گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ در چهار دهه‌ی گذشته، ایران با اتکا به توان داخلی، موفق به طراحی و تولید مجموعه‌ای از موشک‌های کروز و بالستیک دریایی شده است؛ از «نور» و «نصر» تا «ابومهدی» و «خلیج فارس». این سامانه‌ها اکنون بازوان راهبردی یگان‌های دریایی سپاه و ارتش محسوب می‌شوند و عمق دفاعی ایران را از سواحل جنوبی تا قلب اقیانوس هند گسترش داده‌اند.
از دفاع ساحلی تا اقتدار دریایی
موشک کروز «نور» به‌عنوان نخستین گام جدی در شکل‌گیری توان ضدکشتی ایران، نقطه‌ی آغاز جهشی فناورانه بود. برد ۱۲۰ کیلومتری و توان پرواز در ارتفاع بسیار پایین، این موشک را به یکی از کابوس‌های ناوگان‌های بیگانه در خلیج فارس تبدیل کرده است. پس از آن، موشک‌های «نصر» و «نصیر» با وزن کمتر و دقت بالاتر به‌منظور مقابله با شناورهای نیمه‌سنگین و سبک طراحی شدند تا پوشش عملیاتی ایران در دفاع ساحلی کامل شود.
اما گام تعیین‌کننده در رسیدن به بازدارندگی واقعی، توسعه‌ی خانواده‌ی «قادر» و «قدیر» بود. این موشک‌ها با افزایش برد عملیاتی تا ۳۰۰ کیلومتر، عملاً توان ایران را از محدوده‌ی سواحل فراتر بردند. هر پرتابگر ساحلی امروز می‌تواند اهداف متحرک را در اعماق خلیج فارس ردیابی و منهدم کند؛ بدون آنکه شناور دشمن حتی متوجه موقعیت پرتاب شود.
ورود به عصر موشک‌های هوشمند
با معرفی موشک‌های جدیدی چون «قدر ۳۸۰» و «ابومهدی»، ایران از مرحله‌ی بازدارندگی کلاسیک عبور کرده و به عصر «اقتدار هوشمند» رسیده است.
«قدر ۳۸۰» با بردی بیش از هزار کیلومتر، از هوش مصنوعی و رادارهای چندگانه برای هدایت خود استفاده می‌کند. قابلیت تغییر مسیر، پرواز در ارتفاع بسیار پایین و گریز از رادار، این موشک را به سلاحی غیرقابل‌پیش‌بینی برای دشمنان تبدیل کرده است.
اما نقطه‌ی اوج، موشک «ابومهدی» است؛ خط قرمز ۱۰۰۰ کیلومتری ایران در دریا. این موشک کروز بردبلند، مجهز به سیکر دوگانه‌ی راداری (اکتیو و پسیو) است و می‌تواند از عمق خاک ایران، بدون نیاز به حضور در میدان دید دشمن، اهداف متحرک دریایی را مورد اصابت قرار دهد.
از دفاع تا تهاجم هوشمند
توان دریایی ایران تنها به موشک‌های کروز محدود نمی‌شود. موشک‌های بالستیک ضدرادار «هرمز ۱ و ۲» با دقت بالا، رادارهای ناوهای هواپیمابر و سایت‌های پاتریوت را هدف قرار می‌دهند. این سامانه‌ها با سرعتی تا پنج برابر صوت، هرگونه مرکز کنترل یا سامانه‌ی کشف دشمن را از کار می‌اندازند.
در رأس این هرم قدرت، موشک «خلیج فارس» قرار دارد؛ نخستین موشک بالستیک مافوق‌صوت ضدکشتی جهان اسلام. با برد ۳۰۰ کیلومتر و سرجنگی ۴۵۰ کیلوگرمی، این موشک کابوس ناوهای هواپیمابر آمریکاست و به‌عنوان مؤثرترین ابزار در راهبرد منع دسترسی (A2/AD) در منطقه شناخته می‌شود.
اقتدار بومی، توازن منطقه‌ای
این مجموعه‌ی پیشرفته از سامانه‌های موشکی، محصول چهار دهه تلاش علمی و جهادی متخصصان ایرانی است؛ مجموعه‌ای که بدون وابستگی به قدرت‌های خارجی، زنجیره‌ی کامل طراحی، تولید و استقرار را در داخل کشور شکل داده است. نتیجه‌ی این مسیر، توازن قوا به سود ایران و جبهه‌ی مقاومت در منطقه است.
جمهوری اسلامی ایران امروز نه‌تنها توان دفاع از خطوط مواصلاتی و منابع انرژی خود را دارد، بلکه هرگونه حضور تهدیدآمیز فرامنطقه‌ای در خلیج فارس و دریای عمان را با پاسخی کوبنده مواجه خواهد کرد.
اقتدار موشکی ایران در دریا، زبان دیپلماسی بازدارندگی است؛ زبانی که پیام روشن آن برای دشمنان ساده است؛ هیچ تهدیدی بدون پاسخ نخواهد ماند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟