گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ سعید همتی،
سالهاست روزنامه های زنجیره ای با مستمسک قرار دادن شعاری پرطمطراق به عنوان «آزادی بیان» خطوط قرمز اخلاقی، قانونی و حتی مذهبی را رد می کنند بدون آنکه برخورد با عوامل این توهین و تمسخرها با برخورد متناسب قضایی روبرو شوند.
نهایت برخورد با عوامل این گونه توهین ها با بهانه آزادی قلم و مطبوعات آن بوده که در بهترین حالت رسانه توهین کننده موقتاً تعطیل شده است و نتیجه آن کوچ عوامل آن رسانه به رسانه دیگری بوده که ظرف چند هفته توانسته مجوز انتشار بگیرد!
روزنامه های زنجیره ای که بی محابا از سال ۷۶ تاکنون علیه ارزش های دینی و انقلابی هجوم برده اند هفته اخیر به بهانه ادعای تجاوز به عنف یک سلبریتی به یک خانم، با انتشار تصویر موهن از یک زن چادری تلاش کرده است تا همانند هم صنفان خود به گامی جهت تخطئه ارزش های و شعائر دینی بردارد.
روزنامه هم‌میهن با تیتر «ناگفته های پرونده سوپر استار» تلاش کردهتا ناگفته هایی از پرونده تجاوز یک بازیگر معروف و ادعای اتهاماتی برای این سوپراستار سینما شود و در خلال آن با انتخاب پوشش چادر برای قربانی این تجاوز با اقدامی جهت دار و غیراخلاقی در وضعیتی که ترویج برهنگی و بدحجابی سکه رایج رسانه های زنجیره ای و رسانه های فارسی زبان بیگانه است، چادر و حجاب را به چالش کشاند، آنهم در پرونده ای که یقیناً چنانچه اصول بدیهی مفهوم حجاب و رعایت حریم بین زن و مرد رعایت نمی شد، یقینا حادث نمی شد.
بستری حقوقی لازم برای برخورد با هتاکان
بدون تردید چنانچه برخورد متناسب قضایی بر اساس قانون با اینگونه رفتارها صورت بگیرد، وابستگان به این جریان به این راحتی با ارزش ها و مفاهیم دینی حمله ور نمی شوند کمااینکه قوانین جاری کشور نه تنها چنین رفتارهایی را جرم انگاری نموده است بلکه مسیر برخورد قضایی را نیز هموار کرده است.
به عنوان نمونه در ماده ۶ قانون مطبوعات تاکید می شود که نشریات جز در موارد اخلال به مبانی و احکام اسلام و حقوق عمومی و خصوصی که در این فصل مشخص می‌شوند آزادند؛ که بدان معناست مفهوم آزادی به معنای لاقیدی و حمله به مقدسات و ارزش های انسانی ودینی نیست و جماعت غربگرا نمی توانند به بهانه آزادی بیان به هر آنچه می خواهند توهین کنند.
در بخش دیگری از ماده فوق مصادیقی ذکر می شود که به عنوان خط قرمز آزادی بیان در مطبوعات است، خطوطی که ( همانگونه که در ادامه مصادیق آن ذکر خواهد شد) بارها توسط این جریان مورد تخطئه قرار گرفته است: «۱ – نشر مطالب الحادی و مخالف موازین اسلامی و ترویج مطالبی که به اساس جمهوری اسلامی لطمه وارد کند.
۲ – اشاعه فحشاء و منکرات و انتشار عکسها و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی.
۳- استفاده ابزاری از افراد (اعم از زن و مرد) در تصاویر و محتوی، تحقیر و توهین به جنس زن، تبلیغ تشریفات و تجملات نامشروع و غیرقانونی.
۴- (تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتکاب اعمالی علیه امنیت، حیثیت و منافع جمهوری اسلامی ایران در داخل یا خارج.
۵- اهانت به دین مبین اسلام و مقدسات آن و همچنین اهانت به مقام معظم رهبری و مراجع مسلم تقلید.
۶- افترا به مقامات، نهادها، ارگانها و هر یک از افراد کشور و توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی که حرمت شرعی دارند، اگر چه از طریق انتشار عکس یا کاریکاتور باشد.
یا در ماده ۲۶ قانون مطبوعات سال ۶۴ اشعار می شود : «هر کس به وسیله مطبوعات به دین مبین اسلام و مقدسات آن اهانت کند، در صورتیکه به ارتداد منجر شود حکم ارتداد در حق وی صادر و اجراء و اگر به ارتداد نیانجامد طبق نظر حاکم شرع بر اساس قانون تعزیرات با وی رفتار خواهد شد.»
همچنین در ماده ۲۸ اشاره می شود: «انتشار عکسها و تصاویر و مطالب خلاف عفت عمومی ممنوع و موجب تعزیر شرعی است و اصرار بر آن موجب تشدید تعزیر و لغو پروانه خواهد بود.»
این تنها بخشی از قوانینی است که نشان می دهد برخورد با روزنامه هم میهن، بستر قانونی و حقوقی دارد و چنانچه مدعی العموم تمایل داشته باشد می تواند با این رسانه برخورد نماید.
مشتی از خروارها توهین و تمسخر
اما همانطور که اشاره شد پیش از این بارها روزنامه های وابسته به این جریان با فراغ بال به هر آنچه تمایل داشته، تاخته اند که در ادامه تنها به چند نمونه از آن اشاره می شود؛ روزنامه «بهار» اول آبان سال ۹۲ مقاله‌ای اهانت بار را با عنوان «امام؛ پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» به قلم یکی از اعضای نهضت آزادی منتشر کرد؛ در مقاله توهین آمیز مزبور که در آستانه عید غدیر منتشر شده بود در ولایت حضرت علی (ع) ایجاد تشکیک شده بود. انتشار این مقاله که آموزه های اصیل اسلامی و شیعی را هدف قرار داده بود با واکنش اعتراض آمیز مردم و بخصوص اندشمندان اسلامی حوزه و دانشگاه مواجه شد.
در پنجم مهر ۱۳۹۱، روزنامه شرق به دلیل انتشار کاریکاتوری از هادی حیدری با عنوان چشم‌بندان؛ برای چهارمین بار توقیف شد. این کاریکاتور که صفی از افراد را درحال چشم‌بند زدن به یکدیگر نشان می‌داد؛ بنا بر حکم هیئت نظارت بر مطبوعات ایران، «توهین‌آمیز علیه رزمندگان اسلام» خوانده شد و برای مهدی رحمانیان مدیرمسئول این روزنامه به دلیل انتشار آن قرار بازداشت صادر شد.
روزنامه آسمان که با مدیریت محمد قوچانی و منبع سرشار مالی از حالت انتشار هفتگی به چاپ روزانه تغییر وضعیت داده بود، در ۲۹ بهمن ۱۳۹۲ با انتشار مطلبی توسط یکی از اعضای جبهه ملی، حکم قرآنی قصاص را غیر انسانی خواند. متعاقب انتشار این مطلب سرپرست دادسرای فرهنگ و رسانه علیه مدیر مسئول این روزنامه اعلام جرم کرد و خواستار توقف انتشار آن شد.
روزنامه «مردم امروز» که آن هم توسط قوچانی راه اندازی شده بود و ساپورت مالی عظیمی می شد، در اواخر دی ماه سال گذشته در حمایت از مجله شارلی ابدو از قول یک کارگردان غربی تیتر بزرگ زده بود «من هم شارلی هستم»! مجله فرانسوی مذکور که همان زمان اقدام به انتشار کاریکاتورهای توهین‌آمیز علیه پیامبر(ص) کرده بود در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۱ نیز مرتکب این هتاکی بزرگ شده بود و مجله‌ای شناخته شده در جسارت علیه مقدسات اسلامی محسوب می‌شد.
برخورد بازدارنده ضروری است
حال با توجه به آنچه اشاره شد برای پیشگیری از وقوع اتهامات بیشتر جریان مورد اشاره که یدطولایی در چنین رویکردی دارند مقام قضایی می تواند ضمن برخورد با عوامل اصلی چنین اقدام توهین آمیزی پروانه انتشار روزنامه مزبور را به استناد بند ۷ ماده ۶ قانون مطبوعات و همچنین ماده ۲۷ این قانون، لغو و پرونده آن را به مرجع قضایی ارجاع دهند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟