جولانی در سفر به جمهوری آذربایجان، به‌ظاهر درباره انتقال گاز به سوریه مذاکره می‌کند، اما در واقع به‌دنبال تثبیت نقش خود در طرح‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی در منطقه است.
او با تبعیت از سیاست‌های ترکیه، سعی دارد از دمشق عبور کرده و خود را به‌عنوان بازیگر اصلی منطقه معرفی کند. اختلافات داخلی در تحریرالشام و فشار جناح‌های تندرو باعث شده جولانی به‌دنبال انتقال نیروهایش از دمشق به قره‌باغ باشد.
جمهوری آذربایجان نیز با تخلیه برخی روستاهای مرزی، عملاً شرایط را برای استقرار این نیروها فراهم کرده است. در پشت پرده، تلاش‌هایی برای ایجاد هماهنگی بین گروه‌های تروریستی سوری و جریان‌های التقاطی در آلبانی دیده می‌شود.
باکو به محل اتصال این گروه‌ها تبدیل شده و رسانه‌هایی مانند سیمای نفاق در این پروژه نقش تبلیغاتی ایفا می‌کنند. منافقین نیز با حمایت صهیونیست‌ها به‌دنبال گسترش شبکه رسانه‌ای خود در جمهوری آذربایجان هستند. این تحرکات می‌توانند در نهایت برای خود باکو خطرناک‌تر از تهران باشند و امنیت منطقه را تهدید کنند.
