لغو تحریم‌ها بدون عقب‌نشینی از اصول اولویت تمام عیار

به گزارش خبر ۲۴؛ علی لاریجانی در توضیحی صریح اعلام کرد که هیچ پیامی از سوی ایران به آمریکا ارسال نشده است و هدف دولت و دستگاه دیپلماسی، به‌طور کامل بر لغو تحریم‌ها متمرکز است. او تأکید کرد: «کسی می‌تواند بگوید ما خواهان تحریم‌ها هستیم؟ تمامی اهداف دولت و دیپلماسی بر لغو تحریم‌ها متمرکز است. دلیل ارسال نکردن پیام هم این است که پیش‌تر مذاکراتی انجام شده بود و طرف مقابل حاضر به توافق نشده است.»

این موضع‌گیری نشان می‌دهد تهران، برخلاف برداشت رسانه‌های خارجی، هرگز در برابر فشار تسلیم نمی‌شود و مسیر خود را بر اساس اصل «عزت، حکمت و مصلحت» پیش می‌برد. جمهوری اسلامی نه از مذاکره گریزان است و نه به‌دنبال معامله بر سر منافع ملی، بلکه معتقد است گفت‌وگو تنها زمانی معنا دارد که در فضای برابر و با احترام متقابل انجام شود؛ نه زیر سایه تهدید و تحریم.

در حالی‌که مقامات آمریکایی در هفته‌های اخیر تلاش کرده‌اند با سیگنال‌های رسانه‌ای، فضای روانی مذاکره را به نفع خود مدیریت کنند، پاسخ ایران روشن است؛ فشار و تحریم، راه گفتگو را نمی‌گشاید. لاریجانی به‌درستی یادآور شد که ایران در گذشته نیز پای میز مذاکره نشسته، اما طرف آمریکایی با بی‌تعهدی و زیاده‌خواهی مسیر توافق را مسدود کرده است.

ایران در عین پیگیری رفع تحریم‌ها، بر استقلال سیاسی خود پای می‌فشارد؛ چرا که لغو تحریم برای جمهوری اسلامی، به‌معنای بازگشت به وضعیت عادی اقتصادی در سایه مقاومت است، نه تسلیم در برابر خواست دشمن. در واقع، لغو تحریم‌ها هدف است، اما بدون عبور از خطوط قرمز و اصول بنیادین انقلاب اسلامی.

رویکرد دولت و شورای عالی امنیت ملی در این مرحله، ادامه همان سیاستی است که ایران را در سخت‌ترین شرایط تحریم، به کشوری مقاوم و دارای قدرت بازدارندگی تبدیل کرد. در حالی‌که آمریکا هنوز از زبان تهدید و فشار سخن می‌گوید، تهران مسیر اقتدار را با تکیه بر توان داخلی و تعامل متوازن با شرق و همسایگان دنبال می‌کند.

پیام روشن لاریجانی به غرب این است: ایران اهل گفت‌وگوست، اما نه زیر سایه تهدید. تهران برای لغو تحریم‌ها مذاکره می‌کند، نه برای عقب‌نشینی از حقوق ملت. تجربه‌های گذشته از برجام تا امروز نشان داده‌اند که هرگاه آمریکا صدای زور را بالا برده، پاسخ ایران عزتمندانه، مستقل و حساب‌شده بوده است.

ایران زیر بار زور نمی‌رود، چون منطق سیاستش بر مقاومت هوشمندانه استوار است؛ مقاومتی که نه به انزوا می‌انجامد و نه به تسلیم، بلکه راه سومی را نشان می‌دهد: تعامل از موضع اقتدار.