به گزارش خبر ۲۴ سیدمصطفی موسوی طی یادداشتی نوشت:
۱. مشارکت و نتایج کلی
انتخابات عراق با مشارکت حدود ۵۶.۱۱درصدی برگزار شد که نشاندهنده مشارکت متوسطی از سوی مردم است. این میزان مشارکت منعکسکننده هم امید و هم تردید مردم نسبت به تاثیر انتخابات بر اصلاحات و بهبود وضعیت کشور است.
بزرگترین حزب انتخاباتی، ائتلاف بازسازی و توسعه بهرهبری محمد شیاع السودانی، توانست بیشترین کرسیها را کسب کند اما هیچ گروه یا ائتلافی نتوانست اکثریت مطلق (حدود ۱۶۵ کرسی) را بهدستآورد. این وضعیت الزام به ائتلافسازی پس از انتخابات و مذاکرات پیچیده میان گروهها و احزاب مختلف را نشان میدهد.
۲. بازتاب ترکیب قومی و مذهبی
نتایج انتخابات بازتاب واضحی از ترکیب قومی-مذهبی عراق دارد:
• استانهای شیعهنشین: احزاب و ائتلافهای شیعه غالب بودند.
• استانهای سنینشین: احزاب سنیتر موفقتر بودند.
• منطقه کردستان: احزاب کرد، به ویژه KDP، پیشتاز شدند.
البته برخی استانها نتایج غیرمنتظره هم داشتند،مانند استان نینوا که حزب دموکرات کردستان درآنجا نتایج چشمگیری کسب کرد. این موضوع نشاندهنده تغییرات پویا در حمایتهای محلی و پیچیدگی سیاسی عراق است.
۳. تحلیل پیامدهای سیاسی
• تداوم وضعیت موجود: انتخابات بیشتر ادامه ساختارهای قدرت موجود را نشان میدهد تا ایجاد تحول بنیادین. بلوکهای سنتی و جریانهای سیاسی قدرتمند همچنان نقش اصلی را دارند.
• اهمیت ائتلافها: هیچ فراکسیونی اکثریت ندارد، بنابراین مذاکرات پس از انتخابات برای تشکیل دولت، کابینه و تقسیم پستهای کلیدی تعیینکننده خواهد بود.
• چالشهای داخلی: مشکلاتی مانند بیکاری، فساد، ضعف خدمات عمومی و امنیت، فشار بر دولت آینده برای اصلاحات واقعی را افزایش میدهد.
• محور منطقهای: عراق همچنان در تقابل نفوذ میان ایران و آمریکا قرار دارد و ترکیب دولت آینده بر سیاست خارجی و داخلی کشور تاثیرگذار خواهد بود.
• اختلافات استانی: مشارکت و گرایشهای سیاسی بین استانها متفاوت است؛ استانهای کلیدی مانند بغداد، نینوا و بصره میتوانند مسیر تحولات سیاسی را تعیین کنند.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟