گزارش اختصاصی خبر ۲۴؛ تل‌آویو با پوشش «حفاظت از آثار تاریخی» در پی آن است که جنگ روایت‌ها را در میدان هویت و تاریخ به نفع خود پایان دهد. این اقدام، مکمل عملیات نظامی، شهرک‌سازی و مهندسی اجتماعی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری است.
۱. انتقال اشغال از زمین به ذهن
نتانیاهو دریافته که تثبیت اشغال بدون تثبیت روایت ممکن نیست. بودجه جدید برای پروژه‌های باستان‌شناسی ظاهراً با هدف بازسازی اماکن تاریخی تخصیص یافته، اما در واقع مأموریت دارد حافظه تاریخی ملت فلسطین را مصادره کند. ساخت «نمادهای یهودی» در مناطقی چون سبسطیه و الخلیل، در پی آن است که این سرزمین‌ها در ذهن نسل آینده به عنوان «میراث یهود» بازتعریف شوند.
۲. مهندسی هویتی در پوشش گردشگری فرهنگی
اسرائیل از دو دهه پیش پروژه‌ای موسوم به «گردشگری ملی یهودی» را در اراضی اشغالی دنبال می‌کند. طرح جدید کرانه باختری امتداد همان الگوست؛ یعنی تلفیق اقتصاد گردشگری با سیاست‌های هویتی. تبدیل مناطق باستانی فلسطینی به مراکز گردشگری اسرائیلی، علاوه بر جذب سرمایه و جمعیت یهودی، به منزله‌ی بازتولید مرزهای سیاسی از طریق میراث فرهنگی است.
۳. هم‌پوشانی شهرک‌سازی و تاریخ‌سازی
در منطق صهیونیستی، شهرک‌سازی و تاریخ‌سازی دو بال یک پروژه‌اند. به همین دلیل، وزارت شهرک‌سازی و وزارت فرهنگ به‌طور مشترک تأمین بودجه این طرح را برعهده دارند. در نگاه تل‌آویو، هر اثر تاریخی فلسطینی که به نماد یهودی تبدیل شود، مشروعیتی تازه برای ادامه اشغال ایجاد می‌کند. بدین ترتیب، اسرائیل می‌کوشد با ابزار نرم تاریخ، همان کاری را بکند که با دیوارهای سیمانی در زمین انجام داده است.
۴. تضعیف حق حاکمیت فلسطینی و تغییر مرجعیت تاریخی
تغییر کارکرد اماکن باستانی و تسلط بر آن‌ها، بخشی از روندی است که می‌توان آن را «اشغال نرم» نامید؛ فرآیندی که در آن به جای تصرف نظامی، هویت فرهنگی و حافظه تاریخی ملت تحت اشغال قرار می‌گیرد. با این رویکرد، اسرائیل می‌کوشد در مجامع بین‌المللی ادعا کند که کرانه باختری «سرزمین مناقشه‌دار» نیست، بلکه «میراث تاریخی قوم یهود» است. این سیاست فرهنگی‌ـ‌امنیتی، همزمان با تلاش کنست برای تصویب لایحه الحاق کرانه باختری صورت گرفته است. تل‌آویو با ترکیب قانون‌گذاری، سرمایه‌گذاری و روایت‌سازی، در پی تثبیت نظم ژئوپولیتیک جدیدی است که در آن فلسطین تنها به نامی تاریخی تقلیل یابد. تضعیف هویت بومی، فروپاشی میراث فلسطینی و انزوای مقاومت فرهنگی سه پیامد مستقیم این روند است. در مجموع باید گفت، طرح یهودی‌سازی میراث فرهنگی کرانه باختری را باید بخشی از جنگ شناختی رژیم صهیونیستی دانست؛ جنگی که میدان آن نه فقط خاک، بلکه ذهن و حافظه است. هدف نهایی نتانیاهو و جریان راست صهیونیستی، پایان دادن به مشروعیت وجودی ملت فلسطین از مسیر تاریخ‌سازی جعلی و تسلط نرم است. مقاومت در برابر این راهبرد، مستلزم بازتعریف میدان نبرد در سطح روایت، هویت و آگاهی جمعی است؛ جایی که فلسطین نه به عنوان خاک اشغال‌شده، بلکه به عنوان روایت مقاومت باید بازسازی شود.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟