۵۰۰ میلیارد شِکِل برای ترمیم زخم‌های نامرئی صیهونیست ها

گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ براساس یافته‌های انجمن «ناتال»، میزان ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه در اراضی اشغالی اکنون به ۲۹.۸ درصد رسیده؛ رقمی که در استانداردهای جهانی، نشانه بروز یک «شوک تمدنی» است. بیش از ۶۲۵ هزار نفر نیز در معرض از دست دادن شغل قرار دارند، اتفاقی که پیامدهای اقتصادی طولانی‌مدت آن از هم‌اکنون قابل ردیابی است. به این موارد باید فرسایش روانی خانواده‌ها، افت بهره‌وری نیروی کار و موج افسردگی میان نسل جوان را افزود.

نظامیان صهیونیست نیز از این بحران مستثنا نیستند. آمار رسمی ارتش نشان می‌دهد در سال ۲۰۲۴، ۲۱ سرباز خودکشی کرده‌اند؛ بالاترین رقم از ۲۰۱۱. کارشناسان نظامی می‌گویند این عدد بازتاب مستقیم خستگی عملیاتی، بی‌انگیزگی نیروهای ذخیره و شکاف‌های عمیق در سلسله‌مراتب فرماندهی است. به بیان دقیق‌تر، ارتشی که تل‌آویو آن را «ستون ثبات» می‌خواند، اکنون در برابر ضربات روانی فرسایشی، آسیب‌پذیرتر از همیشه است.

اکونومیست در گزارش اخیر خود از «بحران پنهان اسرائیل» سخن می‌گوید؛ بحرانی که نه از جنس کمبود تجهیزات نظامی، بلکه ناشی از فروپاشی اعتماد عمومی و اختلال در انسجام اجتماعی است. مهاجرت نخبگان، نافرمانی مدنی، تضعیف سرمایه اجتماعی و بی‌ثباتی سیاسی، چهار محور اصلی این بحران‌اند؛ محورهایی که مجموعاً نشان می‌دهند ساختار اجتماعی رژیم، برخلاف وانمودهای تبلیغاتی، از درون در حال تهی شدن است.

دولت نتانیاهو تاکنون ۱.۹ میلیارد شِکِل برای درمان‌های روانی اختصاص داده، اما کارشناسان حوزه سلامت می‌گویند این رقم در برابر عمق آسیب‌ها ناچیز است. به‌صورت راهبردی، بحران کنونی نه با بودجه‌های مقطعی، بلکه با یک تغییر ساختاری در سطح جامعه قابل مدیریت است؛ تغییری که تل‌آویو توان سیاسی و ظرفیت اجتماعی آن را ندارد.

در نقطه مقابل، جنگ غزه نشان داد رژیم صهیونیستی با وجود برتری تکنولوژیک، فاقد توان مدیریت دوره پساجنگ است. فشارهای بین‌المللی، فرسایش امنیتی جبهه داخلی و سقوط شاخص‌های اعتماد اجتماعی، تصویری از رژیم ارائه می‌دهد که به‌جای تحکیم قدرت، درگیر مدیریت بحران‌های پی‌درپی شده است.

برآورد ۵۰۰ میلیارد شِکِلی هزینه‌های روانی صرفاً یک عدد نیست؛ نشانه‌ای است از اینکه رژیم صهیونیستی در یک جنگ فرسایشی نامرئی گرفتار شده است. جنگی که نه با سلاح، بلکه با از هم‌گسیختن ذهن، جامعه و ساختار سیاسی ادامه دارد. آینده رژیم نه در میدان غزه، بلکه در جبهه داخلی آن رقم خواهد خورد؛ جبهه‌ای که امروز بیش از هر زمان دیگری در وضعیت اضطرار قرار دارد.