به گزارش خبر۲۴، در سالهای اخیر، تلاقی مجموعهای از چالشهای داخلی و تهدیدات خارجی، چشمانداز آینده رژیم صهیونیستی را بیش از پیش تیره کرده است. کارشناسان و مراکز مطالعاتی معتقدند که روند موجود حاکی از آن است که پرسش اصلی دیگر بقای اسرائیل نیست، بلکه زمان و چگونگی فروپاشی آن است. در این میان، سه دسته عامل مهمترین نشانههای این فروپاشی احتمالی را نمایندگی میکنند: تغییرات در محیط بینالمللی، ضعف انسجام داخلی و ناکامی در راهبردهای امنیتی.
در بعد خارجی، شکاف روبهافزای میان دولتها و ملتهای غربی نسبت به حمایت از اسرائیل آشکار شده است. نظرسنجیهای اخیر نشان میدهند که دیدگاه منفی درباره این رژیم در آمریکا و اروپا افزایش یافته و موجب کاهش حمایتهای مردمی و فشار بر نخبگان سیاسی غرب شده است. بهویژه پس از جنگ غزه در ۲۰۲۳، انتقادات سیاسی از تلآویو در محافل بینالمللی شدت گرفته و حتی برخی کمکها از سوی اروپا مورد بازنگری قرار گرفتهاند.
در سطح منطقهای نیز محور مقاومت بهعنوان چالش اصلی پیشروی اسرائیل عمل کرده است. عملیات «طوفان الاقصی» در اکتبر ۲۰۲۳ نقطه عطفی در آشکارسازی ضعف امنیتی اسرائیل بود. علاوه بر آن، نقشآفرینی انصارالله یمن با حملات موشکی و محاصرههای راهبردی، جبههای جدید و پرهزینه را برای ارتش اسرائیل گشوده که موازنه امنیتی تلآویو را دچار اختلال کرده است.
در جبهه داخلی، تضادهای اجتماعی و ایدئولوژیک بهویژه میان حریدیهای افراطی و سکولارها عمیقتر شده است. رشد جمعیت حریدیها که از خدمت نظامی معافاند و به کمکهای اجتماعی متکیاند، فشار مضاعفی بر ساختار اقتصادی و امنیتی وارد کرده است. این شکاف فرهنگی و اقتصادی اکنون به نقطهای رسیده که برخی آن را «جنگ جمعیتی» مینامند و آن را تهدیدی برای نظم سیاسی و اجتماعی رژیم میدانند.
در چنین فضایی، تحلیلگران معتقدند اسرائیل نهتنها با تهدیداتی نظامی و امنیتی در چند جبهه مواجه است، بلکه فروپاشی تدریجی از درون نیز آغاز شده است. بیثباتی در دولت، کاهش اعتماد عمومی به نهادهای رسمی و نبود راهکار سیاسی قابل اتکا برای مدیریت بحران فلسطینی، همه و همه به تقویت فرضیه فروپاشی قریبالوقوع این رژیم انجامیدهاند.