به گزارش خبر۲۴، بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب در دیدار با معلمان و فرهنگیان، در واکنش به اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا در سفر به منطقه، به مثابه چارچوبی راهبردی برای فهم و تحلیل تحولات جاری منطقه و ارزیابی عمیق مناسبات قدرت میان جمهوری اسلامی و ایالات متحده آمریکا است.
۱. افشای ماهیت استراتژیک قدرت آمریکایی و «صلح» به عنوان ابزار فریب
رهبر انقلاب به درستی کلیدواژه «استفاده از قدرت برای صلح» را زیر سؤال بردند و آن را دروغی آشکار خواندند. این تحلیل، با اتکا به تجربه تاریخی و رخدادهای اخیر، نشان می‌دهد که قدرت آمریکا نه ابزار تحقق صلح که ابزاری برای تسلط، جنگ‌افروزی و تجزیه منطقه است. این نگاه، انتزاعی و ایدئولوژیک نیست، بلکه مبتنی بر واقعیات عملی است: بمباران‌های گسترده، حمایت نظامی و مالی از رژیم صهیونیستی و گروه‌های مزدور، و ایجاد تنش‌های ساختاری در منطقه. بنابراین، «صلح» در گفتمان آمریکا بیش از آنکه هدف باشد، وسیله‌ای برای تحکیم هژمونی و سیاست‌های استعماری است.
۲. تقابل دو پارادایم قدرت: زورگویی امپریالیستی در برابر اقتدار ملی
رهبر انقلاب با تبیین دو رویکرد متضاد نسبت به قدرت، واقعیت موجود را به شکلی راهبردی تشریح کردند، آمریکا و متحدانش قدرت را برای تسلط، سرکوب و تحمیل منافع خود به کار می‌گیرند؛ اما جمهوری اسلامی ایران قدرت را ابزاری برای تامین امنیت، توسعه پایدار و استقلال ملی می‌داند. این تقابل ماهوی نشان‌دهنده دو پارادایم متفاوت در عرصه بین‌الملل است که بر سر سرنوشت منطقه رقابت می‌کنند. افزون بر این، افزایش روزافزون توان دفاعی و اقتصادی ایران، نه تنها یک واکنش به فشارهای خارجی، بلکه نشانگر تحقق مدل جدیدی از اقتدار است که مبتنی بر خوداتکایی و مقاومت فعال است.
۳. افول مشروعیت جهانی آمریکا و ناکارآمدی سیاست‌های سلطه‌طلبانه
با اشاره به سخنان ترامپ درباره «وابستگی کشورهای منطقه به آمریکا»، رهبر انقلاب عملاً در حال تشریح روند افول مشروعیت و کارکرد واقعی سیاست‌های آمریکا هستند. این ادعا که منطقه بدون آمریکا قادر به ادامه حیات نیست، یک استراتژی روانی و تبلیغاتی است که توسط آمریکا برای حفظ هژمونی خود دنبال می‌شود؛ اما تجربه‌های میدانی و تحولات معاصر خلاف آن را ثابت کرده‌اند. فشارهای مقاومت مردمی و ملیت‌های منطقه، نه تنها زمینه‌ساز عقب‌نشینی آمریکا، بلکه نویدبخش شکل‌گیری نظم نوین منطقه‌ای بر مبنای استقلال و همزیستی مسالمت‌آمیز است.
۴. «رژیم صهیونیستی» به مثابه نماد مداخلات بی‌ثبات‌کننده و تهدید امنیت منطقه‌ای
توصیف رژیم صهیونیستی به عنوان «غده سرطانی» یک بازنمایی دقیق از نقش این رژیم در تنش‌های منطقه است. این موضع‌گیری، تعهد جمهوری اسلامی به مقابله با اشغالگری، جنگ‌افروزی و نژادپرستی ساختاری این رژیم را به روشنی بیان می‌کند. در این چارچوب، حذف این «غده» نه تنها یک شعار سیاسی، بلکه یک پیش‌شرط امنیت و ثبات واقعی برای کل منطقه است.
۵. چشم‌انداز آینده: تداوم مسیر پیشرفت با اتکا به اراده ملی و همکاری جمعی
نکته مهم و امیدبخش در بیانات رهبر انقلاب، تاکید بر پیشرفت‌های ملموس ایران و چشم‌انداز توسعه چندبرابری کشور است. این پیام، پاسخی صریح به تحریم‌ها و فشارهای دشمنان است و نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران به رغم تحریم‌ها و جنگ روانی، در مسیر تحکیم بنیه اقتصادی، علمی و دفاعی خود گام‌های استوار برمی‌دارد. به ویژه تأکید بر نقش جوانان و همکاری ملی، نشانه‌ای از باور به پویایی درونی و ظرفیت‌های ساختاری جامعه ایرانی است.
جمع‌بندی
بیانات رهبر انقلاب، تبیینی راهبردی از ماهیت واقعی قدرت آمریکا، تحولات منطقه و موقعیت جمهوری اسلامی ایران است. این سخنان به روشنی تقابل دو اراده بزرگ را به تصویر می‌کشند: اراده سلطه‌طلبانه آمریکا که بر پایه زور و فریب استوار است و اراده استقلال‌خواهانه و مقاوم ایران که با اتکا به قدرت ملی و انسجام داخلی پیشرفت می‌کند. در این میان، تداوم مقاومت و خوداتکایی به عنوان مسیر اصلی تحقق امنیت، صلح و توسعه پایدار به صحنه آمده است.
