به گزارش خبر۲۴، دونالد ترامپ بحثهای زیادی را دربارۀ معنای واقعی محافظهکاری، به خصوص در حوزۀ سیاست خارجی آمریکا برانگیخته است:
۱. راهبرد نو انزواگرایی و عدم تعهد بین المللی در سیاست خارجی
– در این راهبرد خواستار کنار کشیدن آمریکا از همه تحولات جهانی نیست
– ترامپ به دنبال این است که در تکالیف یا تعهدات پرهزینه آمریکا تجدیدنظر کند.
– از برخی تعهدات بی فایده یا پرهزینه اجتناب ورزد.
– در حقیقت سیاست انزواگرایی یک نوع بین المللی گرایی گزینشی است و مسئله جدیدی نیست
– در واقع الان نه تنها آمریکا بلکه هیچ کشوری نمی تواند انزواگرایی کامل را اتخاذ نماید
۲. ملی گرایی اقتصادی یا مرکانتیلیسم
– در این راهبرد که با سیاست تعرفه گذاری در دور اول ریاست جمهوری ترامپ اجرا شد بایدن نیز این سیاست را ادامه داد اخیرا نیز ترامپ در یک سخنرانی اصطلاح تعرفه را زیباترین واژه در فرهنگ لغت انگلیسی توصیف کرده است.
– این اقدام با هدف ممانعت از خروج سرمایه از آمریکا بیکار شدن کارگران آمریکایی و وضعیت وارونگی واردات و صادرات در آمریکا اجرا می شود.
– اعمال تعرفه های ۶۰ درصدی بر کالاهای چینی و برخی از کالاهای اروپایی در دستور کار قرار می گیرد.
– این راهبرد لزوما به رونق پایدار اقتصادی بلندمدت در آمریکا ختم نخواهد شد همان طور که این سیاست در دور اول ترامپ نیز راهکار نجات بخشی نبود.
– در واقع کالاهای چینی به دلایلی از جمله نیروی کار ارزان قیمت به صرفه تری نسبت به کالاهای آمریکایی دارند از طرف دیگر این کالاها نیاز بخش قابل توجهی از جامعه آمریکایی را پاسخ می دهند در حقیقت ۷۰ درصد تولیدات مصرفی دنیا که در آمریکا هم استفاده می شود چینی است.
– اگر تعرفه های بالایی برای ورود کالاهای چینی به آمریکا در نظر گرفته شود میزان واردات کالاهای چینی کاهش پیدا خواهد یافت و شرکت های آمریکایی مجبورند با هزینه مضاعفی این کالاها را تولید کنند.
– نتیجه آن که رشد تورمی جامعه آمریکا را تحت فشار قرار خواهد داد این راهکار شاید به عنوان یک مسکن موقتی مشکلاتی همچون بیکاری را التیام بخشد و بازار کشورهای اروپایی را محدود کند اما در بلند مدت ضمن اینکه بلوک های رقیب مانند چین و اروپا را به سمت واکنش های تعرفه ای متقابل ذوق می دهد در بلند مدت تراز تجاری آمریکا و بدهی تجاری آمریکا را نیز با مشکلاتی مواجه خواهد کرد.