گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ این بازسازی که به طور قطع برای مردم غزه حیاتی است، در عین حال بستری برای سودآوریهای کلان نیز شده، بهویژه برای نزدیکان دولت پیشین آمریکا و شرکتهای مرتبط با آن.
فرصتهای میلیاردی در سایه ویرانیها
طبق گزارشها، پس از حملات و تخریبهای شدید در غزه، فرآیند بازسازی این منطقه به یک پروژه اقتصادی عظیم تبدیل شده است. از جمله مهمترین مواردی که توجه شرکتهای بینالمللی را جلب کرده است، برنامهای است که شامل انتقال روزانه ۶۰۰ کامیون به غزه میشود. این کامیونها حامل کمکهای انسانی و کالاهای تجاری خواهند بود و بر اساس این برنامه برای هر کامیون انسانی مبلغ ۱۰۰۰ دلار و برای کامیونهای تجاری مبلغ ۱۲ هزار دلار عوارض در نظر گرفته شده است. پیشبینیها نشان میدهند که تنها درآمد حاصل از این عوارض میتواند به سالانه ۱.۷ میلیارد دلار برسد. اما این درآمد تنها به سود شرکتها خواهد رفت، نه مردم آسیبدیده غزه.
پشت پرده طرحهای بازسازی غزه
در این پروژه بزرگ اقتصادی، نقش افرادی همچون جوش گرونباوم و آدم هوفمان از نزدیکان دولت ترامپ بسیار برجسته است. این افراد، با پیشینه سیاسی و روابط گسترده در حزب جمهوریخواه، هدایت مذاکرات و برنامهریزی برای بازسازی غزه را برعهده دارند. هوفمان، که فارغالتحصیل دانشگاه پرینستون است و سابقه فعالیتهای سیاسی در حزب جمهوریخواه دارد، هماکنون به عنوان مرجع اصلی این طرحها شناخته میشود. به گفته منابع مختلف، برنامهریزی برای بازسازی غزه در این مقیاس نه تنها به توجه واقعی به نیازهای انسانی غزه کمکی نمیکند بلکه به دنبال تأمین سود اقتصادی از این بحران است.
انتقادها و چالشهای انسانی در روند بازسازی
بسیاری از فعالان اجتماعی و کارشناسان حوزه کمکهای بشردوستانه به این روند انتقاد دارند. یکی از این فعالان، آمِد خان، با اشاره به ضعفهای این طرحها گفت که بیشتر این افراد تجربهای در حوزه کمکرسانی ندارند و هیچ توجهی به نیازهای واقعی مردم غزه نمیشود. وی همچنین به این نکته اشاره کرد که هیچ افزایشی در تامین دارو یا تجهیزات پزشکی برای غزه دیده نمیشود و بیشتر تلاشها بر به حداکثر رساندن سود متمرکز است. پیمانکارانی که تجربه زیادی در این زمینه دارند نیز از این روند انتقاد کرده و آن را مشابه نحوه برخورد با عراق و افغانستان میدانند، جایی که هر دو کشور از فرصتهای اقتصادی در این عرصه بهرهبرداری کردند، اما کمترین توجه به مردم و نیازهای واقعی آنها شد.
چالشهای پیش رو: اقتصادی یا انسانی؟
گزارشها حاکی از آن است که سازمان ملل هزینههای بازسازی غزه را حدود ۷۰ میلیارد دلار برآورد کرده است، رقمی که فرصتهای زیادی برای شرکتهای ساختمانی و لجستیکی فراهم میآورد. افزون بر این، با توجه به تخریب شدید زیرساختها و منازل، تنها در مرحله اول بازسازی به ۲۲ میلیارد دلار نیاز خواهد بود. اما در سایه این فرصتها، سوالات اساسی در مورد اولویتهای انسانی و کمبود توجه به نیازهای فوری مردم غزه مطرح است.
واکنشهای بینالمللی و وضعیت نامشخص پروژهها
سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به گزارشهای منتشر شده، اعلام کرده است که هنوز در مراحل اولیه برنامهریزی برای بازسازی غزه هستند و هیچ تصمیم نهایی گرفته نشده است. اما در حقیقت، عدم شفافیت در نحوه همکاری با اسرائیل و نقش سازمانهای بشردوستانه، آینده این پروژهها را بهشدت نامشخص کرده است. در این میان، با توجه به کنترل کامل اسرائیل بر ورود کمکها به غزه و پیچیدگیهای امنیتی منطقه، چالشهای زیادی در مسیر اجرای این پروژهها وجود دارد.
سود مالی یا کمکهای واقعی به مردم غزه
آنچه از این گزارشها بهوضوح پیداست این است که بازسازی غزه نه تنها به بهبود وضعیت انسانی این منطقه کمک نمیکند، بلکه ممکن است موجب سوءاستفاده اقتصادی از بحران انسانی شود. در حالی که نیازهای فوری مردم غزه در زمینههای پزشکی، زیرساختی، و غذایی وجود دارد، تمرکز روی سودآوری برای پیمانکاران و شرکتها میتواند به یک چالش بزرگ برای انجام اقدامات انسانی مؤثر تبدیل شود.
بازسازی نوار غزه پس از تخریبهای گسترده، نیازمند توجه ویژه و رویکردهای انسانی است که در آن اولویتها به مردم آسیبدیده اختصاص یابد، نه به منافع اقتصادی شرکتها. اگر این روند با همین رویکرد پیش برود، نه تنها مشکلات انسانی موجود حل نخواهد شد، بلکه بحرانهای جدیدی در پی خواهد داشت. مردم غزه امروز نیاز به کمکهای واقعی دارند، نه به فرصتی برای سودآوریهای کلان.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟