به گزارش خبر۲۴،به نقل از روزنامه لبنانی الاخبار، اختلاف نظر بین رویکردهای آمریکا و رژیم صهیونیستی در مورد مرحله دوم توافق آتش‌بس در نوار غزه، دیگر صرفاً یک اختلاف تاکتیکی نیست، بلکه به اختلافی بر سر ماهیت طرح و سازوکارهای اجرای آن تبدیل شده است. در حالی که واشنگتن به دنبال تبدیل آتش بس به گذرگاهی برای یک نظم منطقه‌ای در چارچوب عادی سازی و گسترش ثبات در منطقه است، تل آویو اصرار دارد که هرگونه پیشرفت سیاسی یا امنیتی در آتش بس، مشروط به تضمین‌های امنیتی برای آن باشد و هیچ امتیازی از سوی تل آویو در این چارچوب داده نشود و توانایی ابتکار عمل آن را محدود نکند.
این اختلاف نظر که در مورد بخشهای مختلف مرحله دوم توافق آتش بس شامل زمان‌بندی و ساز و کارهای خلع سلاح جنبش حماس، تشکیل و ماهیت حکومت جایگزین؛ اختیارات نیروی بین‌المللی و هویت شرکت‌کنندگان در آن، و همچنین شرایط آغاز پروژه‌های بازسازی و نهادهای بین‌المللی مشارکت کننده در آن است؛ البته هرگز به صورت علنی ظاهر نمی‌شود و طرفین متعهد هستند آن را به صورت دوجانبه و فیمابین حل و فصل کنند.
آمریکا، ثبات امنیتی را مقدمه‌ای برای امنیت در منطقه می داند و معتقد است این ثبات از طریق اعمال قدرت و سرکوب دیگران محقق نمی‌شود، بلکه از طریق یک محیط مدنی و ترتیبات حکومتی و بازسازی هدفمند به دست می‌آید؛ این عوامل احتمال بازگشت به خشونت و درگیری را کاهش می‌دهند. به همین دلیل، واشنگتن بر تسریع گام‌های سیاسی و اقتصادی همراه با حمایت منطقه‌ای از غزه تأکید می‌کند. این در حالی است که صهیونیست‌ها نگران این هستند که این دیدگاه ممکن است به تثبیت واقعیتی منجر شود که به حماس یا سایر گروه‌ها اجازه دهد تحت پوشش مدنی یا بین‌المللی باقی بمانند و در نتیجه امنیت اسرائیل را در میان‌مدت و بلندمدت تهدید کنند.
با وجود تفاوت دیدگاه‌ها بین دو طرف، احتمالا هر دو متعهد به مدیریت اختلافات بین خود هستند تا به بروز بحران تبدیل نشود. آمریکا برای موفقیت دیدگاه منطقه‌ای خود به اسرائیل نیاز دارد، و تل‌آویو برای تضمین امنیت خود به پوشش آمریکایی محتاج است. از سوی دیگر اختلاف بین ترامپ و نتانیاهو در مورد سرفصل اهداف نیست، زیرا هر دو به دنبال تضمین امنیت رژیم صهیونیستی و حذف حماس هستند، بلکه بر سر رویکرد و دیدگاه راهبردی گسترده‌تر، و به طور خاص برای دوران پس از جنگ در نوار غزه است.
روزنامه الاخبار اختلافات میان ترامپ و نتانیاهو را در موارد زیر بر می‌شمارد:
– ترامپ، به دنبال بازسازی نقشه خاورمیانه از طریق گسترش عادی سازی با رژیم صهیونیستی و حضور تل‌آویو در محور عربستان و امارات به رهبری خودش است، به گونه‌ای که این مسیر با پیشرفت تدریجی به سمت یک راه‌حل سیاسی برای مسئله فلسطین منجر شود. در مقابل، نتانیاهو می‌خواهد تنها بر اهداف امنیتی فوری نظیر خلع سلاح و حذف حماس و جلوگیری از بازگشت به شرایط قبل از هفتم اکتبر تمرکز کند. وی در واقع هیچ دیدگاه روشن و یا حتی تمایلی به مشارکت در یک روند سیاسی و امنیتی منطقه‌ای به قیمت تهدید شدن منافع سیاسی و شخصی خودش ندارد.
-رئیس‌جمهور آمریکا معتقد است که وجود یک نهاد مدنی فلسطینی در غزه، که پس از «اصلاحات» توسط تشکیلات خودگردان رهبری شود، یک عنصر حیاتی برای ارائه «جایگزین مشروع» برای حکومت حماس و فراهم کردن پوشش عربی برای مسیر جدید است. اما نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی این گزینه را نه تنها به دلایل امنیتی رد می کند، بلکه از این وحشت دارد که همکاری با تشکیلات خودگردان فلسطین در عرصه داخلی به عنوان مدرکی دال بر «خیانت» او از سوی راست گرایان تلقی شود.
-ترامپ تأکید دارد آینده غزه، باید بر اساس شبکه‌ای از حمایت و مشارکت منطقه‌ای و بین‌المللی، شامل مصر، قطر و ترکیه بنا شود تا این طرف‌ها باعث تضمین و تداوم این روند شوند. اما نتانیاهو تمایل دارد تنها به یک ساختار دوجانبه از تل‌آویو و واشنگتن تکیه کند تا مجبور به ارائه امتیازات تحت عنوان «اجماع بین‌المللی» نشود.
– طرح آمریکا در مورد ساختار نیروی چندملیتی در غزه از جمله حضور ترکیه در این نیروها، باعث نگرانی تل آویو و شخص نتانیاهو است. رژیم صهیونیستی اصرار دارد که در مورد هویت، اختیارات و دامنه فعالیت نیروها حق وتو داشته باشد و معتقد است که هرگونه حضور نظامی و امنیتی که تحت کنترل آن نباشد، ممکن است بعداً به یک شکاف تبدیل شود که کنترل میدانی تل آویو را تضعیف می کند.
-رژیم صهیونیستی هرگونه حمایت مالی و اقتصادی از غزه را به حذف کامل تهدید نظامی مشروط می‌کند و این کمک ها را مشروط بر نظارت امنیتی مستقیم و شدید می داند که به معنای ضرورت به تعویق انداختن بازسازی به مرحله‌ای پس از خلع سلاح است. اما آمریکا به دنبال راه‌اندازی پروژه‌های بازسازی گسترده با تأمین مالی از سوی ائتلاف غربی-عربی است. وی معتقد است که ثبات و جلوگیری از تشدید تنش باید با حمایت اقتصادی از غزه همراه باشد. یعنی از نظر متحد آمریکایی، روند خلع سلاح به بازسازی غزه مرتبط نیست.
– آمریکا و رژیم صهیونیستی در مورد حساس‌ترین پرونده توافق آتش بس، یعنی خلع سلاح حماس و گروه‌های فلسطینی در غزه نیز اختلاف نظر دارند. واشنگتن معتقد است که می‌توان خلع سلاح را به تدریج و همزمان با عقب‌نشینی ارتش صهیونیستی انجام داد. اما تل آویو این موضوع را به کلی رد می‌کند و عقب نشینی را مشروط به حذف حماس و توانمندی‌های آن به طور کامل می داند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟