به گزارش خبر۲۴، محمدصادق جهانبخش، کارشناس حوزه فضای مجازی و هوش مصنوعی، پیرامون اشکالاتی که به سند هوش مصنوعی مصوب خرداد ماه 1403وارد شده است، گفت: از سال گذشته که موضوع تدوین این سند در شورای عالی انقلاب فرهنگی به پایان رسید، مسئله حضور ایران در میان کشورهای پیشرو در حوزه هوش مصنوعی در آینده‌ای نزدیک به بحثی داغ در میان پژوهشگران تبدیل شد. متاسفانه این سند ابهامات جدی بسیاری دارد به طوری که برخی بخش‌های آن کارشناسی شده و عملیاتی نیست و یا به صورت واقع‌گرایانه نوشته نشده است. در حقیقت، سند هوش مصنوعی بدون در نظرگیری شرایط و امکانات لازم، با یک نگاه ایده‌آل گرایانه و آرمانی نگاشته شده و چشم‌انداز مشخصی ندارد.
وی با تاکید بر اینکه یکی از مشکلات این سند، نامعین بودن مخاطبِ محوری آن است، افزود: متاسفانه هنوز مشخص نشده است که کدام سازمان‌ها یا نهادها در اجرای سند هوش مصنوعی دخیل خواهند بود. به عبارتی، هنوز نمی‌دانیم که پیاده‌سازی این سند، تنها بر عهده نهادهای داخلی خواهد بود یا اینکه با انعقاد پیمان‌هایی بین ایران و سایر کشورهای اسلامی در حوزه هوش مصنوعی، قرار است این اتفاق رقم بخورد و یا به کمک کشورهایی که در این حوزه پیشرفت کرده‌اند و با کشور ما اشتراکاتی دارند همچون چین و روسیه، قصد داریم این سند را پیاده‌سازی کنیم.
جهانبخش با بیان اینکه اگر بخواهیم هوش مصنوعی داخلی بر اساس آداب و فرهنگ ملی و دینی ما باشد باید محدودیت‌هایی را نیز قائل بشویم، تصریح کرد: با نظر به لزوم توجه فراوان به مباحث عقیدتی و نیز امور اخلاقی و اهمیت آن‌ها، می‌بایست کنترل و نظارت دقیقی در این بخش‌ها انجام شود تا بر خلاف سایر سرویس‌های هوش مصنوعی، شاهد تولید و انتشار مطالب کذب، کپی‌برداری شده و یا ضد باورهای عمومی جامعه نباشیم. در این قسمت البته نکات فقهی هم وجود دارد که مستلزم آن است که حوزه‌های علمیه با جدیت به حوزه هوش مصنوعی ورود داشته باشند هر چند که اقداماتی صورت گرفته اما نیازمند پیگیری بیشتری است.
کارشناس فضای مجازی اظهار داشت: پیش‌بینی و برآورد مالی مربوط به توسعه هوش مصنوعی نامشخص است. در سطح جهانی شاهد آن هستیم که برای هوش مصنوعی بعضا مبالغ بسیار گزافی پرداخت می‌شود. برای نمونه، در رسانه‌ها آمده است که ایلان ماسک می‌خواهد در سال 2025 برای هوش مصنوعی شبکه اجتماعی ایکس، مبلغی حدود 20 میلیارد دلار هزینه کند.
وی در نهایت تاکید کرد: این موارد اشکالاتی است که به حوزه برنامه‌ریزی وارد است و وقتی پاسخی به این سوالات نداشته باشیم، صحبت کردن از آینده‌ای نه چندان دور، بیشتر شبیه آرزویی است که لوازم آن هنوز مهیا نشده است. البته ممکن است مسئولان این حوزه گام‌هایی برای بهبود اوضاع برداشته باشند اما حداقل هنوز خبری از آن به دست پژوهشگران و فعالان این حوزه نرسیده است.
در صورت ادامه روند موجود و عدم اهتمام مسئولین برای رفع مشکلات ذکر شده، احتمال اینکه به رتبه قابل توجهی در هوش مصنوعی دست یابیم، کاهش می‌یابد.
