به گزارش خبر۲۴،در شرایطی که دشمنان جمهوری اسلامی، بار دیگر به خیال خام خود، در پی شکستن اراده ملی ایران برآمدند، پیام رهبر انقلاب در چهلمین روز شهادت جمعی از فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای، نه یک پیام ساده تسلیت، که «یک طراحی مفهومی برای عبور فعالانه از وضعیت بحران‌آفرینی دشمن» است.
این پیام، از نظر حجم کوتاه، اما از نظر بار معنایی و سطح معماری سیاسی و تمدنی، قابل قیاس با برخی از مهم‌ترین بیانیه‌های دهه اخیر است. رهبر انقلاب در این پیام، نه صرفاً به تسکین احساسات، که به «هدایت عقلانیت اجتماعی، بازتعریف پیوند نخبگان با مردم، و تأسیس یک الگوی مشارکت ملی در بازسازی قدرت ملی» پرداخته‌اند.
پیام در دل جنگ شناختی
دشمن،2 محور را هدف گرفته است؛ اول، اعتماد به پیشرفت؛ دوم، انسجام درونی. اما پیام رهبری با یک تاکتیک جابجایی میدان، دقیقاً همین دو نقطه را به نقطه تولید قدرت تبدیل می‌کند. وقتی در متن آمده که حرکت نظامی و علمی شتابنده‌تر از قبل ادامه خواهد یافت، این یعنی شکست روایت دشمن. این یعنی خون، به جای توقف، به «جهش» منجر می‌شود.
تبدیل سوگ به سوگند
رهبر انقلاب، به جای آنکه مخاطب را در اندوه متوقف کنند، او را به نوعی «سوگند جمعی ملی» فرامی‌خوانند؛ سوگندی برای حفظ اتحاد، برای تسریع در حرکت علمی، برای صیانت از دستاوردها، برای مقابله با فشار و تهدید.
در چنین چارچوبی، شهید نه‌تنها نماد فقدان نیست، بلکه «نماد جهت‌دهی اجتماعی» می‌شود.
هندسه تکلیف‌سازی؛ مخاطب‌یابی دقیق
بخش پایانی پیام، دقیق‌ترین بخش آن است؛ جایی که تکلیف‌سازی صورت می‌گیرد. رهبری، به‌جای کلی‌گویی، اقشار مختلف را با نام و نقش مشخص فراخوان می‌کنند؛ نخبگان علمی، نویسندگان و گویندگان، فرماندهان نظامی، مسئولان اجرایی، روحانیون، جوانان و آحاد مردم.
این یعنی «طراحی یک شبکه کنش اجتماعی – امنیتی – تمدنی در پاسخ به تهدیدات». در این طراحی، هر کس باید بداند جایگاهش کجاست، نقش‌اش چیست و چه باید بکند.
بی تردید اگر این پیام را از زاویه بازدارندگی بررسی کنیم، روشن است که یکی از لایه‌های آن، مخاطب خارجی دارد. دشمنی که گمان کرده با ترور و جنگ می‌تواند ساختار دفاعی یا هسته‌ای ایران را متزلزل کند، با این پیام روبه‌رو می‌شود که:«ما کوتاه نمی‌آییم؛ شما درک درستی از این ملت ندارید.»
پیام رهبر معظم انقلاب، از آن دسته پیام‌هایی است که نباید در قالب متن‌های مرسوم یا تسلیت‌نامه‌های سیاسی دید. این پیام، بیانیه راهبردی بازسازی قدرت ملی » است. وظیفه رسانه‌ها، نخبگان، و فعالان فکری این است که آن را بند به بند رمزگشایی، روایت‌سازی و اجتماعی‌سازی کنند.
این پیام، نقطه پایان یک اتفاق نیست؛ نقطه آغاز یک مسیر تازه در قدرت‌یابی جمهوری اسلامی است.
