به گزارش خبر۲۴،گروه قضائی خبرگزاری فارس: با اصلاحات اخیر در قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست، شرایط فرزندخواندگی در ایران با تغییرات قابل توجهی روبه‌رو شده است؛ تغییراتی که به گفته کارشناسان، مسیر پذیرش فرزند را برای طیف گسترده‌تری از خانواده‌ها و افراد هموار کرده است.بر اساس قانون جدید، نه‌تنها خانواده‌های بدون فرزند، بلکه زوج‌های دارای فرزند نیز می‌توانند تقاضای فرزندخواندگی بدهند. همچنین برای نخستین‌بار، زنان مجرد بالای ۳۰ سال نیز مجاز به سرپرستی کودکان دختر شده‌اند.در یکی از مهم‌ترین تغییرات، محدودیت سنی کودکان برای واگذاری به فرزندخواندگی از ۱۲ سال به ۱۶ سال افزایش یافته است. این موضوع امکان حمایت از نوجوانانی را فراهم می‌کند که پیش‌تر از این چرخه بازمی‌ماندند.همچنین، در حالی‌که در قانون پیشین خانواده‌ها موظف بودند بخشی از اموال خود را به نام فرزندخوانده کنند، در قانون جدید، این موضوع به صلاحدید قاضی واگذار شده و در صورت تأیید صلاحیت سرپرستی، قاضی می‌تواند تصمیم مناسب را اتخاذ کند.از دیگر تحولات قابل توجه، امکان واگذاری سرپرستی به کودکان بدسرپرست است. طبق قانون جدید، در صورت اثبات عدم صلاحیت خانواده‌های اصلی، این کودکان نیز می‌توانند به صورت موقت یا دائم به خانواده‌های واجد شرایط سپرده شوند؛ موضوعی که در قانون قبلی صرفاً مختص کودکان بی‌سرپرست بود.
-
اندازه متن
+
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست، مصوب سال ۱۳۹۲ و با اصلاحات و الحاقات بعدی، با هدف تأمین نیازهای مادی و معنوی کودکان فاقد سرپرست تصویب شده و به گفته کارشناسان، یکی از پیشروترین قوانین در حوزه رفاه اجتماعی کودکان محسوب می‌شود.این قانون، با تأکید بر نظارت نهادهای ذی‌صلاح مانند سازمان بهزیستی کشور و صدور احکام قضایی، امکان واگذاری سرپرستی به افراد واجد شرایط را فراهم می‌سازد؛ چه در داخل کشور و چه ایرانیان مقیم خارج.
چه کسانی می‌توانند سرپرست شوند؟
مطابق این قانون، زن و شوهری که پنج سال از ازدواجشان گذشته و صاحب فرزند نشده‌اند، زوجین دارای فرزند، و نیز زنان مجرد بالای ۳۰ سال (در صورت پذیرش سرپرستی کودکان دختر)، می‌توانند برای سرپرستی اقدام کنند. در مواردی مانند ناتوانی پزشکی در باروری یا نسبت خانوادگی با کودک، قانون استثناهایی نیز در نظر گرفته است.
اولویت‌بندی مشخص در واگذاری سرپرستی
بر اساس قانون، اولویت با زوجین بدون فرزند است، سپس زنان و دختران بدون شوهر، و در نهایت زوجین دارای فرزند. همچنین، در شرایط مساوی، افرادی با سن زیر ۵۰ سال در اولویت قرار دارند.
شرایط سخت‌گیرانه برای تضمین سلامت محیط سرپرستی
از جمله شرایط لازم برای دریافت سرپرستی، می‌توان به سلامت جسمی و روانی، ترک اعتیاد، صلاحیت اخلاقی، عدم سابقه کیفری موثر، و اعتقاد به یکی از ادیان رسمی کشور اشاره کرد. همچنین، رعایت اشتراک دینی میان سرپرست و کودک الزامی است. آزمون ۶ ماهه برای صلاحیت نهایی
درخواست سرپرستی پس از بررسی کارشناسی و احراز شرایط، وارد مرحله آزمایشی شش‌ماهه می‌شود. در این مدت، در صورت بروز مشکلات یا فقدان صلاحیت، امکان فسخ قرار وجود دارد. در پایان این دوره، در صورت تأیید شرایط، حکم رسمی سرپرستی صادر می‌شود.
تضمین مالی و بیمه‌ای برای حمایت پایدار
سرپرستان موظف به تأمین کامل هزینه‌های نگهداری، تربیت و تحصیل کودکان هستند و باید با هماهنگی سازمان بهزیستی، خود را به نفع کودک بیمه عمر کنند. همچنین، موظف‌اند بخشی از اموال خود را به نام کودک تحت سرپرستی منتقل یا تعهد انتقال در آینده ارائه دهند.
حمایت اجتماعی و مزایای قانونی برای خانواده‌های سرپرستک
سانی که سرپرستی کودکان را بر عهده می‌گیرند، از مزایای قانونی نظیر حق اولاد، مرخصی مراقبتی برای کودکان زیر سه سال، و بیمه تکمیلی بهره‌مند خواهند شد. کودک نیز از مستمری و حقوق قانونی خود، حتی پس از واگذاری به خانواده جدید، محروم نخواهد شد.
ثبت رسمی هویت جدید کودک با حفظ هویت اصلی
پس از صدور حکم قطعی سرپرستی، ثبت احوال موظف است شناسنامه جدیدی برای کودک صادر کند که نام خانوادگی سرپرست در آن درج شود. با این حال، نام والدین واقعی در قسمت توضیحات شناسنامه باقی خواهد ماند تا پیوند با هویت گذشته حفظ شود.قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست، تلاشی جامع برای ایجاد تعادل میان حقوق کودکان، نیازهای خانواده‌های متقاضی، و نظارت نهادهای حاکمیتی است. با اجرای دقیق این قانون، امید آن می‌رود که هیچ کودکی در ایران بدون خانواده، بدون حمایت و بدون آینده‌ای روشن باقی نماند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟