گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ در ظاهر این اقدام با هدف پل‌سازی فرهنگی معرفی می‌شود، اما تحلیلگران آن را بخشی از عملیات روانی و تبلیغاتی می‌دانند که تلاش دارد چهره‌ای صلح‌طلب و نزدیک به ملت ایران از این رژیم ترسیم کند.
اهداف پنهان جشنواره
این جشنواره درست پس از ترور فرماندهان مقاومت و دانشمندان هسته‌ای ایران برگزار می‌شود. زمان‌بندی آن تصادفی نیست؛ هدف، انحراف افکار عمومی از خون‌های ریخته‌شده و بازسازی چهره رژیم به عنوان موجودی صلح‌طلب است. در حالی که پهپادهای اسرائیلی تأسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار دادند و شهروندان ایرانی را به شهادت رساندند، برگزاری جشنواره‌ای با نام «نوروز» تناقضی آشکار ایجاد می‌کند که خود گواه ماهیت تبلیغاتی آن است.
نوروز، با قدمت سه هزار ساله و ثبت جهانی به نام ایران در یونسکو، نماد وحدت، صلح و زایش در فرهنگ ایرانی است. انتخاب این نام نه از سر احترام، بلکه برای بهره‌برداری از بار معنایی آن صورت گرفته؛ مشروعیت‌بخشی به رژیم آپارتاید، تضعیف انحصار فرهنگی ایران بر نوروز و ایجاد سردرگمی در ذهن مخاطبان منطقه‌ای.
جشنواره در سدروت —شهری با جمعیت قابل توجه یهودیان ایرانی‌تبار— برگزار می‌شود تا روشنفکران و هنرمندان اپوزیسیون را جذب کند، محتوای ضدایرانی تولید نماید و شکاف در جبهه مقاومت فرهنگی ایجاد کند. این رویداد مکمل پروژه‌های مشابهی مانند جشنواره فیلم حیفا است که پیش‌تر فیلم‌های ضدایرانی پخش کرده‌اند.
تناقض رفتاری؛ پیام دوستی در سایه ترور و تجاوز
از نگاه افکار عمومی، این جشنواره نمونه‌ای از رفتار دوگانه صهیونیست‌هاست: همان رژیمی که مسئول ترور دانشمندان و حملات امنیتی علیه ایران شناخته می‌شود، حالا قصد دارد پیام دوستی فرهنگی ارسال کند. این تضاد، تصویری از تبلیغات غیرصادقانه و تلاش برای بهره‌برداری از ارزش‌های فرهنگی ایرانیان ایجاد می‌کند.
تجربه تاریخی نشان می‌دهد صهیونیست‌ها در پی ایجاد جبهه رسانه‌ای و روانی برای مشروع‌نمایی خود هستند. استفاده از فرهنگ و نمادهای ملی ایران، مانند نوروز، بخشی از این استراتژی است تا افکار عمومی را به تصویرسازی صلح‌آمیز سوق دهند. واقعیت اما روشن است: جنایات گذشته و اقدامات امنیتی این رژیم، هرگونه ادعای صلح‌طلبی را بی‌اعتبار می‌کند و این جشنواره، بیش از هر چیز، ابزار تبلیغاتی و عملیات روانی است.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟