گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ شهری که به‌عنوان پایگاه اصلی رسانه‌ها، نخبگان اقتصادی و شبکه‌های لابی صهیونیستی شناخته می‌شود، اکنون نماینده‌ای را راهی ساختار حکمرانی کرده که اسرائیل را «رژیم آپارتاید» می‌نامد و آشکارا از مقاومت فلسطین حمایت می‌کند.
این اتفاق، بیش از آنکه یک پیروزی حزبی باشد، نشان‌دهنده یک جابجایی گفتمانی عمیق در جامعه آمریکا پس از جنگ غزه است؛ جابجایی‌ای که حتی پرهزینه‌ترین عملیات رسانه‌ای اسرائیل هم نتوانسته آن را متوقف کند.
شکست پروژه اسرائیل برای مهار افکار عمومی آمریکا
پس از جنگ غزه، رژیم صهیونیستی میلیون‌ها دلار برای مدیریت ادراک در آمریکا هزینه کرده است.از کمپین‌های تبلیغاتی در دانشگاه‌ها تا تهدید رسانه‌ها و سازمان‌های مدنی. اما نتیجه چه شد؟روایت مقاومت نه‌تنها حذف نشد، بلکه وارد نهاد سیاست در آمریکا شد.
تحلیلگران اندیشکده‌های نزدیک به اسرائیل هشدار می‌دهند که:
– «حمایت بی‌قید و شرط از اسرائیل» دیگر اجماع سیاسی نیست
-نسل جوان آمریکا، اسرائیل را یک رژیم اشغالگر می‌داند
– چپ نمونه جدیدی از هویت عدالت‌خواه را برگزیده که با صهیونیسم ناسازگار است
– مسلمانان، رنگین‌پوستان و فعالان ضدنژادپرستی در حال هم‌پیمانی ساختاری هستند
این تغییرات دقیقاً همان چیزی است که تل‌آویو از آن وحشت دارد؛ سقوط از جایگاه «خط قرمز سیاست خارجی آمریکا» به جایگاه «موضوعی قابل مناقشه».
شکاف سیاسی در نیویورک؛ از رسانه تا ثروتمندان یهودی
اسرائیل نیویورک را خط مقدم نبرد روایت می‌داند.اما اکنون چهره‌های یهودی منتقد اسرائیل بیشتر دیده می‌شوند، رسانه‌های جریان اصلی مجبور به بازتاب رنج غزه شده‌اند و لابی‌ها در اثر افشاگری‌ها بی‌اعتبارتر شده‌اند.
حتی بخشی از جامعه یهودی نیویورک نیز علیه تل‌آویو قد علم کرده و تأکید دارد صهیونیسم «برخلاف ارزش‌های یهودی» است. این انشعاب هویتی در بلندمدت برای اسرائیل بسیار خطرناک‌تر از شکست‌های نظامی است.
پیامدهای راهبردی برای اسرائیل و مقاومت
این انتخاب، ۴ پیام اصلی دارد؛
1-پایان هژمونی لابی صهیونیستی در آمریکا:سیاستمداران بدون ترس از اتهامات ضدیهودیت، روایت ضداسرائیلی را بیان می‌کنند.
2-ورود رسمی گفتمان مقاومت به ساختار قدرت آمریکا:این یعنی عبور از خیابان‌ها و شبکه‌های اجتماعی به سطح تصمیم‌سازی.
3-آمریکای پساغزه در حال شکل‌گیری است:افکار عمومی بزرگ‌ترین تهدید امنیتی جدید برای تل‌آویو است.
4-اسرائیل در جبهه شناختی بازنده راهبردی است: وقتی تصویر یک رژیم اشغالگر تثبیت شود، هر دلار هزینه برای سفیدسازی، اتلاف منابع است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟