گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ طبق گزارش‌های رسمی و تأیید یونسکو، بیش از ۶۰۰ هزار دانش‌آموز غزه‌ای از ادامه تحصیل محروم شده‌اند و بیش از ۳۵۰ مدرسه کاملاً تخریب شده است. این آمار نه یک پیامد جانبی، بلکه بخشی از استراتژی اسرائیل برای نابودی ظرفیت‌های انسانی و فرهنگی فلسطین به شمار می‌آید.
تحقیقات میدانی نشان می‌دهد که مدارس به‌طور گسترده به مراکز اسکان آوارگان تبدیل شده و بمباران‌های مستمر، بسیاری از ساختمان‌ها و زیرساخت‌های آموزشی را ویران کرده‌اند. در کنار آن، هزاران معلم، استاد دانشگاه و کارکنان آموزش و پرورش کشته یا زخمی شده‌اند؛ امری که شکاف آموزشی را عمیق‌تر کرده و سال‌های تحصیلی را برای هزاران دانش‌آموز از بین برده است. کودکان فلسطینی با وقفه‌های تحصیلی ناشی از بمباران و همه‌گیری کرونا مواجه‌اند و امکانات آموزش از راه دور، به دلیل محدودیت‌های شدید و محاصره اقتصادی، ناکافی است.
این بحران آموزشی، اثری فراتر از مدرسه و کلاس درسدارد؛ اسرائیل با هدف ایجاد وابستگی و انحراف نسل آینده، فرصت رشد، توسعه مهارت و تحصیل آکادمیک را از کودکان فلسطینی دریغ می‌کند. والدین دانش‌آموزان گزارش می‌دهند که اضطراب، سرخوردگی و تمایل به مهاجرت در میان کودکان و نوجوانان به طور بی‌سابقه افزایش یافته است. احساس بی‌پناهی، تهدید روزانه و فقدان آینده روشن، یک نسل کامل را در معرض آسیب‌های روحی و اجتماعی جدی قرار داده است.
از منظر راهبردی، تخریب آموزش در غزه ابزاری است برای تحمیل سیاست نابودی فرهنگی و جمعیتی. اسرائیل نه تنها با حملات مستقیم، بلکه با هدف قرار دادن زیرساخت‌های آموزشی، به دنبال تضعیف هویت، اراده و ظرفیت جمعیت فلسطینی است. این اقدامات در کنار محاصره غذایی، دارویی و اقتصادی، تصویری از یک جنگ تمام‌عیار علیه حیات و آینده یک ملت ارائه می‌دهد.
سازمان‌های بین‌المللی، از جمله یونسکو، هشدار داده‌اند که ادامه این سیاست‌ها، به از دست رفتن سال‌های تحصیلی و عقب‌ماندگی آموزشی گسترده منجر خواهد شد. نسل آینده فلسطین در خطر نابودی فرصت‌های تحصیلی و حرفه‌ای قرار دارد و این مسئله پیامدهای بلندمدتی بر اقتصاد، فرهنگ و انسجام اجتماعی نوار غزه خواهد داشت.
در نهایت، اقدام اسرائیل در هدف قرار دادن آموزش، نماد روشنی از ماهیت جنایتکارانه و نسل‌کشی نرم علیه ملت فلسطین است. این سیاست، نه تنها نسل فعلی، بلکه آینده جمعیت فلسطینی را در هاله‌ای از بحران و سرخوردگی فرو برده و نشان می‌دهد که تجاوز اسرائیل، محدود به میدان نبرد نیست؛ بلکه با برنامه‌ریزی راهبردی، پایه‌های جامعه و فرهنگ فلسطین را هدف قرار داده است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟