به گزارش خبر۲۴،اسرائیل دیگر آن سرزمین مهاجرپذیرِ رؤیایی نیست که صهیونیست‌ها وعده داده بودند. داده‌های رسمی اداره آمار اسرائیل و تحلیل رسانه‌های عبری‌زبان از آغاز جنگ غزه تاکنون، حکایت از پدیده‌ای نگران‌کننده برای تل‌آویو دارد: مهاجرت معکوس، فرار سرمایه انسانی و سقوط شدید امید به ماندگاری.
طبق آمار رسمی، اسرائیل در سال ۲۰۲۴ شاهد بالاترین نرخ مهاجرت از کشور طی ۱۵ سال گذشته بوده است. تنها در همین سال، بیش از ۸۲ هزار نفر از اسرائیل مهاجرت کرده‌اند؛ رقمی که نسبت به سال ۲۰۱۰ رشد ۱۲۷ درصدی را نشان می‌دهد و در نوع خود یک زلزله جمعیتی محسوب می‌شود.
فروپاشی در سکوت: مردم می‌روند، سیاست‌مداران می‌مانند
بحران جمعیتی اسرائیل تنها به خروج افراد محدود نمی‌شود، بلکه نرخ بازگشت مهاجران نیز به‌شدت کاهش یافته است.در سال ۲۰۲۱، ۹۳.۹ درصد مهاجران در نهایت به اسرائیل بازمی‌گشتند، اما این رقم در سال ۲۰۲۴ به زیر ۳۰ درصد رسید و در پنج‌ماهه اول ۲۰۲۵ به ۲۱.۵ درصد سقوط کرد. معنای واضح این آمار آن است که اسرائیلی‌ها پس از مهاجرت، دیگر قصد بازگشت ندارند.
مهاجرت نخبگان؛ خروج ستون فقرات اقتصادی رژیم
بیشترین گروه مهاجرت‌کننده از اسرائیل، نیروی کار و متخصصان جوان در سنین ۲۵ تا ۵۹ سال هستند. این یعنی دقیقاً همان گروهی که ستون فقرات اقتصادی، فناوری و نظامی رژیم صهیونیستی را شکل می‌دهد.رسانه‌هایی چون جیروزالم پست و تایمز اسرائیل در گزارش‌هایی جداگانه هشدار داده‌اند که آنچه اسرائیل را تهدید می‌کند، صرفاً جنگ نیست بلکه “فرار مغزها و فرسایش ستون‌های جمعیتی رژیم” است.
بحران مضاعف: وقتی هیچ‌کس نمی‌آید، همه می‌روند
برخلاف دهه‌های گذشته که اسرائیل مقصد مهاجران یهودی از شوروی، اروپا یا آمریکای لاتین بود، از سال ۲۰۲۳ به بعد روند مهاجرت به اسرائیل نیز سقوط آزاد را تجربه کرده است.در سال ۲۰۲۲ حدود ۷۶ هزار نفر به اسرائیل مهاجرت کردند (بیشتر به‌دلیل جنگ اوکراین)، اما در سال ۲۰۲۴ این عدد به ۳۲ هزار نفر رسید؛ کاهشی نزدیک به ۶۰ درصد.در سه ماهه اول ۲۰۲۵ نیز روند نزولی ادامه یافته و پیش‌بینی‌ها از سقوط بیشتر حکایت دارد.
جنگی که فقط فلسطین را نابود نکرد
رژیم صهیونیستی در جریان جنگ تمام‌عیار غزه، خود را وارد یک بحران داخلی فرساینده و رو به گسترش کرده است. ترس مداوم از حملات موشکی، آشفتگی‌های سیاسی، بی‌ثباتی اقتصادی، کاهش سرمایه‌گذاری خارجی، فروپاشی بازار مسکن و نابودی احساس امنیت اجتماعی، همگی باعث شده‌اند تا بسیاری از اسرائیلی‌ها چمدان‌های خود را برای همیشه ببندند.
حتی کسانی که به دلایل عقیدتی یا فرهنگی به اسرائیل مهاجرت کرده بودند، اکنون ترجیح می‌دهند آینده فرزندان خود را در جایی جز «سرزمین موعود» بسازند.
نتیجه‌گیری راهبردی: فروپاشی از درون پیش از جنگ بیرونی
فرسایش سرمایه انسانی، مهاجرت معکوس نخبگان، سقوط نرخ بازگشت مهاجران و کاهش مهاجرت به اسرائیل، همگی نشانه‌هایی از یک روند خطرناک و بی‌سابقه است که آینده ساختاری رژیم صهیونیستی را تهدید می‌کند.اسرائیل در حال فروریختن است؛ نه با موشک، بلکه با چمدان.
درست همان‌طور که بسیاری از تحلیل‌گران هشدار داده‌اند، اگر نیروی انسانی و امید اجتماعی از یک رژیم برود، دیگر هیچ گنبد آهنینی هم نمی‌تواند جلوی زوال آن را بگیرد.
