به گزارش خبر۲۴،شاید موج بایکوت اینترنشنال توسط ایرانی‌ها پس از روشدن دست عوامل این شبکه و همکاری شان با سرویس های اطلاعاتی اسرائیل، شدت گرفت تاجایی که حتی بسیاری از چهره‌ها به پویش «تحریم اینترنشنال» اما این اولین موج نبود.
اینترنشنال در ۴ موج اصلی مخاطبانش را از دست داد؛ یک موج حمایت‌ها از گروهک‌های تروریستی، دو موج کرونا سوم در ماجراهای ۱۴۰۱ و در موج چهارم جنگ اسرایل با ایران.قبل از اینکه عملکرد این رسانه در سال‌ها مرور شود، لازم است مقدماتی درباره روند تاسیس این شبکه بدانیم:
شبکه اینترنشنال از سال ۹۶ برای اثرگذاری در انتخابات ریاست جمهوری توسط یک فرد سعودی به نام عادل عبدالکریم که ارتباط نزدیکی با عبدالرحمان راشد، روزنامه‌نگار سعودی که مواضع ضد ایرانی‌اش زبانزد است، تاسیس شد.برخلاف آن چه این روزها درباره تفاوت ماهیتی بی بی سی و ایران اینترنشنال مطرح می شود، اکثر پرسنل این شبکه ساکن در لندن همان از اعضای سابق بی‌بی‌سی، صدای امریکا و من و تو تامین شد.مسئولیت راه‌اندازی تلویزیون ایران اینترنشنال را «راب بینون» به همراه گروهی از موسسه دی‌ام‌ای مدیا (یکی از شرکت‌هایی است که راه‌اندازی نهادهای رسانه‌ای و تلویزیونی از جمله بی‌بی‌سی فارسی را برعهده داشته است) را عهده دار بودند.
موج اول: «تجزیه» کسب و کار من است
هنوز تلویزیون نوپای اینترنشنال به پخش ۲۴ ساعته نرسیده بود و تنها ساعاتی از روز برنامه داشت. با توجه به تیم قدرتمندی که از بنگاه خبری BBC به این شبکه اضافه شده بود انتظار یک تلویزیون حرفه‌ای می رفت.آن روزها به سبک بی بی سی فارسی اما با کیفیت تصویر بهتر و مانند دیگر رسانه‌های فارسی زبان شروع به تولید محتوا کردند.
اما پوشش به لحظه برنامه منافقین که تا آن روز سابقه نداشت، یکی از وجه تمایز این شبکه با دیگر فارسی زبانان به حساب می‌آمد.
مصاحبه اختصاصی با عوامل پژاک که آن روزها بیشتر از هر زمانی دستشان به خون مردم غرب ایران آلوده بود، دومین تلنگر را در ذهنم زد.
تا ۳ نشه بازی نشه
تو سلف دانشگاه بودم و مثل همیشه دست به گوشی در حال مرور اخبار، هنوز یک قاشق غذا نخورده بودم که حمله تروریست‌ها به رزمایش ۳۱ شهریور اهواز به تیتر اخبار تبدیل شد.
دقایقی نگذشته بود که سراغ اینترنشنال رفتم. مجری تلویزیون «ایران اینترنشنال» جملات خودش را اینگونه آغاز کرد: «در ارتباط تلفنی با یعقوب حر التستری، سخنگوی جنبش الاحواز هستیم آقای حر خیلی خوش آمدید به برنامه!»
تعجبم بیشتر شد، روی صحبت مجری نه به یک کارشناس، نه به یک فرد فعال مدنی، نه یک متهم، بلکه به سخنگوی یک گروهک تروریستی بود که ۲۵ نفر از هموطنان مان از جمله تعدادی از زن و کودک را به شهادت رسانده بود؛ این جمله نقطه عطفی بود برای من در شناخت این شبکه، شاید تا آن زمان بود معنی وطن فروش کت و شلواری و کراوات زده را در قاب تلویزیون ندیده بودم.
من از آن زمان بود که دیگر ایران اینترنشنال ندیدم؛ از آن روز با عینک بدبینی سراغ این شبکه رفتم.
البته بعدها رعنا رحیم‌پور خبرنگار رسانه‌های فارسی زبان نیز در فایل صوتی لو رفته از وی به این موضوع صحه گذاشت که تجزیه طلبی از جمله مهمترین سیاست های ابلاغی به ایران اینترنشنال بوده است.
موج دوم: ویروسی خطرناک‌تر از کرونا
ایران نه، جهان در بهت فرو رفته بود؛ همه جا سخن از ویروس مرگبار COVID ۱۹ بود، اولین نمونه‌ها در چین مشاهده شده بود. پزشکان و متخصصان حفظ آرامش، رعایت فاصله ایمنی و توجه به دستورالعمل های مسولان را مهمترین عامل در شکست این ویروس می دانستند.
اما شرایط برای ایران فرق داشت، ایران همزمان در حال مبارزه با دو ویروس دیگر بود؛ ویروس تحریم و ویروس شبکه های فارسی زبان ضدایرانی. این رسانه ها از همان روز اول آرامش مردم ایران را نشانه گرفتند؛ مسولان ایرانی را در مهار این بیماری نا کارآمد و مسئولان غربی را کارآمد نشان می دادند درحالی که همان زمان بیشترین آمار کشته ها را داشتند.
عملکرد این رسانه پس از گذشت ۱۰۰ روز از شناسایی اولین نمونه مثبت کرونا در ایران، ۱۸۲۵ خبر منفی (شامل زیرسوال بردن آمار رسمی ایران، ایران هراسی، القای پنهان‌کاری، ناتوانی مسئولان ایرانی، القای وحشت، دامن زدن به شایعات بی‌اساس، برجسته‌سازی ضعف‌ها و انتشار لحظه به لحظه و غیررسمی از آمار مبتلایان و فوتی‌ها با هدف ترساندن مردم، انتشار گسترده کوچکترین اتفاقات تلخ ایران، انتشار و مانور اظهارات ضدایرانی، تمسخر و یا تحقیر مردم و مسئولان، ایجاد حس منفی نسبت به مسئولان با استفاده از عکس، تیتر و یا لحن گوینده اخبار و …) علیه کشورمان منتشر کرد که حدود ۷۷درصد اخبار این شبکه را تشکیل می‌دهد.
به دروغ مسولان ایرانی را به پنهان کاری متهم کردند؛ شرایط بین المللی را برای ایران سخت تر می کردند تاجایی که حتی سعی داشتند ایران را عامل شیوع این ویروس نشان دهند.
شبکه هایی مانند ایران اینترنشنال در زمان کشف ویروس هم تمام تلاش خود را برای زیرسوال بردن واکسن های ایرانی و واکسن هایی که به ایران وارد می شد کردند و همزمان مانع واردات تجهیزات پزشکی و واکسن شدند.
اولین باری که اینترنشنال نشان داد با مردم دشمن است نه حکومت
این واضح ترین پیامی بود که باید مخاطبان ایران اینترنشنال دریافت می کردند؛ آن زمان بود به نظرم اولین باری بود که شبکه های فارسی زبان نشان دادند که دشمنی شان با مردم است نه جمهوری اسلامی.
موج سوم: انتحار در سال ۱۴۰۱
اگر تا پیش از سال ۱۴۰۱ برای بسیاری هنوز پشت پرده اهداف محتواهای تولیدی شبکه اینترنشنال هنوز مشخص نبود، در این سال بخش زیادی از مخاطبان این شبکه به دلیل دروغ های آشکار از دست رفت. در آن سال مجموعاً ۵ رسانه فارسی زبان در مدت ۴۶ روز بی از ۳۸ هزار دروغ منتشر کردند که سهم اینترنشنال، ۱۳۵۷۹ خبر خلاف واقع در فضای رسانه ای بود.
اینترنشنال از سردمداران دروغ ضرب و شتم مهسا امینی بود. کسی بارها حتی با اعتراف پدر مهسا امینی، تصاویر منتشر شده از دوربین های مداربسته و توضیحات پزشکان دست از دروغ پردازی برنداشت.
حتی در دروغی بزرگتر مدعی شد به تصویری از «سی‌تی اسکن مهسا امینی دست پیدا کرده است که نشانگر شکستگی جمجمه، خونریزی و ادم مغزی است». درحالی که متخصصان و پزشکان مخالف نظام جمهوری اسلامی هم اعتراف کردند که هیچ شواهدی از ضربه به سر و خونریزی در این تصاویر به چشم نمی‌خورد.
دروغ کشته شدن اسرا پناهی، فرد دیگری به نام مهدی کابلی، ضرب و شتم دانش آموزان و اجبار برای خواندن سرود سلام فرمانده بخش دیگری از دروغ های این شبکه بود.
سواستفاده از دختری به نام آرمیتا
مانور روی پرونده دختری به نام آرمیتا عباسی و ادعاهای اعتصاب خشک آرمیتا عباسی، تراشیدن موهای سر، شکنجه های شدید و کشیدن ناخن، تجاوز و خونریزی ناشی از این اتفاق بخش دیگری از هیاهوی رسانه ای ایران اینترنشنال بود. ادعاهایی که همان زمان توسط پزشکان، مسولان، خانواده و در زمان آزادی اش با انتشار تصاویر سلامتی ظاهری و موهای بلندش رد شد.
بازی با احساسات مردم با اسم رمز «حسن فیروزی»
«حسن فیروزی» یکی دیگر از چهره‌هایی بود که رسانه‌هایی مانند اینترنشنال با حمایت از وی، مدعی شدند که وی به اتهام محاربه بازداشت و در زندان اوین مورد شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفته و به زودی قرار است که حکم اعدام وی اجرا شود، آن ها مدعی شدند که وی حتی بر اثر شکنجه به کما رفته است.
این رسانه‌ها برای اثرگذاری روی افکار عمومی و جنایتکار نشان دادن جمهوری اسلامی، حتی فایل صوتی از وی را منتشر کردند که در آن فایل حسن فیروزی می‌گفت: «کاری کنید که دخترم را یک بار ببینم. من چه امضا بکنم و چه نکنم مرا می‌کشند. دلم می‌خواهد آخرین بار دخترم را ببینم. فقط ۱۸روز دیدمش و خیلی دلم برای دخترم تنگ شده و تنها آرزویم این هست، قبل از اینکه بلایی سرم بیاورند دخترم را ببینم.»
اما پس از مدتی مشخص شد همه این ها دروغ بوده و اصلاً وی یک روز هم دستگیر نشده بود و وی بدهکاری بوده که در حال فرار از مرزهای کشور دستگیر شده و همه این ها دروغ‌های رسانه‌هایی از جمله ایران اینترنشنال بوده است.
حتی برای ترساندن مردم به دروغ خبر وخامت سلامتی مقام معظم رهبری یا فرار مسئولان را مطرح کردند.
اینترنشنال در این میان از هر فرصتی استفاده کرد تا چهره‌های امنیتی و نظامی را متهم کند.
کارفرمای جدید وارد می‌شود
در اختیار قراردادن تریبون شبکه اینترنشنال به بنیامین نتانیاهو اوج وقاحت یک شبکه فارسی زبان بود که در سال ۱۴۰۱ توسط این رسانه انجام شد. اقدامی که هم نشان از تغییر کارفرما از آل سعود به صهیونیست‌ها داشت و هم برای عده زیادی پرده‌ها را کنار زد.
کثرت این اقدامات، دروغ سازی‌ها و کشته‌سازی‌ها در سال ۱۴۰۱ نیز باعث شد جمع کثیری از مخاطبان این شبکه یا آن را بایکوت کنند و یا با دیده شک به کل اخبار این رسانه ضدایرانی بنگرند.
موج چهارم: بایکوت دسته جمعی؛ سلبریتی‌ها وارد شدند
پیش از اینکه اسنادی از ارتباط مخفیانه عوامل شبکه ایران اینترنشنال با موساد رو شود؛ اخبار یکجانبه جنگ اسرائیل با ایران باعث شد تا کمپین گسترده‌ای علیه این شبکه با عنوان «من اینترنشنال را تحریم می‌کنم» در فضای مجازی به راه بیافتد. کمپینی که حتی با استقبال گسترده چهره‌ها و سلبریتی‌ها روبرو شد.
اینترنشنال در جنگ علیه ایران چه کرد؟
مرور اخبار دقایق اولیه این شبکه اسرائیلی نشان می‌دهد، عوامل این شبکه از تجاوز اسرائیل باخبر بودند و حتی لحظاتی بعد از حمله غافلگیرانه، جزئیات حمله توسط افسر امنیتی رژیم صهیونیستی در اختیارش آن‌ها قرار گرفت.
حمایت یک طرفه از اسرائیل، توجیه حملات وحشیانه به مناطق غیرنظامی و به شهادت رساندن زنان و بچه‌های بی‌گناه، نمادین خواندن حمله به زندان اوین که منجر به شهادت ۸۰ ایرانی شد، دروغ فرار مسئولان از کشور، ضعیف خواندن قدرت موشکی ایران، سانسور ضربات مهلک ایران به اسرائیل، دعوت به آشوب خیابانی، و … بخشی از عملکرد ضدایرانی، ایران اینترنشنال بود.
همچنین در زمانی که مردم ایران دچار اضطراب ناشی از جنگ بودند اینترنشنال به همراه دیگر رسانه‌های فارسی‌زبان ضدایرانی، با سیاه‌نمایی از وضعیت اقتصادی و معیشت مردم و با گزارش‌های متعدد به نام مخاطبینش مدام بر طبل اختلال‌های گسترده در سیستم بانکی، قطعی آب و برق، اختلال در اینترنت و کمبود غذا و سوخت می‌کوبید تا ایران را کشوری قحطی‌زده نشان دهد و سعی در ناآرام کردن فضای جامعه داشتند.
تریبون دادن مجدد به قاتل کودکان ایرانی آن هم در کوران تجاوز اسرائیل به ایران، تیر خلاص اینترنشنال به مخاطبان ایرانی بود که باعث شد همان مخاطبان باقیمانده را هم از دست بدهد.
