به گزارش خبر۲۴، «درحالی که کشورهای اروپایی، تحت فشار افکار عمومی و همچنین محاسبات سیاسی، بازنگری‌هایی در روابط خود با اسرائیل انجام می‌دهند، تل‌آویو هم باید مشارکت‌های خود را گسترش دهد و خود را از وابستگی به اروپا برهاند.»این بخشی از اظهارات «کفیر تشووا»، استاد اقتصاد دانشگاه «رامات گان» در مصاحبه با روزنامه «معاریو» درباره متحدان «بی‌ثبات‌کننده» اسرائیل در اروپا و کشور جایگزین این کشورها اروپایی، یعنی «هند» است.تشووا که به دوایر تصمیم‌گیری در تل‌آویو مشاوره می‌هد، بر این باور است، این جایگزینی یک نیاز دیپلماتیک نیست، بلکه ضرورتی راهبردی است و در این زمینه به دلایلی اشاره می‌کند که تل‌آویو را ملزم می‌کند، دهلی‌نو را شریک واقعی، قابل اعتماد و یکی از ارکان پویایی و اقتدار اسرائیل در آینده بداند.
تنوع شراکت‌ها و دوری از وابستگی
معاریو به بررسی ابعاد مختلف همکاری‌های تل‌آویو بروکسل (مقر نهادهای اتحادیه اروپا) در دهه‌های اخیر می‌پردازد و در این‌باره به مشارکت اسرائیل در برنامه «هورایزن اروپا»، بزرگ‌ترین برنامه تحقیق و نوآوری جهان با حدود ۱۰۰ میلیارد یورو سرمایه‌گذاری اشاره می‌کند و آن را نمونه‌ای از این همکاری مشترک می‌خواند.اسرائیل در سال‌های اخیر یکی از شرکت‌کنندگان در این برنامه بود و بیش از 1.1 میلیارد یورو از سرمایه‌گذاری اروپا در این برنامه را به خود اختصاص داد. درباره اهمیت این سرمایه‌گذاری است، فقط کافی است، به این نکته اشاره شود که «برنامه هورایزن» دومین منبع سرمایه‌گذاری اسرائیل پس از بودجه عمومی این رژیم در امر تحقیق و توسعه است، اما حالا به‌دلیل جنگ غزه و موضع انتقادی اروپا این همکاری در هاله‌ای از ابهام فرو رفته و تل‌آویو نمی‌تواند، روی آن حساب کند.تشووا ادعا می‌کند، سیاست خارجی جدید اروپا، سیاست‌های اسرائیل در سرزمین‌های‌اشغالی و افزایش مخالفت‌های سیاسی با اسرائیل در بروکسل، تل‌آویو را وامی‌دارد، مشارکت‌های راهبردی خود را متنوع کند و آن را به یک گزینه محدود نکند.
وی پس از پیشنهاد «هند» به‌عنوان شریک راهبردی جدید اسرائیل، درباره اهمیت این انتخاب می‌گوید: «هند با بیش از ۱.۴ میلیارد نفر جمعیت، پرجمعیت‌ترین کشور دنیاست، دارای نرخ رشد سالانه هفت درصد و همچنین، ثبات سیاسی نسبی است.»از دید این کارشناس اقتصادی اسرائیلی چالش‌هایی مانند کمبود زیرساخت‌های پیشرفته، سرمایه انسانی متخصص و نقص فناوری هند، نه‌تنها بد نیست، بلکه برای اسرائیل به‌معنای ورود به بازار جدید و سرمایه‌گذاری‌های فزاینده است.از این روز اسرائیل در حال بازاریابی و بازار گرم کردن برای ورود هند به پروژه‌های اقتصادی این رژیم است.
هند امروز چهارمین شریک تجاری اسرائیل و بزرگ‌ترین مشتری خدمات و محصولات امنیتی آن است. افزون بر آن دهلی‌نو و تل‌آویو همکاری‌هایی گسترده‌ای را در طرح‌های مشترک فناوری و تحقیقاتی آغاز کرده‌اند که از جمله آنها می‌توان به «برنامه I4F» اشاره کرد که صندوق ابتکارات دوجانبه در حوزه آب، انرژی، کشاورزی و بهداشت را تأمین مالی می‌کند.اسرائیل خواستار گسترش همکاری با هند و گشودن باب همکاری‌های بیشتر به‌ویژه در حوزه‌های آموزش فنی‌وحرفه‌ای، همکاری‌های دانشگاهی و مراکز رشد و توسعه فناوری نیز شده است.تشووا می‌گوید: «گسترش همکاری تل‌آویو و دهلی‌نو بیش از آنکه موجب تقویت اقتصاد هند شود، حضور راهبردی اسرائیل در قلب یکی از اقتصادهای نوظهور جهان را تقویت می‌کند، اسرائیل باید این همکاری را گسترش دهد تا محاسبات کوانتومی، سلاح‌های لیزری، هوش مصنوعی و امنیت سایبری را هم شامل شود.»
چرا صهیونیست‌ها چشم به هند دوخته‌اند؟
دیدگاه «هند بعلاوه اسرائیل مساوی با تغییر دنیا» می‌رود تا طرفداران زیادی در اسرائیل پیدا کند. کارشناسان اسرائیلی اتفاق‌نظر دارند، تل‌آویو و دهلی‌نو با تهدیدات امنیتی و ایدئولوژیک مشابهی مواجه‌اند که اسرائیل به خوبی با آنها آشناست، ازجمله اسلامگرایی و تروریسم (البته اسلامگرایی و تروریسم در مفهوم هندی و اسرائیلی آن) که تل‌آویو به‌خوبی با آنها آشناست.آنها به حمله تروریستی «پاهالگام» در جامو و کشمیر اشاره می‌کنند و محکوم‌کردن فوری آن توسط تل‌آویو را نه یک اقدام، دیپلماتیک بلکه بیانگر درک مشترک آنها از ضرورت مقابله با اسلامگرایی(البته اسلامگرایی و تروریسم در مفهوم هندی و اسرائیلی آن) می‌دانند.
حال باید دید اروپا تا چه اندازه در مواضع خود در قبال محکومیت جنایات اسرائیل در غزه جدی است و این چرخش راهبردی اسرائیل به سمت هند به عنوان حربه‌ای جهت تغییری در رویکرد جدید اروپا بکار رفته یا موضوع جدی‌تر است.
