به گزارش خبر۲۴،
” ۲ کشور دارای سلاح هسته ای به کشور غیر هسته ای حمله کردند” این جدیدترین و در عین حال فضاحت آورترین رویداد بین المللی است که مایه آبروریزی سازمان ملل و نهادهای تخصصی وابسته به این سازمان جهانی از جمله معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای است.
نیم نگاهی به چگونگی بوجود آمدن سازمان ملل می تواند نشان دهد که آمریکا چگونه توانسته مسیر پیشرفت ملتهای آزاده نظیر ایران را سد کند انهم با بهره گیری از ارکان ملل متحد و نهادهای بین المللی وابسته به آن.
در بحبوحه جنگ جهانی دوم روزولت و چرچیل در اقیانوس اطلس منشور آتلانتیک را امضا کردند و تا سال ۱۹۴۵ که منشور ملل متحد بعد از زنجیره ای از کنفرانس های بین المللی مانند کنفرانس تهران، دامبارتن اوکس، یالتا، سانفرانسیسکو به تصویب کشورها رسید، این انتظار در بین کشورهای عضو ملل متحد بوجود آمد که دست کم کشورهای که خود آتش جنگ جهانی دوم را شعله ور کرده بودند، از اقداماتی که دنیا را در معرض جنگ و نابودی قرار دهد پرهیز کنند.
یعنی ایجاد سازمان ملل با تمام نهادهای وابسته به آن محملی است برای کنترل رفتار کشورهای مستقل که داعیه توسعه را دارند.
* ۸۰ سال تعدی و تجاوز امریکا به حقوق ملل
اما طی ۸۰ سال بعد از جنگ جهانی دوم که منشور ملل متحد به تصویب رسیده ایالات متحده امریکا به کرات و دفعات با رفتارهای مغایر با صلح و امنیت بین المللی، جهان را در آستانه جنگ جهانی سوم قرار داده است، که نمونه آخر آن حمله به تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران بر خلاف تمام اصولی است که در منشور ملل متحد به عنوان قواعد بنیادین و قواعد آمره مورد توجه قرار گرفته است.
پیش از این نیز ایالات متحده بارها به صورت مستقیم و غیر مستقیم تلاش کرده جنگ را بر سر سفره مردم دنیا بکشاند، به عنوان نمونه در حمله به عراق افغانستان، لیبی و سوریه مستقیما وارد معرکه تخاصم شد و در مصادیق بسیاری رژیم صهیونیستی را به عنوان نیروی نیابتی خود وادار کرد تا آتش جنگ و درگیری را به کشورهای همسایه بکشاند که نمونه صریح آن جنگ ۶ روزه میان اسرائیل و اعراب، جنگ میان این رژیم با حزب الله و حماس می باشد که ایالات متحده غیرمستقیم وارد کارزار جنگ شد و مفاد منشور را نقض کرد.
محمد: * تامین اغراض سیاسی امریکا از مسیر منشور و سازمان های بین المللی
ایالات متحده از روزی که سنگ بنای سازمان ملل را همراه با معدودی از کشورهای پیروز در جنگ جهانی دوم گذاشت، یکی از اهداف بالادستی اش مبارزه با کشورهای مستقلی بود که داعیه پیشرفت و توسعه درون زا آنهم بدون کمک به غرب و شرق عالم را داشته اند. به واقع چنانچه مشاهده شود که کشوری تلاش می کند در مسیر توسعه حرکت کند آمریکا تمام ارکان و ساختار بین المللی را که از دل منشور ملل متحد بوجود آورده است، در مقابل آن کشور قرار می دهد تا به هر شکل ممکن، مانع از پیشرفت آن شود.
به بیان بهتر ایالات متحده و سایر هم پیمانان، منشور و ارکان ملل متحد را به عنوان ظرفیتی برای ممانعت از پیشرفت کشورها می دانند و هر جا که نیاز باشد، با بازی های سیاسی مرسوم پای کشورها را به عنوان ناقض مفاد منشور به جنگ باز می کنند.
می توان گفت ایجاد ارکان اصلی و فرعی سازمان ملل و تاسیس نهادهای تخصصی وابسته به جامعه ملل نظیر پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای بیشتر از آنکه رفتار قدرت های بزرگ آغازگر جنگ جهانی اول و دوم را کنترل نماید، بستری است برای استانداردسازی رفتار کشورهای در حال توسعه مانند ایران.
کشو های دارای حق وتو و بویژه ایالات متحده امریکا، هر جا که نیاز باشد با استناد به مفاد همین کنوانسیون علیه یک کشور حمله نظامی گسترده به راه می اندازد با این توجیه که کشور مورد هدف رفتارش مغایر صلح بین المللی است و مفاد منشور را نقض کرده است.
ایالات متحده مستقیم و غیر مستقیم بارها با مستمسک قرار دادن منشور و تفسیر موسع از مفاد آن بویژه عبارت “صلح و امنیت بین المللی” به کشورها حمله کرده است.
* آتش غرب بر یک عمر استانداردسازی رفتار هسته ای
امریکا بارها ادعا کرده است که فعالیت های هسته ای ایران غیرصالح آمیز است در حالی که ایران علاوه بر آنکه عضویت در NPT را پذیرفته است ، پروتکل الحاقی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را نیز پذیرفته است.
ایران علاوه بر پروتکل الحاقی که در مذاکرات سعدآباد و در دوران دولت اصلاحات پذیرفت، در متن برجام نیز پذیرفت بازرسی های دائمی و شبانه روزی از فعالیت های هسته ای کشورمان صورت بگیرد و در واقع ایران در عرصه نظارت و بازرسی های هسته ای یک استثناء به شمار آید.
نتیجه اینهمه تلاش جهت اعتمادسازی برای آمریکا و سازمان های بین المللی حمله شبانه ایالات متحده امریکا به تاسیسات هسته ای کشورمان در نطنز و فردو و اصفهان بود.
با توجه به انچه ذکر شد، تجدیدنظر در روابط با سازمان ها و نهادهای که با گزارش های یکجانبه و مغرضانه بستر تحریم های بین المللی را ذیل فصل هفتم را فراهم کردند و زمینه حمله نظامی رژیم صهیونیستی و ایالات متحده را به مراکز هسته ای را ایجاد کردند همپای با اقدامات نظامی متوازن علیه منافع و پایگاه‌های امریکا یک هدف اساسی باید به شمار بیاید.
مجلس شورای اسلامی موازی با سایر ارکان حاکمیت باید دست از تعلل بردارد و نسبت به ادامه همکاری یکجانبه ایران با نهادهای برآمده از منشور ملل متحد اقداماتی تجدیدنظر نماید؛ آنهم در شرایطی که شورای حکام سازمان انرژی اتمی حتی در ساده ترین شکل ممکن که آنهم صدور بیانیه است، اقدام رژیم صهیونیستی به مراکز صلح آمیز هسته ای را نیز محکوم نکرده بلکه گزارشات مغرضانه دبیرکل آژانس مهمترین محمل حقوقی و فنی برای حمله به تمامیت ارضی کشور شد.
