به گزارش خبر۲۴، ویتکاف صریح اظهار کرد؛ که غنی سازی خط قرمز آمریکاست و «آمریکا حتی یک درصد غنی‌سازی در ایران را نمی‌پذیرد»
در مقابل؛ عراقچی گفت: «چه توافقی بشود، چه نشود؛ غنی‌سازی ادامه خواهد یافت.»
در این دقیقه از مذاکرات بحثِ چانه‌زنی بر سر ۳.۶۷ یا ۲۰ یا ۶۰ درصد نیست. چالش «بود و نبود» غنی‌سازی است.
در حالی که چهار دور از مذاکرات برگزار شده و طرفین اظهاراتی پیرامون پیشرفت در مذاکرات داشتند به ناگاه، چرا آمریکا اصل غنی‌سازی را خط قرمز کرده است؟
در پاسخ می توان چند فرض را بررسی کرد:
اول؛ آمریکا واقعاً خواهان برچیدن زنجیرهٔ «غنی سازی» است و تحت هیچ شرایطی از آن کوتاه نخواهد آمد. آنچه از آن به «مدل لیبی» یاد می شود.(سناریوی لیبی)
دوم؛ مثل یک مسابقه فوتبال که بازیکنان و مربیان تیم ها قبل از بازی رجزخوانی و کری خوانی می کنند، ویتکاف صرفاً قصد ایجاد تاکتیک های روانی دارد و می خواهد روح و روان مذاکره کننده گان ایرانی را قلقلک دهد.(رجز خوانی تاکتیکی)
سوم؛ ویتکاف با ملاحظهٔ سناریوهای داخلی،جلوگیری از مداخلات و کارشکنی های آنها و همچنین اسرائیل؛ ادبیاتی متفاوت از میز مذاکرات پیشه کرده است تا وانمود کند که دارد، موضوعاتی را دنبال می کند که مد نظر اینهاست. با این ترفند مخالفان را کنترل و بعد از توافق احتمالی آنها را در عمل انجام شده قرار دهد.(همراهی ظاهری با مخالفان)
چهارم؛ هدف از این اظهارات اتکا به تمثیل «به مرگ گرفتن برای راضی شدن به تب» می باشد. به عبارتی بیشینه سازی سطح انتظارات برای اخذ حداکثری امتیازات احتمالی در میز مذاکرات.(بازی در اوج توقعات)
در این بین ایران با فروض دوم تا چهارم مشکل راهبردی ندارد، و به نوعی با هر کدام از آنها می تواند کج دار و مریز کنار بیاید؛ اما اصرار امریکا بر فرض اول و تاکید بر پروژهٔ «غنی سازی صفر» منجر به انسداد روند مذاکرات خواهد شد.
به نظر اگر امریکا برخلاف مواضع گیج کننده و متناقض رسانه ای در صحنهٔ مذاکرات به جای بحث های وجودی پیرامون «غنی سازی» بر سطوح آن متمرکز بشود؛ موفقیت گفتگوها در دسترس است.
در غیر این صورت و علیرغم اتفاق نظر کلی[به غیر از تروئیکای اروپایی و اسرائیل] و خوش بینی ایجاد شده، روند مذاکرات به بن بست زیاده خواهی های امریکا منجر می شود.
پذیرش سطح محدودی از «غنی سازی» در مقابل لغو متناظر بخشی از تحریم‌ها هم موفقیت گفتگوها را میسر می کند و هم سکویی برای حل و فصل بیشتر اختلافات در سایر حوزه ها[آنجا امکان تفاهم سخت تر از هسته ای خواهد بود و مخالفان قدرتمندی دارد]خواهد شد.
دور پنجم مذاکرات که احتمالاً که در ایتالیا و اواخر هفته انجام می شود، چشم انداز مسیر را به خوبی شفاف خواهد کرد.
با این وجود و با بررسی جمیع جهات از جمله سفر ترامپ به منطقه و توافق های متنوع با کشورهای حوزه ی خلیج فارس[عملی شدن این توافقات ارتباط وثیقی با موفقیت گفتگوها و آرامش منطقه‌ای دارد]و سفر پزشکیان به عمان[رابط اصلی مذاکرات] امکان به بن بست رسیدن دور پنجم ناچیز است و می توان راه حل های مرضی الطرفینی برای آن فراهم کرد.
