گزارش اختصاصی خبر۲۴،اخبار اخیر از احتمال پیوستن قزاقستان به توافقات صلح ابراهیمی، بازتابی طنزآلود و انتقادی در رسانه‌های عبری داشته است. کارشناسان و کاربران عبری زبان این اقدام را «عادی‌سازی مضحک» توصیف می‌کنند، چرا که اسرائیل و قزاقستان از سال ۱۹۹۲ روابط دیپلماتیک کامل برقرار کرده‌اند و همکاری‌های اقتصادی، فنی و دفاعی میان دو کشور در طول سه دهه گذشته جریان داشته است. حتی اسرائیل حدود ۲۵درصد از نیاز نفتی خود را از قزاقستان تأمین می‌کند. بنابراین، اعلام رسمی «عادی‌سازی» بیش از آنکه دستاورد واقعی باشد، اقدامی نمادین برای نمایش فعالیت‌های نتانیاهو در سطح بین‌المللی است.
انتشار این خبر با واکنش‌های تمسخرآمیز کاربران عبری زبان همراه بود. خبرنگاران و فعالان شبکه‌های اجتماعی با انتشار تصاویر و آمار روابط تاریخی میان دو کشور، اعلام کردند که اساساً نیاز به عادی‌سازی وجود ندارد و این اقدام بیشتر به نوعی تبلیغات داخلی و بین‌المللی برای فرار از انزوای اسرائیل شباهت دارد. تحلیلگران صهیونیست نیز اذعان می‌کنند که ناکامی در گسترش توافقات ابراهیمی به کشورهای کلیدی مانند عربستان و عمان، نخستین دلیل این نمایش سیاسی است.
در سه سال گذشته و همزمان با بازگشت نتانیاهو به قدرت، رژیم صهیونیستی در صحنه بین‌المللی با شکست‌ها و انزوای سیاسی مواجه بوده است. جنگ‌های مکرر در غزه، فشارهای جهانی و ناکامی در کسب توافقات واقعی با کشورهای منطقه، تصویر اسرائیل را تضعیف کرده و این دولت را وادار به اقداماتی نمادین و نمایشی کرده است. در چنین شرایطی، اعلام عادی‌سازی روابط با کشوری که بیش از ۳۰ سال روابط رسمی داشته، ابزاری برای دستاوردسازی و فرار از انتقادات بین‌المللی به شمار می‌رود.
این اقدامات همچنین نشان‌دهنده تاکتیک جدید اسرائیل برای پیشبرد توافقات ابراهیمی در کشورهای کوچک‌تر و شرق اروپا و آسیای مرکزی است؛ مناطقی که میراث اتحاد جماهیر شوروی و تاریخ عثمانی، فرصت‌های محدودی برای اسرائیل ایجاد کرده است. با این حال، تحلیلگران تأکید می‌کنند که این دستاوردها تنها سطحی و نمایشی بوده و به هیچ وجه جایگزین حل بحران‌های اصلی منطقه، به ویژه مسئله فلسطین، نخواهند شد.
در نهایت، این رویکرد نمادین نتانیاهو، چهره‌ای از استیصال و تلاش برای حفظ مشروعیت سیاسی و بین‌المللی رژیم صهیونیستی را به نمایش می‌گذارد. هرچند این اقدام ممکن است در کوتاه‌مدت جنبه تبلیغاتی داشته باشد، اما حقیقت تاریخی و روابط واقعی میان اسرائیل و قزاقستان نشان می‌دهد که این «دستاورد» بیشتر برای فریب افکار عمومی طراحی شده و از ظرفیت واقعی تأثیرگذاری در سیاست منطقه‌ای برخوردار نیست.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟