به گزارش خبر۲۴،22 اردیبهشت ماه 1404، حزب کارگران کردستان موسوم به پ‌ک‌ک در پی درخواست عبدالله اوجالان رهبر این حزب، در جریان دوازدهمین کنگره خود که در شمال عراق برگزار شد، انحلال ساختار سازمانی و پایان دادن به اقدامات مسلحانه را اعلام کرد.
با اعلام انحلال و به‌دنبال آن پایان دادن به اقدامات مسلحانه توسط این گروه، اما هیچ بحثی درباره شاخه ایرانی آن یعنی گروهک تروریستی پژاک به میان نیامد و سؤالات بزرگی درباره سرنوشت پژاک مطرح شد.
این گمانه‌زنی‌ها ادامه داشت تا اینکه 7 روز بعد یعنی در تاریخ 29 اردیبهشت ماه، امیر کریمی فرمانده مشترک پژاک در گفت‌وگو با شبکه آرین تی‌وی (ارگان رسانه‌ای پژاک) اعلام کرد: «ما نه خود را منحل می‌کنیم و نه سلاح را زمین می‌گذاریم، این تصمیم با شفافیت کامل اعلام می‌شود تا همه پاسخ روشنی دریافت کنند.»
این موضع پژاک نشان می‌دهد این گروهک تروریستی می‌خواهد همچنان به اقدامات نظامی و تروریستی خود علی‌رغم دریافت ضربات سنگین طی سال‌های دهه 90 شمسی از سوی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در مناطق شمال‌غرب کشور ادامه دهد اما سؤال اساسی این است؛ آیا پژاک بدون حمایت و پشتیبانی قادر به اقدام نظامی علیه ایران خواهد بود یا نه؟
برای پاسخ به این سؤال باید نگاهی به پیشینه تأسیس و فعالیت‌های پژاک بیندازیم.
حزب حیات آزاد کردستان یا همان پژاک یک سازمان نظامی و تروریستی است که در سال 2004 با هدف ادعایی احقاق حقوق کردهای ایران فعالیت خود را آغاز کرد. این سازمان به‌لحاظ عقیدتی خود را پیرو سازمان تروریستی پ‌ک‌ک و مؤسس آن عبدالله اوجالان می‌داند اما اعلام می‌کند به‌لحاظ ساختار و عملکرد به‌صورت کاملاً مستقل از پ‌ک‌ک فعالیت می‌کند.
پرچم گروه تروریستی موسوم به حزب حیات آزاد کردستان به‌اختصار پژاک
مقطع زمانی تأسیس پژاک و آغاز فعالیت‌های مسلحانه‌اش علیه ایران دقیقاً همزمان با حمله آمریکا به عراق و سقوط حکومت صدام و اعلام خودمختاری اقلیم کردستان عراق با استفاده از فضای به‌وجودآمده از سقوط صدام در عراق است.
پژاک با استفاده از فضای به‌وجودآمده در کشور عراق و فقدان وجود حکومت مرکزی و همچنین اعلام خودمختاری در اقلیم کردستان عراق فعالیت‌های خود را به‌منظور حضور و تصرف برخی مناطق و ارتفاعات شمال‌غرب ایران و در ادامه گسترش حضور خود در این مناطق آغاز کرد و در فاز اولیه هم موفق بود.
نیروهای تروریستی پژاک با حفر انواع غارها و سنگرها در دل کوهستان‌های شمال‌غرب ایران پایگاه‌های مستحکمی برای خود ایجاد کرده بودند
اما از اوایل دهه 90 نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سلسله عملیات‌های تهاجمی را علیه گروهک پژاک آغاز کرد که نهایتاً در سال 1395 منجر به آزادسازی ارتفاعات صعب‌العبور تصرف‌شده و سرکوب این گروهک تروریستی و وادار کردن آن به عقب‌نشینی به آن‌سوی مرزهای کشورمان شد.
نیروی زمینی سپاه پس از آزادسازی ارتفاعات شمال‌غرب برای حضور دائمی پایگاه‌های مرزی مستحکم و پیشرفته‌ای احداث کرد
مهندسی نیروی زمینی سپاه برای تسهیل دسترسی به ارتفاعات و پایگاه‌های مرزی ظرف مدت یک‌سال و در شرایط عملیاتی 400کیلومتر جاده احداث کرد
در پی عملیات‌های موفق نیروی زمینی سپاه کنگره چهارم پژاک، سیستم رهبری این گروهک را تغییر داد و قرار شد از آن پس رهبری این گروهک به‌صورت مشترک و ترکیبی از یک مرد و یک زن ادامه پیدا کند.
عبدالرحمن حاجی‌احمدی اولین رهبر پژاک که در اسفندماه 1403 در آلمان مُرد
به همین سبب عبدالرحمن حاجی‌احمدی که از بدو تأسیس پژاک تا سال 1392 رهبری این گروهک را به‌صورت مستقل در اختیار داشت مجبور شد رهبری گروهک را به‌صورت مشترک با اویندار ریناس به‌عهده گیرد، پس از آن نیز در سال 1394 کنگره پنجم پژاک سیامند معینی و زیلان وژین را به‌عنوان رهبران جدید پژاک معرفی کرد، هم‌اکنون نیز امیر کریمی و پیمان ویان رهبری مشترک این گروهک را به‌عهده دارند.
امیر کریمی و پیمان ویان رهبران کنونی پژاک (دونفر سمت چپ تصویر) کنار سیامند معینی و زیلان وژین رهبران سابق گروهک
پس از پاک‌سازی منطقه شمال‌غرب کشور از تروریست‌های پژاک، استقرار نیروهای این گروهک در منطقه شمال عراق ادامه یافت و حمایتهای آمریکا و سرویس‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی از این گروهک تروریستی موجب شد فعالیت‌های این گروهک نه با انسجام گذشته اما به‌صورت پراکنده همچنان ادامه داشته باشد.
