به گزارش خبر۲۴، طی آن 8 سالی که کشور معطل برجام ماند، تقریبا هیچ گشایشی در عرصه تجاری و اقتصادی اتفاق نیفتاد و تورم و بیکاری و گرانی افسار گریخته تنها میراث به جای مانده برای دولت بعد بود.
پیوند زدن مشکلات کشور به مذاکرات، ترجمان ساده ی «غلو قدرت غرب» و «تصغیر دستاوردهای داخلی» در دوران تحریم است؛ آنهم در شرایطی که بسیاری از پیشرفت های کشور در شرایط اعمال سخت ترین تحریم های بین المللی صورت گرفته است.
برای اثبات پپیشرفت کشور در هنگامه تحریم ها، کجا بهتر از یک سازمان بین المللی معتبر به نام «بانک جهانی»؛
این سازمان سال گذشته، ضمن تاکید به رشد اقتصاد ایران برای چهارمین سال پیاپی در سایه تحریم‌ها نوشت: «اشتغال در سال ۱۴۰۲ از قبل کرونا بیشتر شد و۶.۱میلیون ایرانی از خط فقر خارج شدند.»
«ساخت موشک‌های تدافعی از جمله کروز، بالستیک فوق سریع ضد رهگیری، موشک قیام، سجیل و شهاب ۳» زیر سایه تحریم ها بدست آمده است. همچنین بهره‌برداری ازپروژه‌های فضایی و پرتاب موشک‌های ماهواره بر که طی آن ایران به جمع ۱۱ عضو باشگاه فضایی جهان پیوست هم نشان می دهد زیر سایه تحریم ها می توان پیشرفتچشمگیر داشت.
«تولید علوم پیشرفته نانو، سلول‌های بنیادی و بیوداروها و پیشرفت های چشمگیر در پزشکی از جمله ساخت واکسن کووید 19 و روتا ویروس و همچنین دستیابی به سامانه جراحی رباتیک»، «ساخت جنگنده قاهر»، «دستیابی به فناوری ساخت زیردریایی‌های مدرن»، «سامانه پدافندی باور 373»، «پیشرفت خیره‌کننده در مقوله انرژی هسته‌ای از جمله تأمین سوخت ۲۰ درصد و تولید صفحات سوخت» و «دستیابی به فناوری تولید پهپادهای رادارگریز» نمونه های دیگری از توسعه درون زاست.
اگرچه همه تا نتیجه قطعی مذاکرات ایران و آمریکا صبر میکنیم، اما نتیجه خواه مثبت باشد و خواه منفی، این واقعیت نباید از نگاه مردم و مسئولان دور نگاه داشته شود که «پیشرفت واقعی و ماندنی» نه زیر سایه غرب که با خوداتکایی و نگاه به توان داخلی و استفاده از ظرفیت جوانان، پدیدار می شود و تجربه تاریخی، این موضوع را ثابت کرده است.
