گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ رژیم صهیونیستی سال‌هاست با تکیه بر «هاسبارا» ـ ماشین پیچیده پروپاگاندای خود ـ صحنه افکار عمومی جهان را تسخیر کرده است. سیاستی که در ظاهر برای «توضیح و تبیین» است، اما در عمل، پیشرفته‌ترین ابزار جنگ شناختی در جهان محسوب می‌شود.
هاسبارا با ترکیب دروغ، شایعه و تحریف واقعیت، ذهن جهانیان را در مدار «اسرائیل قربانی» قفل می‌کند؛ روایتی که هر نقدی بر اشغالگری را به «یهودستیزی» تقلیل می‌دهد تا هر صدای مخالف خاموش شود.
از دفاع تا تهاجم؛ تاریخچه تبدیل یک واژه به یک سلاح
مفهوم هاسبارا نخستین‌بار در اوایل قرن بیستم توسط «ناهوم سوکولوف» از رهبران صهیونیسم معرفی شد. او می‌خواست واژه‌ای جایگزین برای «پروپاگاندا» بسازد تا به کمک آن، اشغال فلسطین را «توضیح‌پذیر» کند.
اما نقطه عطف رسمی این سیاست به سال ۱۹۸۳ بازمی‌گردد؛ زمانی که پس از جنایت صبرا و شتیلا، رژیم صهیونیستی با بحران مشروعیت جهانی مواجه شد و برای بازسازی چهره خود، کنفرانس بین‌المللی «هاسبارا» را در اورشلیم برگزار کرد.
از آن زمان، «جنگ روایت‌ها» جای «جنگ واقعیت‌ها» را گرفت و نبرد بر سر زمین به نبرد بر سر ذهن تبدیل شد.
از اشغال زمین تا اشغال ادراک
هاسبارا با پشتیبانی مالی نهادهای یهودی غربی و پلتفرم‌های رسانه‌ای، توانست روایت درگیری فلسطین را از «مقاومت در برابر اشغال» به «نفرت از یهودیان» تغییر دهد.
در این چارچوب، هر گزارش حقوق بشری علیه اسرائیل به عنوان «یهودستیز» معرفی می‌شود؛ از عفو بین‌الملل تا سازمان ملل. حتی یهودیان مخالف صهیونیسم نیز با این برچسب طرد می‌شوند تا شکاف درون جامعه یهودی بسته بماند.
عصر دیجیتال؛ از ارتش سایبری تا جنگ الگوریتم‌ها
در دهه ۲۰۰۰، هاسبارا وارد فاز دیجیتال شد. با بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی، ارتش‌های سایبری اسرائیل، هزاران حساب کاربری جعلی را برای تزریق روایت رسمی به افکار عمومی به‌کار گرفتند.
این سیاست، از فیس‌بوک تا اینستاگرام و ایکس (توییتر سابق)، در حال بازتولید «باورهای کنترل‌شده» است؛ هر پست ضداسرائیلی برچسب «نفرت‌پراکنی» می‌گیرد و هر جنایت اسرائیلی در قالب «دفاع مشروع» روایت می‌شود.
برچسب «یهودستیزی»؛ سپر رسانه‌ای اسرائیل
در پروپاگاندای صهیونیستی، واژه «یهودستیزی» دیگر معنای نژادی ندارد؛ بلکه به ابزار سرکوب تبدیل شده است. این برچسب، سپر رسانه‌ای اسرائیل است برای پاک کردن هر تصویر واقعی از جنایت و نسل‌کشی.
هر فعال، روزنامه‌نگار یا اندیشمندی که علیه اشغال سخن بگوید، در معرض حذف دیجیتال و فشار حقوقی قرار می‌گیرد. «یهودستیزی» در واقع چماق سانسور اسرائیلی است که زیر عنوان «مبارزه با نفرت» عمل می‌کند.
در مجموع باید گفت،هاسبارا تنها پروژه تبلیغاتی نیست، بلکه راهبردی تمدنی برای مهندسی ذهن جهانیان است. این سیاست از قرن بیستم تا امروز، با تغییر تاکتیک از توضیح به تحریف، از دفاع به تهاجم و از رسانه به الگوریتم، توانسته است اشغال را در پوشش قربانی‌نمایی پنهان کند.
اما با گسترش بیداری رسانه‌ای و همدلی جهانی با فلسطین، شکاف در روایت صهیونیستی در حال عمیق‌تر شدن است؛ جایی که «حقیقت عریان» آرام‌آرام از میان غبار هاسبارا بیرون می‌آید.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟