فیدان، وزیر خارجه ترکیه در سخنانی رسمی اعلام کرد:«ما تصمیم گرفتیم روابط اقتصادی و تجاری خود را با اسرائیل به طور کامل قطع کنیم و حریم هوایی‌‌مان را به روی هواپیماهای آنها ببندیم.»
این سخنان فیدان با واکنش مثبت حماس هم روبه‌رو شد. البته حماس هر اقدام دیپلماسی از جمله بیانیه کشورهایی مثل فنلاند را هم یک فرصت می‌بیند و بیانیه صادر می‌کند؛ مسأله‌ای که از ابتدای طوفان‌الاقصی و شروع نسل‌کشی اسرائیل در نوار غزه از سوی محور مقاومت مطرح و درخواست می‌شود؛ اما آیا واقعاً ترکیه به دنبال قطع کامل روابط تجاری با اسرائیل است؟
ترکیه در طول دو سال گذشته اقدامات مختلفی از جمله کاهش صادرات به اسرائیل، اقدامات دیپلماتیک یا حقوقی علیه تل‌آویو در حمایت از فلسطینی‌ها دنبال کرده، اما هیچ‌گاه روابط تجاری و هوایی خود را کامل قطع نکرده و چه بسا در حوزه‌های مهمی مثل صنعت هواپیمایی، مسیر انتقال سوخت و… را همچنان باز نگه داشته است.
پس از سخنان وزیر خارجه ترکیه، سازمان هوانوردی و شرکت‌های هواپیمایی اسرائیلی اعلام کردند هیچ اطلاعیه رسمی درباره بستن حریم هوایی ترکیه به روی پروازهای اسرائیلی دریافت نکرده‌اند. اما مطرح شدن چنین ادعایی از سوی وزیر خارجه ترکیه چه دلیلی داشت؟
اعلام تصمیم جدید که به نظر می‌رسد نوعی تهدید پیش از اجرایی شدن است، در واکنش به اقدامات اسرائیل در سوریه و تداوم تیرگی روابط سیاسی میان آنکارا و تل‌آویو در ماه‌های اخیر بوده است.
ترک‌ها از رفتار و کنش صهیونیست‌ها این خطر را احساس می‌کنند که پلن نهایی آنها، بالاخص با توجه به آنچه در سوریه می‌گذرد، تجزیه سوریه و به تبع آن تجزیه ترکیه است؛ اقداماتی که به تنش‌های رسانه‌ای هم کشیده شده است.
اخیراً پسر نتانیاهو در صفحه اینستاگرامش خطاب به کشورهای اروپایی که گفته‌اند فلسطین را به عنوان دولت به رسمیت خواهند شناخت، نوشته بود:«کردها با جمعیتی حدود ۴۵ میلیون نفر، بزرگ‌ترین ملت بی‌دولت در جهان و سکولار و متحد غرب هستند. قلمرو آنها توسط ترکیه، ایران، عراق و سوریه تقسیم و اشغال شده است. چرا فرانسه، اسپانیا، ایرلند، بریتانیا، نروژ، پرتغال، کانادا، آلمان، مالت و اسلوونی، کردستان را به رسمیت نشناخته‌اند؟»
حملات روزهای اخیر اسرائیل به سوریه، بالاخص در منطقه الکسوه که رسانه‌های عبری از هدف قرار گرفتن سلاح‌های پنهان شده ترکیه در این منطقه خبر می‌دهند، تنش‌ها و حساسیت دو طرف را افزایش داده است. در حالی که دو هفته پیش رسانه‌های منطقه‌ای از احتمال توافق امنیتی میان اسرائیل و سوریه در هفته اول شهریور‌ماه خبر می‌دانند، اما حالا حملات اسرائیل به منافع ترکیه در سوریه شیب جدی گرفته و از خط قرمزها عبور کرده است.
نتانیاهو و تیم نزدیک به او و حتی لاپید از مخالفان نتانیاهو، در روزهای گذشته موضع‌گیری‌هایشان را علیه ترک‌ها دوچندان کرده‌اند. به رسمیت شناختن کشتار ارامنه توسط ترکیه در سال ۱۹۱۵ برای اولین‌بار توسط نتانیاهو در یک گفت‌و‌گو با پادکست آمریکایی، یکی از مصداق‌های مهم عصبانیت ترک‌هاست. ترک‌ها اگر به وعده داده شده‌شان در خصوص تغییر روابط تجاری‌شان با اسرائیل هم عمل کنند، در مدار سوریه و تنش دیپلماسی اقدام کرده‌اند، نه آنچه در نوار غزه می‌گذرد.
همان‌گونه که آقای عراقچی در یادداشت روزنامه سعودی شرق‌الاوسط اشاره کرد، کشورهای منطقه از ترکیه تا عربستان باید بدانند بعد نوارغزه نوبت آنهاست.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟