به گزارش خبر۲۴، ترامپ و معاون رئیس‌جمهور، جی. دی. ونس، به شدت از رویکرد زلنسکی انتقاد کردند و ترامپ او را متهم کرد که “با جنگ جهانی سوم بازی می‌کند”. در این میان، زلنسکی نگرانی‌های خود را درباره عدم پایبندی به توافقات با روسیه و لزوم تضمین‌های امنیتی بیشتر برای اوکراین مطرح کرد.
این درگیری تنها یک اشتباه دیپلماتیک نبود؛ بلکه یک نمایش آشکار از فروپاشی اعتبار غرب و موقعیت بحرانی اوکراین بود. پیامدهای این دیدار از دیوارهای دفتر بیضی فراتر رفت و شکاف‌های عمیقی را آشکار ساخت که به تدریج موجب بروز واکنش‌های گسترده‌ای شد و پایه‌های نظم جهانی را به لرزه درآورد.
نمایش عمومی رئیس‌جمهور ایالات متحده که یک رهبر درگیر در جنگ را علناً تحقیر کرد و در نهایت زلنسکی را از کاخ سفید بیرون راند، تصویر از پیش ساخته‌شده حمایت بی‌وقفه غرب از اوکراین را نابود کرد. این نمایش اختلاف‌نظر، شوک‌های بسیاری به جامعه بین‌المللی وارد کرد و سوالات جدی درباره اعتبار تعهدات ایالات متحده و انسجام اتحاد غربی برانگیخت.
سال‌هاست که غرب جبهه‌ای متحد علیه روسیه به نمایش گذاشته و از حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین حمایت کرده است. اما این روایت، که با دقت ساخته شده بود، اکنون زیر بار درگیری ترامپ-زلنسکی شکست. این مبادله تند، با متهم کردن زلنسکی به بی‌احترامی و درخواست برای امتیازات، واقعیت تلخی را آشکار کرد: تعهد غرب به اوکراین یکپارچه نیست و منافع ملی اغلب بر ارزش‌های مشترک غلبه می‌کند.
این حادثه به اوکراین آسیب شدید وارد کرد. زلنسکی، که همواره در تلاش برای جلب حمایت بین‌المللی برای دفاع از کشورش بود، از سوی رئیس‌جمهور ایالات متحده که اولویت‌های سیاسی خود را بر بحران یک ملت جنگ‌زده ترجیح داد، به طرز فجیعی تحقیر شد. لغو ناگهانی توافق معادن حیاتی بین ایالات متحده و اوکراین، هرچند به عنوان یک پیامد دیپلماتیک مطرح شد، اما واقعیت تلخی را نشان می‌دهد: بهره‌برداری از کشوری در بحران. به جای یک شراکت سودمند متقابل، فروپاشی این توافق نشان‌دهنده خطرات نهفته در استخراج منابع در زمان جنگ است.
این درگیری ترامپ-زلنسکی تنها به اوکراین آسیب وارد نکرد، بلکه شکاف‌های درون روابط ترانس‌آتلانتیک را نیز گسترش داد. متحدان اروپایی که همیشه حمایت محکمی از اوکراین نشان داده‌اند، از دیدن تخریب علنی یکی از هم‌پیمانان کلیدی خود از سوی قدرتمندترین شریک خود، با تأسف نظاره‌گر بودند.
اتحادیه اروپا حمایت خود از اوکراین را مجدداً تأکید کرده است. به طور عمومی، از طریق بیانیه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، مقامات اتحادیه اروپا بر همبستگی و تعهد مستمر به “صلح عادلانه و پایدار” تأکید کرده‌اند. این نمایش حمایت، به منظور مقابله با تغییر جهت perceived ایالات متحده، به اوکراین اطمینان می‌دهد که همچنان شریک پایدار آن است. پیام اتحادیه اروپا تأکید بر شجاعت و همبستگی اوکراین بوده و هدف آن تقویت روحیه و تأکید بر این است که اوکراین تنها نیست. این حرکت استراتژیک نقش اتحادیه اروپا را به عنوان متحدی قوی در میان تحولات ژئوپولیتیکی در حال تغییر مستحکم می‌کند.
این واقعه نگرانی‌هایی را در خصوص قابل‌اعتماد بودن رهبری ایالات متحده و آینده اتحاد ترانس‌آتلانتیک به همراه داشته است. اکنون رهبران اروپایی با پیامدهای سیاست خارجی ایالات متحده که به طور فزاینده‌ای قاطعانه و پیش‌بینی‌ناپذیر شده است، روبه‌رو هستند و نگرانی‌هایی در مورد توانایی جمعی غرب برای واکنش مؤثر به چالش‌های جهانی به وجود آمده است.
واکنش جامعه بین‌المللی به این فاجعه کاخ سفید با یک “کورس صدای مخالف” همراه بود. رهبران جهانی و مفسران به شدت اقدام‌های دولت ترامپ را محکوم کردند و نگرانی‌هایی را در خصوص از دست رفتن هنجارهای دیپلماتیک و امکان بی‌ثبات‌تر شدن محیط امنیتی ابراز کردند. این حادثه باعث شدت گرفتن انتقادات از نحوه مدیریت بحران اوکراین توسط غرب شد و بسیاری در خصوص کارآمدی و صداقت حمایت‌های غربی ابراز تردید کردند.
پیامدهای درگیری ترامپ-زلنسکی فراتر از نتایج فوری آن است. این واقعه اعتماد به رهبری غرب را سست کرده، اعتبار دیپلماسی بین‌المللی را تضعیف کرده و اوکراین را در موقعیت پیچیده‌تری قرار داده. این حادثه یادآور شکنندگی پایه‌های نظم جهانی و آسیب‌پذیری آن در برابر منافع شخصی رهبران است.
درگیری ترامپ-زلنسکی صرفاً یک حادثه ایزوله نبوده، بلکه نشانه‌ای از بیماری عمیق‌تر در اتحاد غرب است. از دست رفتن اعتماد، ظهور ملی‌گرایی و افزایش تفاوت‌های منافع ملی به تضعیف..
