسش‌ها پیرامون حوادث اخیر منطقه و آنچه در آینده پیش خواهد آمد، امری بدیهی است که اهم آن‌ها در ادامه مطرح و پاسخ داده خواهد شد.
آینده سوریه چه خواهد شد؟
سناریوهای مختلفی درباره‌ی اینکه آینده سوریه چه خواهد شد، وجود دارد. دقیق‌ترین پیش‌بینی براساس رفتارها و اقدامات مردم و ارتش این کشور می‌تواند لیبیایی‌سازی سوریه باشد. باتوجه به اینکه مردم و ارتش سوریه در مقابل تجاوز تروریست‌ها مقاومتی از خود نشان ندادند پیش‌بینی می‌شود سرنوشتی مشابه لیبی در انتظار سوریه و مردم آن باشد و هر گروه و بازیگری بخشی از یک منطقه را در دست بگیرد. البته این احتمال که سوریه با افزایش هرج و مرج، تجزیه شود نیز وجود دارد که این بدبینانه‌ترین حالت ممکن است.
اسرائیل چه خوابی برای لبنان و سوریه دیده است؟
امروز کمتر کسی خط و ربط تروریست‌های سوریه با اسرائیل را رد می‌کند. همه مطلع‌اند که این گروه‌ها از سوی رژیم صهیونیستی مامور به انجام چنین اقدامی پس از آتش‌بس رژیم با لبنان بودند. همانطور که مشاهده شد، ارتش رژیم پس از سقوط حکومت اسد بلافاصله اقدام به نابودی زیرساخت‌های نظامی سوریه کرد؛ به طوری که یکی از شبکه‌های تلویزیونی رژیم اعلام کرده بیش از ۱۸۰ جنگنده سوریه طی حملات هوایی اسرائیل نابود شده‌اند. اسرائیل از همان ابتدا نیز بنا داشت تا تجهیزات نظامی لبنان و سوریه را نابود کند و شواهد نیز تایید می‌کند که این رژیم حملات مختلفی را به مکان‌های نظامی انجام داده است. رژیم در کنار این حملات و به طور همزمان، سیاست دیگری را مبنی بر ایجاد منطقه حائل در جولان و ورود به برخی مناطق جنوبی سوریه در قنیطره و درعا دنبال می‌کند.
هدف ترکیه از مشارکت با تروریست‌ها در سقوط حکومت اسد چیست؟
ترکیه همواره در صدد توسعه‌ی اراضی خود است و این موضوع را به عنوان یک اصل در سیاست خود بارها مورد تاکید قرار داده است. تنها در یک مورد، رجب طیب اردوغان در سال ۲۰۱۲ از فتح برخی مناطق در سوریه به عنوان یکی از اهداف و برنامه‌های خود خبر داده بود و تاکید می‌کرد که به حتم این اتفاق در آینده روی خواهد داد. حال انتظار می‌رود ترکیه در راستای همین آمال و آرزوهایش حملاتی را به مناطق شمالی و شرقی سوریه ترتیب دهد. این انتظار نیز دور از ذهن نیست که او پا را در منطقه فراتر گذارد و به سمت اشغال استان سیونیک ارمنستان توسط آذربایجان و احداث کریدور زنگزور گام بردارد.
وضعیت لبنان پس از اشغال سوریه چگونه پیش‌بینی می‌شود؟
پس از اشغال سوریه توسط گروه‌های تروریستی، دسترسی زمینی به لبنان مسدود شده است و احتمال اینکه اسرائیل از این موقعیت برای حمله به جنوب لبنان استفاده کند، وجود دارد. این اقدام در راستای سقوط حکومت اسد در سوریه است. از طرفی نتانیاهو نیز بارها بر این موضوع تاکید کرده که آتش‌بس موقت است و پس از پایان مدت معین ۶۰ روزه، می‌تواند علیه لبنان و به خصوص حزب‌الله اقدام نظامی کند.
در شرایط فعلی می‌توان پایان کمک‌های ایران به مقاومت لبنان را متصور بود؟
درست است که مسیرهای ارتباطی ایران با لبنان به منظور حمایت از مقاومت حزب‌الله از طریق سوریه مسدود شده است اما این به معنای پایان حمایت ایران از مقاومت لبنان نخواهد بود و راه‌های مختلفی برای حمایت ایران از حزب‌الله وجود دارد. در مقاطع گذشته که وضعیت به مراتب بدتری نسبت به شرایط کنونی وجود داشت، به نحوی که حتی امکان کمک‌رسانی هوایی و دریایی هم ناممکن بود، فرایند حمایت و کمک‌رسانی ادامه داشته و متوقف نشده بود.
انتهای پیام/
