گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ روایت یومیوری شیمبون، پرتیراژترین روزنامه جهان، ناخواسته تبدیل شد به سندی که نشان می‌دهد معماری قدرت در منطقه عملا در دست تهران است.
قدرت تثبیت شده ایران
گزارش با یک نکته کلیدی شروع می‌شود؛ ایران برای افکار عمومی منطقه، یک قدرت تثبیت‌شده است. این تصویر نه با تبلیغات، بلکه با کارنامه ده‌ساله پس از برجام ساخته شده. فروپاشی توافق ۲۰۱۵، بیشتر نتیجه تصمیم‌های یکجانبه آمریکا بود تا رفتار ایران. حالا بعد از این جنگ، همان تحلیلگران ژاپنی اذعان می‌کنند که «نه برنامه هسته‌ای ایران از بین رفته و نه توان کشور برای بازسازی آن محدود شده است.»
جنگی که سقف توان تل‌آویو را آشکار کرد
اگر هدف تل‌آویو «فلج‌سازی» ایران بود، آنچه رخ داد دقیقا برعکس بود: شکسته شدن افسانه قدرت اسرائیل. مساحت ایران ۷۵ برابر اسرائیل و جمعیتش ۹ برابر آن است. اسرائیل با ۱۷۰ هزار نیرو توان جنگ زمینی فراگیر ندارد، حتی اگر آمریکا پشتیبانش باشد. خاطره عراق هنوز واشنگتن را فلج می‌کند و به همین دلیل، هرگونه اقدام زمینی علیه ایران حتی در سطح تحلیل نیز مضحک به نظر می‌رسد.
تاب‌آوری ایران؛ متغیری که غرب آن را اشتباه خواند
موراکامی، پژوهشگر ژاپنی، به نکته مهمی اشاره می‌کند؛ ایران به‌محض بازسازی زیرساخت‌ها، زنجیره توان هسته‌ای‌اش را به‌سرعت احیا می‌کند. یعنی همان چیزی که واشنگتن از آن می‌ترسد؛ یک قدرت مستقل، مقاوم و غیرقابل مهار. این همان نقطه‌ای است که نشان می‌دهد راهبرد غرب از ابتدا بر محاسبات اشتباه بنا شده بود.
فروپاشی ادعاهای دیرینه درباره ایران
بر خلاف ادعاهای سال‌های اخیر اسرائیل، این جنگ نشان داد که تهران نه منزوی است و نه در آستانه فروپاشی داخلی. گزارش ژاپنی صراحتا می‌نویسد: «در داخل ایران هیچ جنبش آشکاری برای تغییر رژیم دیده نشد.» این اعتراف از دل رسانه‌ای غیرایرانی، یعنی شکست کامل عملیات روانی‌ای که سال‌ها توسط دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل مدیریت شده بود.
استیصال آمریکا؛ جایی که برجام دوباره زنده می‌شود
سخنان کازوتو سوزوکی، استاد دانشگاه توکیو، از همه صریح‌تر است: «اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد، آینده دیگری ممکن بود.» این جمله یک شکست‌نامه رسمی برای دولت‌های آمریکا است؛ از ترامپ تا جانشینانش. اکنون همان کارشناسان دوباره می‌گویند: بدون توافق جدید، غرب هیچ ابزاری برای مهار ایران ندارد.
برنده کیست؟
از نگاه رسانه ژاپنی، در میدان ژئوپلیتیک، «عدم پیروزی اسرائیل و آمریکا» خودش یک شکست راهبردی است. اکنون ابتکار عمل در دست تهران است؛ همان‌طور که ریچارد هاس هم اذعان می‌کند: مرحله سوم بحران، مرحله‌ای است که جهت تحولات نه در تل‌آویو شکل می‌گیرد و نه در واشنگتن، بلکه در تهران.
در مجموع بر اساس گزارش این روزنامه ژاپنی می توان گفت؛
1. ساختار بازدارندگی ایران بعد از جنگ تقویت شده.
2. اسرائیل سقف توانش را نشان داد و اعتماد به نفس بازگشت‌ناپذیری از دست داد.
3. آمریکا مجبور است به مسیر توافق جدید فکر کند، چون گزینه دیگری ندارد.
4. انسجام داخلی ایران برخلاف تبلیغات غربی افزایش یافت.
5. منطقه وارد دوره جدیدی شده که تهران یکی از معماران اصلی آن است، نه واشنگتن.
این جنگ، نه یک تقابل ۱۲ روزه، بلکه نقطه‌ای بود که موازنه قدرت در غرب آسیا را از نو تعریف کرد.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟