به گزارش خبر ۲۴ علیرضا شیخ عطار طی یادداشتی نوشت:
معنای این موضوع آن است که فرانسوی‌ها بار دیگر بر تصمیم قبلی خود نسبت به اسنپ‌بک و افزایش فشار سیاسی و حقوقی علیه ایران پافشاری دارند. این تلاش علاوه بر گذشته، اکنون تحت تاثیر تحولات جدید میان اروپا و آمریکا نیز قرار گرفته است. در ماه‌های اخیر اختلافات جدی‌تری میان اروپاوآمریکا پدید آمده؛ به‌ویژه درباره طرح صلح پیشنهادی واشنگتن برای اوکراین. اگرچه اوکراین اعلام کرده که به ناچار این طرح را می‌پذیرد اما اروپایی‌ها آن را ناکافی می‌دانند و معتقدند حقوق اوکراین در آن تامین نشده است. از همین رو طرح متفاوتی را پیشنهاد کرده‌اند. خود موضوع اوکراین به‌عنوان یکی از عوامل جدی، شکاف میان اروپا و آمریکا را افزایش داده و موجب شده اروپا در پی استفاده از فرصت‌ها برای ابراز استقلال راهبردی خود باشد. در درون اروپا نیز فرانسه همواره در حوزه سیاسی فعال‌تر بوده است. هرچند انگلیس سابقه تاریخی بیشتری دراعمال نفوذ سیاسی واستعماری دارد اما فرانسوی‌ها معمولا پرصداتر وفعال‌تر ظاهر شده‌اند. در موضوع هسته‌ای ایران نیزهمواره تلاش کرده‌اندنقش برجسته‌ای داشته باشند.ازجمله درمذاکرات برجام‌که‌درمقاطعی با سختگیری‌های خود مانع‌تراشی‌هایی نیز انجام دادند. بنابراین انگیزه فرانسه ازاین دیدارها نشان دادن عزم سیاسی خود برای اعمال فشار بیشتر بر ایران و تلاش برای محدودسازی کامل فعالیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز است. در حالی که در دوران برجام، این کشور با وجود سختگیری‌هایش، در نهایت با سطحی از فعالیت صلح‌آمیز ایران همراهی داشت اما امروز تلاش می‌کند کل موضوع را زیر سوال ببرد.در مقابل، انگیزه ایران کاملا متفاوت است. جمهوری اسلامی ایران معتقد است باید از هر فرصت دیپلماتیک برای بیان مستقیم مواضع خود استفاده کند؛ به‌ویژه مواضعی که در رسانه‌های غربی معمولا تحریف شده، ناقص بازتاب می‌یابد یا با تحلیل‌هایی همراه می‌شود که نسبت چندانی با مواضع واقعی ایران ندارد. از این منظر، ملاقات مستقیم و رسمی وزیر امور خارجه ایران -که عالی‌ترین مقام مسئول در بیان سیاست خارجی است -فرصتی است تا کشورمان صریح و شفاف مواضع خود را اعلام کند. این مواضع عمدتا در دو محور اصلی تعریف می‌شود. نخست آن‌که ایران دنبال سلاح هسته‌ای نیست و دوم آن‌که غنی‌سازی را قطع نخواهد کرد و به فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای خود ادامه می‌دهد. در حاشیه این گفت‌وگوها، بحث تبادل زندانیان نیز مطرح است. از جمله موضوع خانم مهدیه اسفندیاری که در فرانسه از زندان آزاد شده اما در شرایط بازداشت خانگی به‌سر می‌برد و دو شهروند فرانسوی که به اتهام جاسوسی محاکمه و محکوم شده‌اند و اکنون پس از آزادی از زندان در سفارت فرانسه هستند. این مسائل جنبه‌های فرعی گفت‌وگو را تشکیل می‌دهد. اصل موضوع اما این است که ایران می‌کوشد بار دیگر مواضع خود را آشکارا و در سطح رسمی بیان کند. در چنین ملاقات‌هایی، امکان تحریف رسانه‌ای کاهش می‌یابد چراکه پس از دیدار، مصاحبه‌های رسمی انجام می‌شود و دوطرف ناگزیرند سخنان خود را مستقیم بیان کنند. بنابراین استفاده ایران از این فرصت‌ها کاملا در چارچوب دیپلماسی تعریف می‌شود. در سوی دیگر، فرانسه دنبال ایفا کردن نقش برجسته‌تر در سیاست خارجی است؛ هرچند پیشینه عملکرد این کشور چه در فلسطین، چه در سوریه و چه در آفریقا نشان داده معمولا موفقیت چندانی در پیشبرد دیدگاه‌های خود کسب نکرده و آمریکا نیز تمایل چندانی به این نقش‌آفرینی ندارد. با این حال فرانسه این عادت دیرینه را ادامه می‌دهد و در این دور نیز تلاش خواهد کرد دیدگاه‌های خود را مطرح کند. با وجود این، می‌توان انتظار داشت پاسخ‌های کاملا روشن و صریحی از سوی جناب آقای عراقچی دریافت کند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟