به گزارش خبر۲۴،
1. ارزش بازار هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۰ از ۸۲۶ میلیارد دلار عبور خواهد کرد.
2. حدود ۵۱ درصد از کسبوکارهای تجارت الکترونیک از هوش مصنوعی بهره میبرند.
3. تا سال ۲۰۲۵، ۸۵ میلیون شغل به دلیل اتوماسیون از بین خواهد رفت.
4. پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۵، هوش مصنوعی حدود ۹۷ میلیون شغل جدید ایجاد کند.
5. استفاده از هوش مصنوعی در فروش، به شرکتها کمک کرده است تا 50 درصد مشتریان بیشتری جذب کنند.
6. ارزش بازار هوش مصنوعی در سال ۲۰۲۴ به بیش از ۱۸۴ میلیارد دلار رسید (افزایش حدود ۵۰ میلیارد دلاری نسبت به سال ۲۰۲۳).
7. نرخ رشد سالانه مرکب (CAGR) بازار هوش مصنوعی بین سالهای ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۸ حدود ۳۳.۲ درصد خواهد بود.
8. ارزش بازار نرمافزارهای هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۵ به رقم بزرگ ۱۲۶ میلیارد دلار میرسد.
9. پیشبینی میشود بازار هوش مصنوعی در امنیت سایبری تا سال ۲۰۲۶ به ۳۸.۲ میلیارد دلار برسد.
10. ارزش بازار هوش مصنوعی مرتبط با خدمات مشتریان تا سال ۲۰۲۶ به ۲۴.۶ میلیارد دلار خواهد رسید.
11. بکارگیری هوش مصنوعی در کسبوکارهای ایرانی در حال حاضر حدوداً ۱۷% میباشد.
12. از نظر پذیرش و کاربردیسازی هوش مصنوعی در کسبوکارهای ایرانی، در حال حاضر، ایران حداقل ۷ سال از میانگین جهانی عقبتر است.
13. توسعه محصولات هوش مصنوعی در بنگاههای ایرانی حداقل یک میلیارد تومان هزینه دارد که نشانگر هزینه پایین توسعه هوش مصنوعی در ایران و یک فرصت کلیدی در اختیار سیاستگذاران ایرانی است.
14. مهمترین چالش توسعه هوش مصنوعی برای شرکتهای ایرانی فقدان مهارت کافی و نیروی انسانی با کیفیت است.
15. از لحاظ کاربردهای متفاوت حوزه هوش مصنوعی مزیت رقابتی ایران در میان کشورهای منطقه در محتوا و نشر و خدمات اداری در مرحله اول و رسانه و سرگرمی، حریم خصوصی و حملونقل در مرحله دوم است.
16. فرصتِ پایین بودنِ میزانِ هوشمندیِ کسب و کارها در ایران (17%) آن است که میتواند زمینهسازِ جهشهای بزرگ برای اقتصاد و مشخصا در حوزۀ بهرهوری باشد.
17. تخمین زده میشود پذیرش هوشمصنوعی در سال آینده برای ایران به حدود 31% برسد که رشدِ تقریبا 2 برابری را تجربه میکند؛ این نرخ رشدِ بالا چنانچه با سیاستگذاریِ صحیحِ دولتی صورت بگیرد، میتواند خشتِ بنای اعتمادِ عمومی به نهادهای متولی شود که اهمیتِ بسیار بالایی دارد.
18. این جهش زمینهساز دستیابی به دادههای با کیفیت و بومی میشود که خود منجر به تقویت و توسعۀ هرچه بیشترِ مدلهای ایرانی است.
19. طبق آخرین پژوهشها اکثریت قاطعِ کسب و کارها (96%) در ایران هوشمصنوعی را برای کسب و کارشان مفید میدانند که زمینهسازِ یک فرصت کم نظیر است چراکه همواره یکی از اصلیترین چالشهای هوشمندسازی مقاومت آحاد جامعه در برابر تکنولوژی است.
20. از دقت در میزان پذیرش هوش در شرکتهای ایرانی به توسعۀ نامتقارن هوشمندسازی در ایران میرسیم. عدم تقارنِ مذکور چنانچه در راستای توسعۀ صنایعای که مزیتِ رقابتی و وابستگیِ اقتصادی به آن بالاست قرار بگیرد، میتواند موتورِ پیشرانِ هوشمندسازی در سایرِ حوزهها باشد.
نکتۀ بسیار مهم که میبابست موردِ توجه سیاستگذاران و متولیانِ هوشمصنوعی در کشور قرار بگیرد، شانِ اقتصاد سیاسی و مزیتِ نسبیِ ایران در حوزه هوشمصنوعی است. بدین معنا که در مقایسه با غولهای هوشمصنوعی، عملا شرکتهای ایرانی امکانِ رقابت ندارند و باید این سوال را مطرح کرد که باید چه راهکاری اتخاذ کرد تا شرکتهای ایرانی از رقابت باز نمانند؟ پاسخ آن است که سه سیاستِ کلی میبایست در دستورِ کار قرار بگیرد.
توسعه محصولات مبتنی بر سنت ایرانی اسلامی که خاصِ فرهنگِ ایرانی است و دستیابی به سطوحِ فرهنگی آن برای رقبای خارجی امکان پذیر نیست.
نظر به نیروی کارِ ماهر و ارزان قیمت در ایران در کنار نبودِ زیرساخت کافی، واسطهگری بین خدمات گیرندگانِ هوش مصنوعی و ارائه دهندگان آن توصیه میشود. یعنی شرکتهای ایرانی میبایست متولیِ تولیدات MVPs باشند.