به گزارش خبر۲۴، رهبر انقلاب اسلامی ایران، آیت‌الله خامنه‌ای، در سخنرانی اخیر خود مذاکره با آمریکا را عاقلانه و هوشمندانه ندانستند و این موضع را بر اساس تجربیات گذشته ایران در تعامل با آمریکا عنوان کردند. ایشان با اشاره به سابقه بدعهدی‌های آمریکا، به ویژه در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، تأکید کردند که مذاکره با آمریکا، به خصوص با ترامپ، نمی‌تواند نتایج مثبتی برای ایران داشته باشد.
نگاهی به بدعهدی‌های آمریکا در سال‌های اخیر
- خروج از برجام (توافق هسته‌ای ۲۰۱۵)
– آمریکا در سال ۲۰۱۸ تحت ریاست جمهوری دونالد ترامپ از برجام خارج شد و تحریم‌های سنگینی را علیه ایران اعمال کرد. این اقدام نه تنها توافق بین‌المللی را نقض کرد، بلکه نشان داد که آمریکا حتی به تعهدات خود در قبال توافق‌های چندجانبه نیز پایبند نیست.
- تحریم‌های یکجانبه و غیرقانونی
– آمریکا پس از خروج از برجام، تحریم‌های گسترده‌ای را علیه ایران وضع کرد که حتی شامل بخش‌های حیاتی مانند بهداشت و درمان نیز می‌شد. این تحریم‌ها در بحبوحه همه‌گیری کووید-۱۹ نیز ادامه یافت و باعث مشکلات جدی برای مردم ایران شد.
- ترور شهید سلیمانی
– در ژانویه ۲۰۲۰، آمریکا با حمله پهپادی، سپهبد قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، را به شهادت رساند. این اقدام نه تنها نقض آشکار حقوق بین‌الملل بود، بلکه نشان داد که آمریکا حتی به قواعد بین‌المللی در مورد ممنوعیت ترور نیز پایبند نیست.
- فشار حداکثری بدون پیشنهادات عملی
– سیاست فشار حداکثری ترامپ علیه ایران بدون ارائه پیشنهادات عملی برای مذاکره، نشان داد که هدف اصلی آمریکا نه حل اختلافات، بلکه تضعیف کامل ایران است. این رویکرد باعث شد که اعتماد ایران به آمریکا به شدت کاهش یابد.
- نقض تعهدات در قبال توافق‌های قبلی
– آمریکا در گذشته نیز تعهدات خود را در قبال توافق‌های بین‌المللی نقض کرده است. به عنوان مثال، در دوران ریاست جمهوری جورج دبلیو بوش، آمریکا از توافق الجزایر (۱۹۸۱) که به آزادی گروگان‌های آمریکایی منجر شد، به طور کامل پیروی نکرد.
گزارش جامع از عهدشکنی‌های آمریکا در طول تاریخ نسبت به ایران و دیگر دولت‌ها
آمریکا در طول تاریخ خود، به ویژه در روابط بین‌المللی، بارها به تعهدات خود عمل نکرده و اقداماتی انجام داده که به عنوان بدعهدی تلقی می‌شود. این گزارش به بررسی برخی از مهم‌ترین موارد بدعهدی آمریکا نسبت به ایران و دیگر دولت‌ها می‌پردازد.
کینه‌ی ریشه‌دار و دائمی آمریکایی‌ها نسبت به ایران
- کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ (۱۹۵۳)
– آمریکا و بریتانیا با طراحی و اجرای کودتایی علیه دولت قانونی دکتر محمد مصدق، دولت مردمی ایران را سرنگون کردند. این اقدام نه تنها نقض حاکمیت ملی ایران بود، بلکه نشان داد که آمریکا حتی در قبال دولت‌های منتخب مردم نیز پایبند به اصول دموکراسی نیست.
- نقض توافق الجزایر (۱۹۸۱)
– پس از انقلاب اسلامی و بحران گروگان‌گیری جاسوس‌ها در سفارت آمریکا در تهران، دو کشور در سال ۱۹۸۱ به توافق الجزایر رسیدند. بر اساس این توافق، آمریکا متعهد شد که دارایی‌های بلوکه شده ایران را آزاد کند و در امور داخلی ایران دخالت نکند. اما آمریکا به طور کامل به این تعهدات عمل نکرد و همچنان به تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی علیه ایران ادامه داد.
- حمایت از صدام در جنگ تحمیلی (۱۹۸۰-۱۹۸۸)
– آمریکا در طول جنگ ایران و عراق، از رژیم صدام حسین حمایت کرد و حتی به او سلاح‌های شیمیایی داد. این اقدام نه تنها نقض قوانین بین‌المللی بود، بلکه نشان داد که آمریکا برای رسیدن به اهداف خود، حتی از نقض حقوق بشر نیز ابایی ندارد.
- حادثه سقوط هواپیمای مسافربری ایران‌ایر (۱۹۸۸)
– در سال ۱۹۸۸، ناوگان آمریکا هواپیمای مسافربری ایران‌ایر را سرنگون کرد که منجر به کشته شدن ۲۹۰ نفر شد. آمریکا این اقدام را صرفا یک «اشتباه» خواند، اما هرگز به طور کامل مسئولیت آن را نپذیرفت و غرامت مناسبی به خانواده‌های قربانیان پرداخت نکرد.
- خروج از برجام (۲۰۱۸)
– آمریکا در سال ۲۰۱۸ تحت ریاست جمهوری دونالد ترامپ از توافق هسته‌ای (برجام) خارج شد و تحریم‌های سنگینی را علیه ایران اعمال کرد. این اقدام نه تنها نقض توافق بین‌المللی بود، بلکه نشان داد که آمریکا حتی به تعهدات خود در قبال توافق‌های چندجانبه نیز پایبند نیست.
- ترور شهید سلیمانی (۲۰۲۰)
– در ژانویه ۲۰۲۰، آمریکا با حمله پهپادی، سپهبد قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، را به شهادت رساند. این اقدام نقض آشکار حقوق بین‌الملل و حاکمیت ملی ایران بود.
بدعهدی‌های آمریکا نسبت به دیگر دولت‌ها
- نقض تعهدات به بومیان آمریکا
– آمریکا در طول تاریخ خود، بارها پیمان‌هایی را با قبایل بومی آمریکا امضا کرد، اما به ندرت به این تعهدات پایبند بود. از جمله، نقض پیمان‌های متعدد در مورد زمین‌ها و حقوق بومیان که منجر به مصادره زمین‌ها و نسل‌کشی فرهنگی شد.
- حمایت از کودتاها در آمریکای لاتین
– آمریکا در دهه‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ از کودتاهای متعددی در کشورهای آمریکای لاتین حمایت کرد، از جمله کودتا در گواتمالا (۱۹۵۴)، شیلی (۱۹۷۳) و آرژانتین (۱۹۷۶). این اقدامات نه تنها باعث سرنگونی دولت‌های منتخب شد، بلکه منجر به نقض حقوق بشر و ایجاد دیکتاتوری‌های نظامی در این کشورها شد.
- جنگ ویتنام (۱۹۵۵-۱۹۷۵)
– آمریکا در جنگ ویتنام به طور گسترده از سلاح‌های شیمیایی مانند عامل نارنجی استفاده کرد که باعث آسیب‌های جبران‌ناپذیر به محیط زیست و سلامت مردم ویتنام شد. این اقدامات نقض آشکار قوانین بین‌المللی بود.
- حمله به عراق (۲۰۰۳)
– آمریکا در سال ۲۰۰۳ با ادعای وجود سلاح‌های کشتار جمعی به عراق حمله کرد، اما هیچ مدرکی برای اثبات این ادعا پیدا نشد. این حمله نه تنها باعث کشته شدن صدها هزار نفر شد، بلکه ثبات منطقه را به شدت تحت تأثیر قرار داد.
- نقض توافق پاریس (۲۰۱۷)
– آمریکا در سال ۲۰۱۷ تحت ریاست جمهوری دونالد ترامپ از توافق پاریس در مورد تغییرات اقلیمی خارج شد. این اقدام نشان داد که آمریکا حتی در قبال تعهدات جهانی نیز پایبند نیست.
- حمایت از رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی
– آمریکا در طول دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی، از این رژیم حمایت کرد و تحریم‌های بین‌المللی علیه آن را نادیده گرفت. این اقدامات نقض آشکار حقوق بشر بود.
چرا مذاکره با آمریکا، به خصوص ترامپ، خوب نخواهد بود؟
- عدم پایبندی به تعهدات
– سابقه آمریکا در نقض تعهدات بین‌المللی و یکجانبه‌گرایی نشان می‌دهد که این کشور حتی در صورت امضای توافق‌های جدید نیز ممکن است به آن‌ها پایبند نباشد.
- سیاست فشار حداکثری
– سیاست فشار حداکثری ترامپ نشان داد که هدف آمریکا نه مذاکره و حل اختلافات، بلکه تضعیف کامل ایران است. این رویکرد باعث می‌شود که مذاکره با آمریکا بی‌فایده باشد.
- ترور و اقدامات خصمانه
– اقداماتی مانند ترور شهید سلیمانی نشان می‌دهد که آمریکا حتی در زمان مذاکره نیز ممکن است اقدامات خصمانه خود را ادامه دهد. این موضوع اعتماد لازم برای مذاکره را از بین می‌برد.
- عدم وجود تضمین‌های بین‌المللی
– حتی در صورت امضای توافق‌های جدید، عدم وجود مکانیسم‌های تضمینی قوی باعث می‌شود که آمریکا بتواند به راحتی از تعهدات خود شانه خالی کند.
- تجربیات گذشته
– تجربیات گذشته ایران در مذاکره با آمریکا، از جمله در مورد برجام، نشان داده است که مذاکره با آمریکا بدون تغییر در رویکرد این کشور نمی‌تواند به نتایج مثبتی منجر شود.
نتیجه‌گیری
آمریکا در طول تاریخ خود، بارها به تعهدات خود نسبت به ایران و دیگر دولت‌ها عمل نکرده و اقداماتی انجام داده که به عنوان بدعهدی تلقی می‌شود. این رفتارها نشان می‌دهد که آمریکا حتی در قبال توافق‌های بین‌المللی و حقوق بشر نیز پایبند نیست. این سابقه بدعهدی باعث شده است که بسیاری از کشورها، از جمله ایران، نسبت به مذاکره و تعامل با آمریکا بی‌اعتماد باشند.
رهبر انقلاب با توجه به تجربیات گذشته و سابقه بدعهدی‌های آمریکا، مذاکره با این کشور را به ویژه در دوران ریاست جمهوری ترامپ عاقلانه ندانستند. ایشان تأکید کردند که تا زمانی که آمریکا به تعهدات خود پایبند نباشد و رویکرد خصمانه خود را تغییر ندهد، مذاکره با این کشور نمی‌تواند به نفع ایران باشد.
انتهای پیام/
