گزارش اختصاصی خبر۲۴،در حالی که تجزیه و تحلیل قدرت سختافزاری ایران در منطقه جایگاه خود را دارد، به نظر میرسد رویارویی امنیتی با رژیم صهیونیستی وارد فاز جدیدی شده است. گزارش اخیر روزنامه عبریزبان «تایمز اسرائیل»، پرده از یک حقیقت تلخ برای دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی برداشته است، تهران در میدان نبرد شبکههای اجتماعی، از شکافهای عمیق درون جامعه اسرائیل به عنوان یک اهرم استراتژیک و مؤثر استفاده کرده است و تلآویو در شناسایی و مهار کامل آن عاجز است. این گزارش، مصداقی از بهرهبرداری هوشمندانه از یک «دکترین قدرت نرم امنیتی» است که بر اساس آن، خطوط گسل اجتماعی در اراضی اشغالی، به فرصتی برای نفوذ اطلاعاتی و افزایش فشار بر پیکره شکننده امنیت داخلی این رژیم تبدیل شده است.
کشف یک «فرصت طلایی» در دل بحران اجتماعی
بر اساس گزارش مفصل تایمز اسرائیل، که توسط آریه اگوزی، خبرنگار امنیتی این رسانه تهیه شده، دستگاههای اطلاعاتی ایران، بهجای تکیه بر روشهای متعارف و پرهزینه، موفق شدهاند با بهرهگیری از شکافهای اجتماعی دیرین و عمیق در اسرائیل، دست به عملیاتهای اطلاعاتی مؤثر بزنند. این شکافها که میان «یهودیان و عربها، مذهبیها (حریدی) و سکولارها، راستها و چپها» وجود دارد، بستری برای نفوذ شده است تا ایران خود را نه صرفاً به عنوان یک تهدید خارجی، بلکه به صورت یک ابزار سیاسی قابل استفاده برای اهداف گروههای ناراضی داخلی در اسرائیل معرفی کند. این درک پیچیده از آناتومی جامعه هدف، نشان از یک تحلیل راهبردی عمیق دارد.
دستگاه امنیتی اسرائیل (شاباک) بهوضوح نگران است که دشمن، فرصت طلایی حاصل از این «شکنندگی ساختاری امنیت داخلی» را دریافته و پدیده «نفوذ در عمق جامعه اسرائیل» را به یک چالش دائم و پردامنه تبدیل کند. نگرانی بهجایی که اگوزی در گزارش خود به آن اذعان میکند: دستگاههای امنیتی اسرائیل «تمامی این جاسوسان را فاش نمیکنند» و همین موضوع، ضرورت «مجازات بسیار سخت» را برای آنها پررنگ میکند تا جلوی خسارتهای سنگین بعدی گرفته شود.
مکانیسم ساده، کارایی پیچیده
مکانیسم این عملیات، به طرز قابل تأملی ساده و در دسترس است، اما همین سادگی، کشف و مقابله با آن را پیچیده کرده است. بر اساس این گزارش، شبکه اطلاعاتی ایران بدون نیاز به عامل چابک و حضوری در محل، عمل میکند. آنها از طریق شبکههای اجتماعی مانند تلگرام، واتساپ، فیسبوک و اینستاگرام، یا با ارسال ایمیل و استفاده از سایتهای تبلیغ «کار در منزل» یا مشاغل با درآمد بالا، اقدام به «عضویتگیری جمعی از راه دور» میکنند.
اهداف آنها شامل طیف گستردهای از شهروندان اسرائیلی، از جمله اعراب، یهودیان، کارگران خارجی و مهاجران جدید است و در مواردی، حتی معرفی افراد توسط «شخصیتهای تجاری، سازمانهای حقوقی یا روزنامهنگاران» صورت میگیرد. وعده اصلی در این فرآیند، پول آسان است؛ از صدها تا هزاران دلار در ازای مأموریتهای به ظاهر سادهای مانند عکسبرداری از تأسیسات یا پخش مواد تبلیغاتی.
نکته کلیدی، تکنیک «افزایش تدریجی سطح مأموریت» است. عملیات با کارهای بیضرر و معمولی شروع میشود؛ مانند عکسبرداری از پارکها، ساختمانهای دولتی از بیرون یا گزارش یک کیف رها شده در میدان. پس از اثبات انضباط فرد جذبشده، به تدریج سطح مأموریتها به سمت تعقیب افراد، عکسبرداری از خانه نیروهای امنیتی، دانشمندان، نصب دستگاه جیپیاس روی خودروها و حتی جاسازی تجهیزات پیش میرود. در برخی موارد، پس از چند مأموریت، آمادگی فرد برای ارتقا به سطح عملیات تخریب و ترور سنجیده میشود.
یک لایه پیچیده دیگر، استفاده از ابزار روانی و باجگیری است. گردانندگان شبکه، از احساس محرومیت یا نفرت سیاسی داخلی افراد برای جذب آنها بهره میبرند و پس از آنکه فرد چند مأموریت را انجام داد، مدارکی علیه او جمع کرده و از آن برای وادار کردن او به ادامه همکاری استفاده میکنند؛ با این تهدید که در صورت توقف، فعالیتهای او به شاباک گزارش خواهد شد.اعتراف تلخ دستگاه امنیتی صهیونیستی
گزارش تایمز اسرائیل، در نهایت به یک اعتراف تلخ میرسد؛ دستگاههای امنیتی رژیم صهیونیستی قادر به شناسایی کامل این شبکهها و جاسوسان نیستند. همین ناتوانی، برخی مقامات را به سمت درخواست «مجازاتهای شدیدتر» علیه کسانی که دست به جاسوسی میزنند، سوق داده است. نویسنده گزارش، این واکنش را نشانهای از «سردرگمی و ضعف ساختاری تلآویو» در برابر فعالیتهای اطلاعاتی ایران میداند، زیرا به جای اصلاح ریشه آسیبپذیری، به تشدید مجازات متوسل شدهاند.
این پدیده زمانی جالب تر میشود که نویسنده گزارش ادعا میکند ایران در حال آمادهسازی برای «مرحله بعدی نبرد» و توسعه توان موشکی خود است. او هشدار میدهد که این فعالیتهای اطلاعاتی گسترده میتواند زنگ خطری برای «دور دیگری از حملات» باشد. با این حال، تحلیل ها حاکی از آن است که این هشدار، بیش از آنکه بیانگر یک واقعیت نظامی جدید باشد، بازتاب هراس عمیق تلآویو از ترکیب دو تهدید مرسوم و نامرسوم است: از یک سو، قدرت سختافزاری و موشکی ایران و متحدانش، و از سوی دیگر، ناتوانی در مهار نفوذ نرم اطلاعاتی که از عمق جامعه خودشان سرچشمه میگیرد.
گزارش تایمز اسرائیل، تصویری از یک میدان نبرد جدید را ترسیم میکند؛ میدانی که در آن، خط مقدم در چترومهای شبکههای اجتماعی، ایمیلها و سایتهای کارآفرینی است. موفقیت نسبی این مدل نفوذ، نشان میدهد که تهران نه تنها بر توسعه توانمندیهای سختافزاری و موشکی خود تمرکز دارد، بلکه با شناخت دقیق از نقاط ضعف داخلی رژیم صهیونیستی، در حال طراحی و اجرای کمپینهای پیچیده اطلاعاتی-روانی است.
این رویکرد، تلآویو را با یک معمای امنیتی دشوار مواجه کرده است: چگونه میتوان با دشمنی مبارزه کرد که از شکافهای درونی جامعه برای پیشبرد اهداف خود استفاده میکند، بدون آنکه مرز روشنی برای حمله متقابل وجود داشته باشد؟ پاسخ به این سؤال، چالشی است که رژیم صهیونیستی، علیرغم تمام ادعاهای امنیتی خود، تاکنون در حل آن درمانده به نظر میرسد. به نظر میرسد رقابت استراتژیک در منطقه، علاوه بر آسمانها و دریاها، اکنون به عمق شکافهای اجتماعی و فضای سایبری نیز کشیده شده است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟