بحران خشونت جنسی در اروپا

گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ طبق آمارهای ارائه‌شده، از هر سه زن در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، یک نفر در طول زندگی خود به شکلی از خشونت جنسی مبتلا شده است.

ابعاد پنهان خشونت جنسی

یکی از نکات تکان‌دهنده این گزارش این است که بیشتر موارد خشونت جنسی گزارش نمی‌شوند. این پدیده به دلیل ترس از افشا، شرم و گاهی تهدیدات قانونی و اجتماعی به‌ویژه در موضوعات مربوط به حضانت فرزندان، اغلب به‌صورت پنهان باقی می‌ماند. کمیسیون اروپا تاکید کرده است که میزان واقعی خشونت جنسی علیه زنان بسیار بیشتر از ارقام رسمی است. این مهم نشان‌دهنده نیاز به تقویت سیستم‌های نظارتی و حمایتی در کشورهای اروپایی است تا این معضل به‌طور کامل به‌دست آمده و با آن مقابله شود.

اثر سوء خشونت جنسی بر سلامت روانی و جسمی

طبق داده‌های سازمان بهداشت جهانی، ۲۸.۶ درصد از زنان و دختران اروپایی بالای ۱۵ سال در طول زندگی خود، خشونت جسمی یا جنسی را تجربه کرده‌اند. این آمار تنها نگاهی سطحی به عمق بحران است، زیرا بسیاری از قربانیان به دلیل فشارهای اجتماعی یا ترس از عدم پذیرش، از گزارش این خشونت‌ها خودداری می‌کنند. بسیاری از این زنان نه تنها از حمایت‌های پزشکی و روانی لازم محروم‌اند، بلکه به دلیل کمبود اطلاعات و منابع، قادر به دستیابی به کمک‌های مورد نیاز نیز نیستند.

چالش‌های قانونی و اجتماعی در کشورهای اروپایی

یکی از چالش‌های عمده در مبارزه با خشونت جنسی، شکاف‌های موجود در قوانین و عدم تطابق میان داده‌های رسمی و واقعیات میدانی است. بسیاری از کشورها همچنان در ارائه آمارهای دقیق و سیستم‌های حمایتی برای بازماندگان خشونت جنسی ناکام مانده‌اند. این مسئله، علاوه بر مشکلات داخلی، به یکی از مسائل قابل توجه در سطح بین‌المللی تبدیل شده است. در این زمینه، سازمان ملل و سایر نهادهای بین‌المللی به‌شدت از کشورهای اروپایی خواسته‌اند که اقدامات جدی‌تری برای حمایت از قربانیان و مقابله با خشونت‌های مبتنی بر جنسیت اتخاذ کنند.

نکات برجسته از گزارش سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی، با استناد به داده‌های جهانی، هشدار داده است که میلیون‌ها زن و دختر در اروپا از خدمات بهداشتی و روانی لازم برای مقابله با اثرات خشونت جنسی محروم‌اند. این سازمان همچنین اشاره کرده است که برخی کشورها، از جمله رژیم صهیونیستی، از ارائه آمار و اطلاعات درباره خشونت‌های جنسی علیه زنان خودداری کرده‌اند، که این امر باعث تشدید بحران‌ها و پنهان ماندن ابعاد واقعی مشکل می‌شود.
با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای اروپایی هنوز در مقابله با این بحران به‌طور کارآمد عمل نکرده‌اند، اصلاحات ساختاری در حوزه حقوق بشر و حمایت‌های اجتماعی از قربانیان خشونت جنسی ضروری به نظر می‌رسد. کشورهای اتحادیه اروپا باید با ایجاد سیستم‌های جامع و کارآمد برای گزارش‌دهی، حمایت روانی و پزشکی، و همچنین تدوین قوانین منعطف و محافظت از قربانیان، این بحران را به‌طور جدی‌تر مدیریت کنند.

در مجموع باید گفت، خشونت جنسی علیه زنان در اروپا، موضوعی است که نیاز به بررسی و اقدام فوری دارد. گزارش‌های اخیر اتحادیه اروپا و سازمان بهداشت جهانی، به‌طور واضح نشان می‌دهند که ابعاد این معضل بسیار فراتر از آمارهای رسمی است و برای مقابله با آن، ضروری است که دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی به‌طور جدی وارد عمل شوند. تنها با تقویت سیستم‌های قانونی و حمایتی می‌توان امید داشت که خشونت‌های مبتنی بر جنسیت به‌طور مؤثر ریشه‌کن شوند و زنان اروپایی بتوانند در محیط‌های امن‌تر زندگی کنند.