به گزارش خبر۲۴، در گزارش این روزنامه آمده است که «بشار اسد که در رأس حرم قدرت در سوریه قرار داشت، در آخرین ماههای حکومت خود روی حمایت امارات حساب میکرد و بر این باور بود که میتواند، از این ابوظبی به عنوان کارتی برنده در برابر معارضان سوری و ترکیه استفاده کند.»لوموند میافزاید: «بشار اسد پیش از آغاز عملیات بازداشتن تجاوز، ابتکار عملها و طرحهای پایان دادن به اختلافات با معارضان برای انجام اصلاحات سیاسی گسترده و اجرای توافقنامه آستانه ۲۰۲۰ و همچنین، نشستن بر سر میز مذاکره با رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه را رد کرده بود.»
این روزنامه فرانسوی میافزاید: «اسد تردید نداشت که کارتهایی در اختیار دارد که مانع افتادن او در تنگنا میشود، به ویژه پس از حمایتهایی که از سال ۲۰۱۸ توسط امارات متحده عربی دریافت کرده بود و تلاشهای ابوظبی باعث شده بود تا او مجدد به اتحادیه عرب بازگردد و عملا هم شاهد بودیم که وی در نشست ۲۰۲۳ اتحادیه عرب حضور یافته بود.»این گزارش ادامه میدهد: امارات هم مانند کشورهایی چون اردن و عراق بلافاصله پس از سقوط شهر حلب اعلام کرد که از تمامیت ارضی سوریه حمایت میکند، حتی «محمد بن زاید»، رئیس امارات مستقیماً با بشار اسد تماس گرفت، اما پشت پرده روی اعمال فشاری بیشتر بر اسد کار میکرد و برداشتن این فشارها یا کاهش آنها را منوط به جلوگیری از گسترش نفوذ ایران در سوریه، محدود کردن مناسبات تهران – دمشق و عقبنشینی ایران و گروههای مورد حمایتش از مناطق حضورش در سوریه کرده بود.این روزنامه فرانسوی خاطرنشان میکند که نزدیکی اعراب به سوریه به رهبری امارات عملا به این دلیل صورت گرفته بود که بشار اسد را وادار به محدود کردن نفوذ ایران در سوریه و به دست گرفتن کنترل مرزها توسط سوریها کنند، اما اسد به این خواستهها تن نمیداد.
لوموند میافزاید: «اگرچه اکنون اسد سقوط کرده، اما ابوظبی دشمن شماره یک جریانهای اسلامگرا اجازه ظهور و قدرتگیری این جریانها را در سوریه نخواهد داد، چون بیش از همه نگران آن است که این گروهها خطر و تهدیدی برای آن تشکیل دهند، ویژه هم اکنون که دمشق به دست این گروهها افتاده است.»لوموند خاطرنشان میکند که دو روز پیش از سقوط دمشق، ابوظبی طی تماسی با بشار اسد به وی پیشنهاد فراهم کردن راهی امن برای کنارهگیری از قدرت را میدهد که اسد این پیشنهاد را رد میکند.ابوظبی وعده سرمایهگذاری ۲۴ میلیارد دلاری در اقتصاد سوریه را به اسد داده بود تا اقتصاد بحرانزده سوریه را از بحران خارج کند، وعدههایی که سرابی بیش نبودند و هیچگاه عملی نشدند.