فرار بی‌صدا از سرزمین اشغالی؛ ۷۳ درصد از کارگران اسرائیلی در فکر مهاجرت

به گزارش خبر۲۴،درحالی‌که رهبران رژیم صهیونیستی با شعارهایی درباره امنیت، قدرت بازدارندگی و آینده منطقه‌ای سخن می‌گویند، در لایه‌های پایین‌تر جامعه، واقعیت کاملاً متفاوتی در حال شکل‌گیری است: فرار تدریجی، اما گسترده از زیست صهیونیستی.

روزنامه عبری‌زبان یدیعوت آحرونوت در گزارشی که بیش از آن‌که خبر باشد، فریاد هشدار اجتماعی است، نوشت:«۷۳ درصد از کارگران اسرائیلی به مهاجرت به خارج از سرزمین‌های اشغالی فکر می‌کنند؛ بالاترین سطح در پنج سال اخیر.»

این آمار، اگرچه از دل جامعه‌ی کارگری منتشر شده، اما نشانه‌ای واضح از روندی خزنده در کل ساختار اجتماعی رژیم صهیونیستی است: بی‌اعتمادی، ناامنی روانی، و گریز از آینده‌ای که دیگر حتی در ذهن اسرائیلی‌ها هم ایمن نیست.

مقصد فرار: نیویورک، لس‌آنجلس، میامی؛ نه تل‌آویو

بر اساس گزارش یدیعوت، شهرهای آمریکایی همچون نیویورک، لس‌آنجلس و میامی در صدر مقاصد مهاجرت قرار دارند؛ انتخاب‌هایی که نشان می‌دهد مهاجران به‌دنبال حاشیه امن اقتصادی، فضای فرهنگی باز و نوعی امنیت روانی بلندمدت هستند؛ چیزی که اسرائیل دیگر قادر به تأمین آن نیست.

این در حالی است که تمایل به مهاجرت به اروپا کاهش یافته و یدیعوت دلیل این کاهش را به‌صراحت، ترس از یهودستیزی و افزایش جمعیت مسلمانان اعلام کرده است. این جمله، خود اعترافی است آشکار به گسست عاطفی اسرائیلی‌ها از جهان بیرونی، و تنهایی فزاینده این رژیم حتی در میان یهودیان مهاجرپذیر.

از آرمان مهاجرت به اسرائیل تا کابوس مهاجرت از آن

رژیمی که دهه‌ها خود را با شعار «بازگشت یهودیان به ارض موعود» تعریف می‌کرد، امروز به نقطه‌ای رسیده که شهروندانش برای «فرار از سرزمین وعده‌داده‌شده» لحظه‌شماری می‌کنند. این تغییر جهت، صرفاً یک بحران آماری نیست؛ یک زلزله گفتمانی است.

مهاجرت دیگر صرفاً ناشی از بیکاری یا معیشت نیست؛ یدیعوت به‌صراحت می‌نویسد که دلایل مهاجرت «عاطفی و امنیتی» شده است. به‌عبارت دیگر، مردم نه از فقر، بلکه از زیستن در زیر سقف سیاست‌های صهیونیستی خسته‌اند. اسرائیل، به‌عنوان یک «پناهگاه یهود»، کارکرد روانی خود را از دست داده است.

صهیونیسم در محاصره دو بحران؛ موشک و مهاجرت

رژیم صهیونیستی امروز همزمان با دو موج خطرناک دست‌و‌پنجه نرم می‌کند:
۱. خطر خارجی با موشک‌های نقطه‌زن مقاومت که امنیت فیزیکی شهرهای اسرائیلی را تهدید می‌کند،
۲. خطر درونی با فروپاشی روانی و افزایش تمایل به ترک سرزمینی که دیگر «خانه» تلقی نمی‌شود.

از «آرمان بازگشت» به «واقعیت فرار»؛ این شاید روشن‌ترین خلاصه‌ی امروز اسرائیل باشد.